Вячаслаў Канстанцінавіч Плевэ

Вячаслаў Канстанцінавіч Плевэ
13-ы Дзяржаўны сакратар Расійскай імперыі[d] 1894 — 1902
Папярэднік	Nikolay Muraviev[d]
Пераемнік	Уладзімір Мікалаевіч Какоўцаў
Нараджэнне	20 красавіка 1846(1846-04-20) Мяшчоўск, Мяшчоўскі павет[d], Калужская губерня, Расійская імперыя
Смерць	28 ліпеня 1904(1904-07-28) (58 гадоў) Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі ў Санкт-Пецярбургу
Род	Plehve family[d]
Дзеці	Мікалай Вячаслававіч Плевэ[d]
Партыя	Рускі сход[d]
Адукацыя	юрыдычны факультэт МДУ[d]
Дзейнасць	палітык, юрыст, міністр унутраных спраў
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	палітыка і дзяржаўная служба
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Вячаслаў Канстанцінавіч Плевэ (руск.: Вячесла́в Константи́нович Пле́ве) (7 (19) красавіка 1846, Мяшчоўск, Калужская губерня — 15 (28) ліпеня 1904, Пецярбург) — дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (1902—1904).

Біяграфія

У 1867 скончыў юрыдычны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта. У 1867—1881 служыў у міністэрстве юстыцыі, у 1881—1884 дырэктар Дэпартамента дзяржаўнай паліцыі МУС, з 1884 года сенатар, з 1885 — намеснік міністра ўнутраных спраў, з 1895 статс-сакратар Яго Імператарскай Вялікасці, з 1899 сапраўдны тайны саветнік. У 1902 годе прызначаны міністрам унутраных спраў пераемнікам Дзмітрыя Сяргеевіча Сіпягіна і шэфам Корпуса жандармаў. Забіты тэрарыстам у 1904 годзе.