Перайсці да зместу

Нацыянальны транспартны ўніверсітэт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Нацыянальны транспартны ўніверсітэт
Національний транспортний університет
Арыгінальная назва Національний транспортний університет
Міжнародная назва National Transport University
Заснаваны 1944
Тып профільны ўніверсітэт
Рэктар Мікалай Фёдаравіч Дзмітрычэнка
Студэнты 20 000
Краіна
Размяшчэнне
Юрыдычны адрас вул. М. Амеляновіча-Паўленкі, 1,
01010 г. Кіеў, Украіна
Сайт ntu.edu.ua
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нацыянальны транспартны ўніверсітэт — украінская дзяржаўная вышэйшая навучальная ўстанова транспартнага профілю са статусам нацыянальнага ўніверсітэта, якая знаходзіцца ў Кіеве.

  • 1944 год — заснаваны Кіеўскі аўтамабільна-дарожны інстытут
  • 1954 год — створаны савет па абароне кандыдацкіх дысертацый, а ў 1957 годзе — савет па абароне доктарскіх дысертацый
  • 1964 год — створаны навукова-даследчы сектар
  • 1965 год — арганізаваны інжынерна-эканамічны факультэт
  • 1970 год — пачынае дзейнічаць падрыхтоўчае аддзяленне
  • 1975 год — створаны факультэт павышэння кваліфікацыі
  • 1979 год — выходзіць першы нумар газеты «Аўтадарожнік»
  • 1984 год — інжынерна-эканамічны факультэт рэарганізаваны ў факультэт эканомікі і эксплуатацыі аўтамабільнага транспарту
  • 1985 год — арганізаваны завочны факультэт
  • 1987 год — аўтамабільны факультэт рэарганізаваны ў аўтамеханічны
  • 1990 год — арганізаваны агульнаінжынерны факультэт
  • 1992 год — на базе факультэта павышэння кваліфікацыі створаны факультэт паслядыпломнай адукацыі
  • 1993 год — факультэт эканомікі і эксплуатацыі аўтамабільнага транспарту перайменаваны ў факультэт упраўлення на транспарце
  • 1994 год — пасля дзяржаўнай акрэдытацыі ВНУ атрымлівае статус тэхнічнага ўніверсітэта і найвышэйшы — IV узровень акрэдытацыі
  • 1999 год — на базе факультэта паслядыпломнай адукацыі створаны Інстытут эканомікі і бізнесу на транспарце
  • 2000 год — універсітэт атрымлівае статус нацыянальнага і цяперашнуу назву — Нацыянальны транспартны ўніверсітэт
  • 2000 год — на базе навуковай часткі створаны навукова-даследчы інстытут праблем транспарту і будаўнічых тэхналогій
  • 2000 год — уваходжанне ў склад універсітэта Львоўскага вучэбна-кансультацыйнага цэнтра
  • 2003 год — створаны Інстытут завочнага і дыстанцыйнага навучання
  • 2004 год — уваходжанне ў склад універсітэта Надвірнянскага каледжа і Барскага аўтамабільна-дарожнага тэхнікума
  • 2006 год — Стварэнне Крыварожскага вучэбна-кансультацыйнага цэнтра
  • 2007 год — адкрыты вучэбна-кансультацыйны цэнтр у Івана-Франкоўску
  • 2012 год — да Нацыянальнага транспартнага універсітэта было далучана Львоўскае вышэйшае прафесійнае вучылішча транспартных тэхналогій і сэрвісу як адасобленае структурнае падраздзяленне
  • 2013 год — да ВНУ далучаны Кіеўскі транспартна-эканамічны каледж
  • 2014 — дарожна-будаўнічы факультэт рэарганізаваны ў факультэт транспартнага будаўніцтва
  • Аўтамеханічны факультэт
  • Факультэт транспартнага будаўніцтва
  • Факультэт транспартных і інфармацыйных тэхналогій
  • Факультэт менеджменту, лагістыкі і турызму
  • Факультэт эканомікі і права

Цэнтры і інстытуты

[правіць | правіць зыходнік]
  • Цэнтр завочнага і дыстанцыйнага навучання
  • Цэнтр павышэння кваліфікацыі, перападрыхтоўкі, удасканалення кіруючых работнікаў і спецыялістаў
  • Цэнтр міжнароднай адукацыі
  • Навукова-даследчы інстытут праблем транспарту і будаўнічых тэхналогій

Адасобленыя падраздзяленні

[правіць | правіць зыходнік]