Раёны Віцебска
Адміністрацыйныя раёны Віцебска былі ўтвораны 19 ліпеня 1940 года па ўказе Прэзідыума Вярхоўнага Савету БССР. У 1948 годзе раёны былі ліквідаваныя. Адноўлены 27 чэрвеня 1951 года. Горад падзяляецца на 3 раёны:
- Чыгуначны, размешчаны ў заходняй частцы горада на правым беразе Заходняй Дзвіны. На тэрыторыі раёна сканцэнтравана значная частка прамысловасці горада: працуе 25 прамысловых прадпрыемстваў, 34 рамонтна-будаўнічыя арганізацыі, арганізацыі камунальнай гаспадаркі, 20 — транспарту і сувязі, чыгуначны і аўтавакзал.[1]
- Кастрычніцкі, тэрыторыя якога з'яўляецца гістарычным, культурным і прамысловым цэнтрам горада і ў сапраўдны момант займае плошчу звыш 3500 га. Размешчаны на паўночным усходзе горада. Жылыя масівы раёна злучаюць 4 праспекты і больш 298 вуліц і завулкаў працягласцю звыш 300 км. Па дадзеных перапісу 1999 года ў раёне пражывае 129137 чалавек.[2]
- Першамайскі, складаецца з двух вялікіх частак, размешчаных па берагах Заходняй Дзвіны і Лучосы ў паўднёвай частцы горада. З'яўляецца самым буйным раёнам Віцебска. Насельніцтва складае каля 180 тыс. чалавек.[3]
Раёны Віцебска
Жылыя масівы
[правіць | правіць зыходнік]Акрамя афіцыйнага падзелу на раёны, традыцыйна вылучаюць шэраг жылых масіваў і мікрараёнаў:
- Білева
- Журжава
- Маркаўшчына
- Медцэнтр
- Альгова
- Тарны
- Ціраспаль, раён Віцебска
- Поўдзень-1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 7а.
Зноскі
- ↑ Віцебскі гарвыканкам. Афіцыйны сайт. — Чыгуначны раён Архівавана 19 ліпеня 2014.
- ↑ Віцебскі гарвыканкам. Афіцыйны сайт. — Кастрычніцкі раён(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 жніўня 2014. Праверана 18 верасня 2014.
- ↑ Віцебскі гарвыканкам. Афіцыйны сайт. — Першамайскі раён(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 жніўня 2014. Праверана 18 верасня 2014.
 Віцебск у тэмах | ||
|---|---|---|
| Гісторыя |  | |
| Сімвалы | ||
| Улада і кіраванне | ||
| Культура | ||
| Адміністрацыйны падзел | ||
| Насельніцтва | ||
| Адукацыя і навука | ||
| Транспартная сістэма | ||
| Архітэктура | ||