Джэк Уілшыр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Джэк Уілшыр
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Джэк Эндру Гары Уілшыр
Нарадзіўся 1 студзеня 1992(1992-01-01)[1][2] (32 гады)
Грамадзянства  Англія
Рост 172 см
Вага 66 кг
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб завяршыў кар’еру
Маладзёжныя клубы
2001 Англія Лутан Таўн
2001—2008 Англія Арсенал
Клубная кар’ера[* 1]
2008—2018 Англія Арсенал 125 (7)
2010 →  Англія Болтан Уондэрэрс 14 (1)
2016—2017 →  Англія Борнмут 27 (0)
2018—2020 Англія Вест Хэм Юнайтэд 16 (0)
2021 Англія Борнмут 14 (1)
2022 Данія Орхус 14 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2006—2007 Англія Англія (да 16) 3 (0)
2007—2009 Англія Англія (да 17) 9 (1)
2009 Англія Англія (да 19) 1 (0)
2009—2010 Англія Англія (да 21) 7 (0)
2010—2016 Англія Англія 34 (2)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 1 ліпеня 2022.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 3 верасня 2016
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джэ́к Э́ндру Га́ры Уі́лшыр (англ.: Jack Wilshere; нар. 1 студзеня 1992, Стывенедж, Англія) — англійскі футбаліст, атакуючы паўабаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Англіі (2010—2016).

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Джэк Эндру Уілшыр пачынаў свой шлях у акадэміі «Арсенала». Ён вылучаўся сярод аднагодкаў вялікай хуткасцю, філіграннай тэхнікай, пастаўленым ударам. У адзін з прыездаў на гульню моладзёвай каманды Венгер убачыў выдатную гульню левага вінгера, і прымеціў яго. Па хуткім часе галоўны трэнер «Арсенала» зразумеў, што хлопца трэба пераводзіць у аснову, і Джэк быў да гэтага гатовы.

Перад сезонам 2008/09 у заяўцы «Арсенала» з’явіўся 16-гадовы паўабаронца. Яго дэбют адбыўся 13 верасня ў матчы супраць «Блэкберна», Уілшыр выйшаў на замену на 84 хвіліне. На той момант футбалісту было ўсяго толькі 16 гадоў 256 дзён. Джэк стаў самым маладым дэбютантам «Арсенала» ў Прэм’ер-лізе, пабіўшы рэкорд Фабрэгаса. 23 верасня Уілшыр забіў свой першы гол за «Арсенал» у браму «Шэфілд Юнайтэд» (6:0) у Кубку Лігі. Але гэта з’яўленне стала адзіным для Джэка ў Прэм’ер-лізе ў гэтым сезоне. У той жа час Уілшыр добра выявіў сябе ў Кубку Лігі, дзе «Арсенал» атрымаў пераканаўчыя перамогі над «Шэфілд Юнайтэд» (6:0) і «Уіганам» (3:0).

Пазней Уілшыру атрымалася трохі пагуляць у Лізе чэмпіёнаў, выходзячы на замену ў матчах з «Дынама» Кіеў і «Порту».

5 студзеня 2009 года Уілшыр падпісаў свой першы прафесійны кантракт з «Арсеналам». У гэты час ён перастаў з’яўляцца ў складзе першай каманды, выступаючы галоўным чынам за рэзерв і моладзевую каманду. З апошнімі Уілшыр дамогся перамогі ў моладзевым Кубку Англіі, паказаўшы цудоўную гульню ў двух фіналах супраць «Ліверпула». Легендарны ігрок «Арсенала» Ліям Брэйдзі ахарактарызаваў Джэка, як іграка валодаючага «адмысловым талентам», і выказаў меркаванне, што пройдзе трохі часу, перш чым юны ігрок стане іграком асновы.

2 ліпеня 2009 года Уілшыр падпісаў новы доўгатэрміновы кантракт. Падчас перадсезоннай падрыхтоўкі 2009 года Уілшыр ізноў прымусіў казаць пра сябе. У абодвух матчах «Кубка Эміратаў», перамогу ў якім атрымаў «Арсенал», Джэк быў прызнаны «іграком матча».

Сезон 2011/12 поўнасцю прапусціў з-за траўмы, пазней зноў вярнуўся ў строй. У сезоне 2015/16 ізноў амаль не гуляў з-за траўмы, і 31 жніўня 2016 года быў аддадзены ў арэнду «Борнмуту»[3]. Па заканчэнні сезона 2016/17 вярнуўся ў «Арсенал». У чэрвені 2018 года па заканчэнні кантракта пакінуў лонданскі клуб.

У ліпені 2018 года ў якасці свабоднага агента перайшоў у «Вест Хэм Юнайтэд», падпісаўшы трохгадовы кантракт[4]. У кастрычніку 2020 года па пагадненні бакоў пакінуў лонданскі клуб[5].

У студзені 2021 года зноў стаў іграком «Борнмута»[6]. Пакінуў клуб па заканчэнні кантракта ў чэрвені 2021 года[7], пасля чаго пашгода заставаўся без каманды. У лютым 2022 года папоўніў склад дацкага «Орхуса»[8], дзе гуляў да канца сезона 2021/22. У ліпені 2022 года абвясціў аб завяршэнні кар’еры[9].

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

«Арсенал»:

Зноскі

  1. ↑ Jack Wilshere // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Jack Wilshere // As — Madrid: Grupo Prisa, 1967. — ISSN 1888-6671
  3. ↑ Уилшер перешел в «Борнмут» на правах аренды. by.tribuna.com.
  4. ↑ «Вест Хэм» объявил о трансфере Уилшера. by.tribuna.com.
  5. ↑ «Вест Хэм» расторг контракт с Уилшером. Он сыграл 19 матчей за два года. by.tribuna.com.
  6. ↑ Экс-хавбек «Арсенала» Уилшер подписал контракт с «Борнмутом». by.tribuna.com.
  7. ↑ Уилшер покинул «Борнмут». Экс-хавбек «Арсенала» с января играл в Чемпионшипе. by.tribuna.com.
  8. ↑ Бывший игрок сборной Англии возвращается в футбол. Удивительный выбор клуба. football.by.
  9. ↑ Футбол. Двукратный обладатель Кубка Англии по футболу Джек Уилшир завершил карьеру в возрасте 30 лет(недаступная спасылка). pressball.by.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Джэк_Уілшыр&oldid=4527852"