Шмат гадоў быў сябрам камуністычнай партыі, у 1990 годзе ўступіў у посткамуністычную Літоўскую дэмакратычную рабочую партыю. Пасля абвяшчэння незалежнасці Літвы ён працягваў займаць пасаду намесніка міністра ў міністэрстве. З кастрычніка 1993 года — міністр сацыяльнай абароны, з ліпеня 1994 года — міністр па рэформе дзяржаўнага кіравання.
З лютага па лістапад 1996 года узначальваў урад Літвы, сфарміраваны былымі камуністамі. У 1996 годзе на выбарах атрымаў месца ў Сейме. Нягледзячы на тое, што яго партыя заставалася ў апазіцыі, у 1998 годзе ён прыняў прапанову стаць міністрам аховы здароўя ва ўрадзе Гядзімінаса Вагноруса, які належаў да Саюза Айчыны. Затым сышоў з парламента і займаў пасаду міністра да 1999 года. Затым ён адмовіўся ад палітычнай дзейнасці.