Дрыколле

Дрыколле
Краіна	Беларусь
Вобласць	Віцебская
Раён	Віцебскі
Сельсавет	Мазалаўскі
Каардынаты	55°16′46″ пн. ш. 30°05′01″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	107 чал. (1999);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 212
Аўтамабільны код	2

Дрыко́лле^[1] (трансліт.: Drykollie, руск.: Дриколье) — вёска ў Віцебскім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Мазалаўскага сельсавета. За 5 км на паўночны захад ад Віцебска, 2,5 км ад чыгуначнай станцыі Лужасна на лініі Віцебск — Невель.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У 18 стагоддзі вёска, дзяржаўная ўласнасць у Віцебскім ваяводстве ВКЛ. У 1770 годзе ў складзе дзяржаўнага маёнтка Лужасна. Пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 годзе ў Расійскай імперыі, у Віцебскім павеце Пскоўскай, з 1776 года Полацкай губерняў. З 1796 года ў Беларускай, з 1802 года Віцебскай губерні. У 2-й палове 19 стагоддзя вёска пры возеры Дрыкольскае ў Мішкаўскай воласці Віцебскага павета Віцебскай губерні. У пачатку 20 стагоддзя вёска адносілася да Шалыгінскага сельскага таварыства. У сакавіку 1924 года вернута ў склад БССР. З 20 жніўня 1924 года ў Шалыгінскім сельсавеце Лосвідскага, з 29 кастрычніка 1924 года Кузняцоўскага, з 26 сакавіка 1927 года Віцебскага раёна Віцебскай акругі (да 26 ліпеня 1930 года). У 1938 годзе ў вёску пераселены жыхары вёскі Галубава. З 20 лютага 1938 года ў Віцебскай вобласці. У Другую сусветную вайну з сярэдзіны ліпеня 1941 года да канца чэрвеня 1944 года акупіравана нацысцкімі войскамі, якія ў час карнай аперацыі ў лютым 1944 года спалілі 5 двароў і загубілі 7 жыхароў. З 20 снежня 1960 года ў Мазалаўскім сельсавеце. У 2000 годзе ў складзе калгаса «Прызыў» (цэнтр — вёска Мазалава).

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

2 двары, 77 жыхароў (1785)
19 двароў, 104 жыхары (1905)
27 двароў, 155 жыхароў (1926)
29 двароў, 78 жыхароў (1941)
35 двароў, 246 жыхароў (1969)
67 гаспадарак, 122 жыхары (1997)
51 гаспадарка, 74 жыхары (2018)

Памятныя мясціны[правіць | правіць зыходнік]

Гарадзішча (V стагоддзе да н.э. — V ст.) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213В000277шыфр 213В000277.

Вядомыя ўраджэнцы[правіць | правіць зыходнік]

Антон Лаўрэнцьевіч Амбросаў (1912—1984) — вучоны ў галіне фітапаталогіі і вірусалогіі, доктар біялагічных навук, член-карэспандэнт АН БССР, прафесар^[2].

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).
↑ Белорусская ССР: Краткая энциклопедия. В 5-ти т. Т. 5. Биографический справочник / Ред. колл.: П. У. Бровка и др.. — Мн.: Гл. ред. Белорус. Сов. Энциклопедии, 1981. — Т. 5. — 740 с. — 50 000 экз. (руск.)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 10: Віцебская вобласць, кн. 2 / рэдкал.: У. У. Андрыевіч (гал. рэд.) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2019. — 728 с.: іл. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-11-1126-4.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).

[bssr-2] Белорусская ССР: Краткая энциклопедия. В 5-ти т. Т. 5. Биографический справочник / Ред. колл.: П. У. Бровка и др.. — Мн.: Гл. ред. Белорус. Сов. Энциклопедии, 1981. — Т. 5. — 740 с. — 50 000 экз. (руск.)

[1]

[2]