Окума Сігэнобу

Окума Сігэнобу
яп.: 大隈重信
17-ы прэм’ер-міністр Японіі 16 красавіка 1914 — 9 кастрычніка 1916
Папярэднік	Ямамота Ганбей
Пераемнік	Масатакэ Тарауці
8-ы прэм’ер-міністр Японіі 30 чэрвеня 1898 — 8 лістапада 1898
Папярэднік	Хірабумі Іта
Пераемнік	Арытома Ямагата
Нараджэнне	11 сакавіка 1838(1838-03-11) Сага, прэфектура Сага, Японія
Смерць	10 студзеня 1922(1922-01-10) (83 гады) Waseda[d], Сіндзюку[d], Токіа, Японія
Месца пахавання	Gokoku-ji[d] Ryūtai-ji[d]
Жонка	Ayako Ōkuma[d]
Партыя	Рыкэн Дасікай[d] Rikken Kaishintō[d] Shimpotō[d] Kensei Hontō[d]
Адукацыя	Kōdōkan[d]
Аўтограф
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Окума Сігэнобу (大隈 重信, Ōkuma Shigenobu, 11 сакавіка 1838 — 10 студзеня 1922) — 8-ы, 17-ы прэм’ер-міністр Японіі (1898—1898, 1914—1916), заснавальнік універсітэта Васэда. Належаў да Канстытуцыйнай партыі (Kenseito).

Нарадзіўся Сігэнобу 11 сакавіка 1838 года ў горадзе Сага, правінцыя Хідзэн (сучасная прэфектура Сага) у сям’і самурая. Вывучаў канфуцыянства ў школе клана Хідзэн. Пасля рэстаўрацыі Мэйдзі, у 1867—1868 гадах займаў высокія пасады ў прамысловых і фінансавых ведамствах новага ўрада. Знаходзіўся на пасадзе міністра фінансаў у 1873—1881 гадах, перагледзеў сістэму выплаты жалавання васалам феадалаў. Меў цесныя сувязі з фірмай Міцубісі, якая ў будучыні стала адным з найбуйнейшых канцэрнаў Японіі. У 1882 Сігэнобу сфармаваў адну з першых палітычных партый Японіі — Партыю канстытуцыйных рэформаў. У тым жа 1882 ён заснаваў Спецыяльную такійскую школу, у 1902 годзе пераўтвораную ва ўніверсітэт Васэда, адзін з найбуйнейшых і самых прэстыжных прыватных універсітэтаў сучаснай Японіі.

У 1888—1889 гадах займае пасаду міністра замежных спраў у кабінетах Іта Хірабумі і Курода Кіетака. Паўторна займаў пасаду міністра замежных спраў, а таксама пасаду міністра сельскай гаспадаркі і гандлю ў другім кабінеце Мацуката Масаесі ў 1896—1897 гадах. Сумесна з заснавальнікам Ліберальнай партыі — Ітагакі Тайсукэ, фармуе Канстытуцыйную партыю, 30 чэрвеня 1898 г. на яе аснове фармуецца першы ў гісторыі Японіі партыйны кабінет, які тым не менш пратрымаўся ўсяго чатыры месяцы. У 1907 пакідае палітыку на 7 гадоў, займаецца справамі ўніверсітэта Васэда.

Сігэнобу вяртаецца ў палітыку падчас першага выступу ў абарону канстытуцыі, займае пасаду прэм’ер-міністра і фармуе свой другі кабінет у 1914 годзе. На яго прэм’ерскі тэрмін прыпадае ўступленне Японіі ў Першую сусветную вайну на баку Антанты і вылучэнне 18 студзеня 1915 ўльтыматыўнага «Дваццаць адзнаго патрабавання» Кітаю. У жніўні 1915 года Сігэнобу правёў рэарганізацыю свайго ўрада і акрамя пасады прэм’ера заняў пасаду міністра замежных спраў.