Махмуд II

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Махмуд II
асман. محمود ثانى
султан Асманскай імперыі[d]
15 лістапада 1808 — 1 ліпеня 1839
Папярэднік Мустафа IV
Пераемнік Абдул-Меджыд I

Нараджэнне 20 ліпеня 1785(1785-07-20)[1][2]
Смерць 1 ліпеня 1839(1839-07-01)[2] (53 гады)
Месца пахавання
Род Асманы
Бацька Абдул-Хамід I[d]
Маці Накшыдыль-султан[d]
Жонка Безміялем[d], Пертэўніял-султан[d], Aşubcan Kadın[d], Hacıye Hoşyar Kadın[d] і Hacıye Pertevpiyale Nevfidan Kadın[d]
Дзеці Абдул-Меджыд I, Абдул-Азіз, Adile Sultan[d], Saliha Sultan[d], Atiye Sultan[d] і Mihrimah Sultan[d]
Веравызнанне іслам
Дзейнасць суверэн
Аўтограф Выява аўтографа
Манаграма Манаграма
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Махмуд II (20 ліпеня 1785 — 1 ліпеня 1839) — султан Асманскай імперыі ў 1808—1839.

Уступіў на пасаду султана 28 ліпеня 1808 у выніку дзяржаўнага перавароту. Праводзіў палітыку цэнтралізацыі дзяржавы, ажыццявіў шэраг рэформ. У 1826 выдаў загад пра фарміраванне рэгулярнага войска і распусціў янычарскі корпус. У 1834 ліквідаваў ваенна-ленную сістэму. У 1836—1838 стварыў на еўрапейскі лад міністэрствы ўнутраных і замежных спраў, міністэрства фінансаў.

Пры Махмудзе II значна ўзмацнілася нацыянальна-вызваленчая барацьба балканскіх народаў, якая прывяла да атрымання незалежнасці Грэцыі (1830) і атрымання аўтаноміі Сербіі, Малдавіі і Валахіі. Падчас кіравання Махмуда II Асманская імперыя пацярпела паражэнне ад Егіпта.

Зноскі