Жупраны

Аграгарадок Жупраны Касцёл Св. Пятра і Паўла ў Жупранах Краіна Беларусь Вобласць Гродзенская Раён Ашмянскі Сельсавет Жупранскі Каардынаты 54°28′18″ пн. ш. 26°05′12″ у. д. Першая згадка XV стагоддзе Ранейшыя назвы Зубраны Насельніцтва 745 чалавек (2010) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1593 Паштовы індэкс 231102 Аўтамабільны код 4 Жупраны на карце Беларусі ±

Жупраны на Вікісховішчы

Жупра́ны (трансліт.: Župrany, руск.: Жупраны) — аграгарадок у Ашмянскім раёне Гродзенскай вобласці. Адміністрацыйны цэнтр Жупранскага сельсавета. Размешчаны за 10 км на ўсход ад Ашмян, на левым беразе ракі Ашмянкі.

Праз паселішча праходзіць рэспубліканская аўтадарога Барысаў — Вілейка — Ашмяны Р63.

Назва

Паводле адной версіі спачатку называлася Зубраны, ад суседняй старажытнай Зубранскай пушчы, багатай на зуброў. Пазней пад уплывам фанетычных змен назва ператварылася Жупраны. Паводле іншай версіі, назва балцкага паходжання і звязана з літоўскім žuobris — архаічнай сахой.

Гісторыя

Першая пісьмовыя згадка датавана XV ст. У 1407 годзе вялікі князь Вітаўт даў Жупраны віленскаму ваяводзе Войцеху Манівіду. Пазней, каля 300 гадоў належала Радзівілам, апошні з дзевяці ўладальнікаў гэтага роду — Караль Станіслаў «Пане Каханку». Пасля перайшло да Чапскіх.

Мястэчка моцна пацярпела падчас вайны Расіі з Рэччу Паспалітай. Калі ў 1652 годзе Багуслаў Радзівіл аддаваў Жупраны ў заклад за 40 000 злотых, то ў 1666 годзе пад заклад мястэчка змог пазычыць толькі 24 000 злотых.

У 1692—1694 гадах адноўлены мясцовы касцёл, пад кіраўніцтвам цесляра з Барунаў закладзены новыя сцены, з Вільні замоўлены жалезны крыж даўжынёй у сажань.

У канцы XVIII ст. у Жупранах было толькі 35 дамоў і тры вуліцы — Дворская, Сольская і Астравецкая.

У вайну 1812 года праз Жупраны ад Бярэзіны на Вільню адступалі напалеонаўскія войскі. Французы спалілі ў мястэчку 180 пабудоў, французскі генерал Філіп-Поль дэ Сегюр пісаў пра гэтыя падзеі і мястэчка ў мемуарах, прысвечаных напалеонаўскаму паходу:

У Жупранах, той самай вёсцы, дзе імператар толькі на гадзіну размінуўся з рускім партызанам Сеславіным, салдаты цалкам палілі дамы проста каб пагрэцца на некалькі хвілін. Святло гэтых вогнішчаў прыцягвала некаторых з гэтых няшчасных, якіх празмерны холад і пакуты прывялі ў трызненне; яны беглі да іх, як вар'яты, і, скрыгочучы зубамі і смеючыся, як дэманы, кідаліся ў гэтыя печы, дзе і гінулі ў самых жудасных канвульсіях. Іх галодныя спадарожнікі глядзелі на іх без жаху; былі нават некаторыя, хто выцягваў гэтыя целы, знявечаныя і абпаленыя полымем, і гэта праўда, што яны адважыліся забрудзіць сабе рот гэтай агіднай ежай. Philippe-Paul de Ségur History of the expedition to Russia, undertaken by the emperor Napoleon, in the year 1812. Vol. II. — London, 1825

У 1854 годзе пачалося будаўніцтва мураванага Касцёла Святых апосталаў Пятра і Паўла. Мясцовыя сяляне прымалі ўдзел у паўстанні 1863—1864 гадоў, падзеі адбываліся на рынкавай плошчы ў Жупранах.

У 1900 годзе у Жупранах пахаваны беларускі паэт Францішак Багушэвіч, магіла знаходзіцца на могілках за касцёлам.

Паводле Рыжскага мірнага дагавора (1921) Жупраны ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, у Ашмянскім павеце Віленскага ваяводства.

У цэнтры мястэчка, пачатак XX ст.

У 1939 годзе Жупраны ўвайшлі ў БССР, дзе 12 кастрычніка 1940 года — цэнтр сельсавета Ашмянскага раёна.

У 1958 годзе ў вёсцы адкрыты помнік Багушэвічу, адзін з двух помнікаў паэту на тэрыторыі Беларусі. 22 сакавіка 1970 годзе адкрыты Музей Францішка Багушэвіча, дзе захоўваецца каля 300 экспанатаў, датычных жыцця класіка.

Насельніцтва

• 1885 год — каля 285 чал., 60 двароў.
• 1931 год — 657 чал., 124 двары;
• 1971 год — 423 чал., 121 двор;
• 1993 год — 734 чал., 248 двароў;
• 1997 год — 795 чал., 288 двароў.
• 2010 год — 745 чал.

Інфраструктура

У Жупранах ёсць паштовае аддзяленне, бібліятэка, Дом культуры, школа, сельсавет, дзіцячы сад, гандлёвы цэнтр, амбулаторыя.

Эканоміка

Свінагадоўчая і малочнатаварная фермы, механізаваны двор.

Культура

У школе дзейнічае Музей Францішка Багушэвіча.

Славутасці

Магіла Ф. Багушэвіча

• Касцёл Святых апосталаў Пятра і Паўла (1854—1875)
• Могілкі яўрэйскія
• Плябанія (кан. XIX — пач. XX стст.)
• Помнік Францішку Багушэвічу (1958) —  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр

Вядомыя асобы

• Браніслаў Іпалітавіч Загорскі (нар. 1935) — беларускі гісторык, педагог, кандыдат гістарычных навук (1971).
• Якаў Ромбра (1858—1922) — яўрэйскі асветнік, пісьменнік, журналіст.

Літаратура

• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.
• Żuprany // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn. — Warszawa, 1895. S. 855.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Жупраны
• Артыкул «Жыў, служыў і тварыў для народа» ў «Ашмянскім Весніку»
• Жупраны на партале globustut.by (руск.)
• Żuprany // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIV: Worowo — Żyżyn. — Warszawa, 1895. — S. 855