Наота Кан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Наота Кан
яп.: 菅直人
Міністр фінансаў Японіі[d]
7 студзеня 2010 — 8 чэрвеня 2010
Папярэднік Hirohisa Fujii[d]
Пераемнік Ёсіхіка Нода
намеснік прэм'ер-міністра Японіі[d]
16 верасня 2009 — 8 чэрвеня 2010
Папярэднік Wataru Kubo[d]
Пераемнік Katsuya Okada[d]
Член Палаты прадстаўнікоў Японіі[d]
14 снежня 2014 — 28 верасня 2017
Член Палаты прадстаўнікоў Японіі[d]
22 кастрычніка 2017 — 14 кастрычніка 2021
94-ы прэм’ер-міністр Японіі
8 чэрвеня 2010 — 2 верасня 2011
Папярэднік Юкіа Хатаяма
Пераемнік Ёсіхіка Нода
Член Палаты прадстаўнікоў Японіі[d]
з 31 кастрычніка 2021
Minister of Health and Welfare of Japan[d]
11 студзеня 1996 — 7 лістапада 1996

Нараджэнне 10 кастрычніка 1946(1946-10-10)[1][2][…] (77 гадоў)
Род Mimasaka Kan[d]
Бацька Hisao Kan[d]
Жонка Nobuko Kan[d]
Дзеці Gentarō Kan[d] і Shinjirō Kan[d]
Партыя
Член у
Адукацыя
Дзейнасць палітык, выкладчык універсітэта, фізік-тэарэтык
Месца працы
Аўтограф Выява аўтографа
Сайт n-kan.jp (яп.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Наота Кан (нар. 10 кастрычніка 1946, Убэ, Ямагуты) — японскі дзяржаўны і палітычны дзеяч. Прэм'ер-міністр Японіі (з 2010).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Наота Кан нарадзіўся ў горадзе Убэ прэфектуры Ямагуты. Скончыў Такійскі тэхналагічны ўніверсітэт. У 1974 годзе адкрыў прыватнае патэнтнае бюро. З таго ж часу актыўна ўключыўся ў грамадскае жыццё краіны, прымаў удзел у экалагічным руху. У 1980 годзе ўпершыню быў абраны дэпутатам ніжняй палаты японскага парламента як прадстаўнік невялікай Сацыял-дэмакратычнай федэрацыі. З тых часоў нязменна пераабіраўся ў парламент на ўсіх наступных выбарах.

У 1996 годзе ўпершыню увайшоў у склад японскага ўрада. У кааліцыі левацэнтрысцкай ўрадзе Тамііці Мураямы Наота Кан заняў пасаду міністра аховы здароўя. Аднак, ужо пасля усеагульных парламенцкіх выбараў у лістападзе таго ж года ўрад Мураямы вымушаны быў сысці ў адстаўку.

Наступным прэм'ер-міністрам стаў Ёсіхіка Нода.

Зноскі

  1. Kan Naoto // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Naoto Kan // Brockhaus Enzyklopädie