Фумімара Каноэ
Фумімара Каноэ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
яп.: 近衛文麿 | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Senjūrō Hayashi[d] | ||||||
Пераемнік | Хіранума Кіітыра | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Mitsumasa Yonai[d] | ||||||
Пераемнік | Каноэ Фумімара | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Каноэ Фумімара | ||||||
Пераемнік | Хідэкі Тадзё | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
12 кастрычніка 1891[1][2][…]
|
||||||
Смерць |
16 снежня 1945[1][2][…] (54 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Konoe family[d] | ||||||
Бацька | Konoe Atsumaro[d] | ||||||
Маці | Sawako Konoe[d][3] | ||||||
Жонка | Chiyoko Konoe[d] | ||||||
Дзеці | Fumitaka Konoe[d], Noguchi Akiko[d], Michitaka Konoe[d] і Yoshiko Hosokawa[d] | ||||||
Партыя | |||||||
Член у | |||||||
Адукацыя | |||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Фумімара Каноэ (яп.: 近衞 文麿 Каноэ Фумімара, пасля спрашчэння — 近衛 文麿; 12 кастрычніка 1891 — 16 снежня 1945) — японскі палітык, 34-ы (4 чэрвеня 1937 — 5 студзеня 1939), 38-ы (22 ліпеня 1940 — 18 ліпеня 1941) і 39-ы (18 ліпеня 1941 — 18 кастрычніка 1941) прэм'ер-міністр Японіі.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Член шляхетнага роду Фудзівара, сваяк імператарскай фаміліі. Адзін з прыхільнікаў і ініцыятараў тэрытарыяльнай экспансіі Японіі падчас Другой сусветнай вайны, накіраванай, у прыватнасці, на захоп Кітая і індакітайскіх калоній еўрапейскіх дзяржаў. Прыхільнік умацавання саюза Японіі з фашысцкай Італіяй і нацысцкай Германіяй, накіраванага на перадзел свету. Пад яго кіраўніцтвам Японія падпісала ўзмоцнены варыянт «Антыкамінтэрнаўскага пакта» — «Пакт трох дзяржаў» 27 верасня 1940 года. Буйны акцыянер дзайбацу «Сумітома».
У 1938 годзе правёў закон аб усеагульнай нацыянальнай мабілізацыі, паводле якога парламент адмаўляўся ад права кантролю над урадам, а кабінет міністраў павінен быць ажыццяўляць уладу пасродкам імператарскіх указаў. Гэты закон актыўна падтрымліваўся японскімі манаполіямі — дзайбацу. У канцы 30-х гадоў быў прыхільнікам роспуску палітычных партый і стварэння замест іх фашысцкай[4] арганізацыі — «Асацыяцыі дапамогі трону», што і было здзейсснена ў 1940 годзе. У чэрвені 1945 года японскі ўрад планаваў адправіць Каноэ ў Маскву для таго, каб угаварыць савецкае кіраўніцтва выступіць пасроднікам паміж Японіяй і саюзнікамі, такім чынам японскі ўрад спадзяваўся пазбегнуць безумоўнай капітуляцыі. СССР у адпаведнасці з саюзніцкімі абавязацельствамі ад ролі пасродніка адмовіўся.
Пасля капітуляцыі Японіі Фумімара Каноэ быў уключаны ў спіс ваенных злачынцаў, дзейнікаў суду Міжнароднага трыбунала і павінен быў стаць адным з галоўных абвінавачваных на працэсе. 6 снежня 1945 года японскі парламент пад ціскам Мак-Артура прыняў рашэнне пра арышт Каноэ. Але дзякуючы працэдуры арышту японскіх ваенных злачынцаў (ім давалася 10-15 дзён пасля загаду пра арышт для добраахвотнай яўкі ў турму) у ноч на 16 снежня 1945 года за некалькі гадзін да заканчэння тэрміна яўкі ў турму Каноэ скончыў жыццё самагубствам, прыняўшы яд.
Зноскі
- ↑ а б Hayashi S. Konoe Fumimaro // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Fumimaro Konoe // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003.
- ↑ История Востока: в 6 т. / Редкол.: Р. Б. Рыбаков, Л. Б. Алаев, В. Я. Белокреницкий и др.; Ин-т востоковедения РАН. — Т. V: Восток в новейшее время. — М.: Восточная литература, 2006. — С. 93.
- Прэм’ер-міністры Японіі
- Нарадзіліся 12 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1891 годзе
- Нарадзіліся ў Японіі
- Памерлі 16 снежня
- Памерлі ў 1945 годзе
- Памерлі ў Токіа
- Пахаваныя ў Японіі
- Кавалеры ордэна Узыходзячага сонца 1 класа
- Кавалеры ордэна Свяшчэннага скарбу
- Кавалеры Вялікага крыжа ордэна Кароны Італіі
- Асобы
- Палітыкі-самазабойцы
- Выпускнікі Такійскага ўніверсітэта
- Фудзівара (род)
- Самазабойцы, якія прынялі яд