Перайсці да зместу

Жадунь (левы прыток Беседзі)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Жадунь
Характарыстыка
Даўжыня 23 км
Басейн 148 км²
Вадацёк
Выток  
 • Месцазнаходжанне на паўночны захад ад вёскі Семірычы, Клятнянскі раён Бранская вобласць
 • Каардынаты 53°25′48″ пн. ш. 32°50′51″ у. д.HGЯO
Вусце Беседзь
 • Месцазнаходжанне каля гарадскога пасёлка Хоцімск
 • Каардынаты 53°23′55,50″ пн. ш. 32°34′52,50″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Беседзь → Сож → Дняпро → Чорнае мора

Краіна
Рэгіёны Бранская вобласць, Магілёўская вобласць
Раёны Клятнянскі раён, Хоцімскі раён
physical
выток
выток
вусце
вусце
physical
выток
выток
вусце
вусце

Жаду́нь, Жадунька, Жадунка[1] — рака ў Клятнянскім раёне Бранскай вобласці Расіі і Хоцімскім раёне Магілёўскай вобласці Беларусі, левы прыток ракі Беседзь (басейн ракі Сож).

Назва Жадунь балцкага паходжання. У ёй вылучаецца балцкі гідранімічны корань žod- / žad-.

Той жа корань у рачных і азёрных назвах (збольшага на Верхнім Падняпроўі) *Жодзінка, Жадунь, Жодуч, Жодзень, *Няжода, Пражода, а таксама ў двухасноўных гідронімах Валажода і Лебяжода (Лібажода)[2].

Балцкія гідранімічныя аналагі — літоўскія рачныя назвы Žadalis, Žadikė, Žad-upys. Корань Žad- звязаны з моўным гняздом, у якім літоўскае žadas «мова, маўленне; прытомнасць», žodis «слова», žasti «прамаўляць; разгаворваць»[3].

Значэнне мусіла прасунуцца ад «мовіць» да «цячы», так жа сама як стараіндыйскае nadī «рака, водная плынь» пайшло ад *nad- «гучаць, шумець, раўсці, цурчэць»[4].

Пашыральнікі -un-, -ūn- у літоўскіх гідронімах тыпу Ežerūnà, Vil̃kunis[5].

Ніжэй па цячэнні ракі Беседзь, у якую ўцякае Жадунь, ля Касцюковічаў уцякае яшчэ адна Жадунь. Іх назвы ніяк не дыферэнцыяваныя. Тыпалагічна блізкую сітуацыю можна ўгледзець і ў сярэднім цячэнні Дзвіны, у якую справа і злева, адносна недалёка адна ад адной уцякаюць рэкі Обаль і Абалянка (< Обаль), абедзве назвы ад балцкага *Abalis «Рака (цякучая, плыткая)».

Адносна недалёка ад гэтых дзвюх Жадуняў за расійскай мяжой таксама рэчкі Пражода[6] і Няжодка[7], у назвах якіх той жа корань žod- / žad-. Гэта дробныя рэчкі, на вытоках буйнейшых рэк, адпаведна, Вароніцы (цячэ ў Іпуць) і Устрома (цячэ ў Дняпро). Назву Пражода тыпалагічна можна зблізіць з літоўскім pratekti «пачаць цячы, памалу сачыцца», protekom «бегма (бяжаць)», назву Няжодка (< *Няжода) — з назвамі тыпу Нецеч, Нёўда, Ненач.

Калі значэнне назвы Жадунь можна перадаць як «Цякучая (рака)», дык назвамі Пражода і *Няжода пазначаліся, наадварот, рэчкі слабацечныя.

Даўжыня ракі 23 км, з іх 12 км у Хоцімскім раёне. Плошча вадазбору 148 км². Выток ракі знаходзіцца на тэрыторыі Бранскай вобласці, у напрамку на паўночны захад ад вёскі Семірычы. Упадае ў Беседзь каля паўднёвай ускраіны гарадскога пасёлка Хоцімск. Прытокі — Уюнка (правы) і ручай Варвараўка (левы)[1]. Каля Хоцімска на рацэ плаціна і сажалка.

Зноскі

  1. а б Общая характеристика речной сети Могилёвской области (в разрезе районов) // Справочник «Водные объекты Республики Беларусь» Архівавана 31 жніўня 2017. (руск.)
  2. В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 202.
  3. A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 395—396.
  4. В. Н. Топоров. Речь и река/речка (из области мнимых этимологичнских парадоксов) // Исследования по этимологии и семантике. Т. 2: Индоевропейские языки и индоевропейцы. Кн. 2. Москва, 2006. С. 205.
  5. P. Skardžius. Rinktiniai raštai. T. 1. Vilnius, 1996. C. 281—282.
  6. Пражода
  7. Няжодка
  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — С. 412. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
  • Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Могилёвская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2012. — С. 31. — 64 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-173-0. (руск.)
  • Ліст карты N-35-90. Выданне 1989 г. Стан мясцовасці на 1985 г. (руск.)