Пітэр Дэніс Мічэл

Пітэр Дэніс Мічэл
Пітэр Дэніс Мічэл
	англ.: Peter Dennis Mitchell
Дата нараджэння	29 верасня 1920[…]
Месца нараджэння	Сурэй, Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі;
Дата смерці	10 красавіка 1992[…] (71 год)
Месца смерці	Bodmin[d], Корнуал[d], Корнуал, Англія, Вялікабрытанія;
Грамадзянства	Вялікабрытанія;
Род дзейнасці	біяхімік, хімік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	біяхімія
Месца працы	Кембрыджскі ўніверсітэт; Эдынбургскі ўніверсітэт;
Альма-матар	Кембрыджскі ўніверсітэт; Каледж Ісуса[d]; Queen's College[d];
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства; Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук; Французская акадэмія навук; Нацыянальная акадэмія навук ЗША;
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] Нобелеўская прэмія па хіміі (1978) Rosenstiel Award[d] (1976) Feldberg Foundation[d] (1976) медаль сэра Ханса Крэбса[d] (1978) Крунаўская лекцыя[d] (1987) медаль і прэмія Novartis[d] (1973)
Подпіс
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пітэр Дэніс Мічэл (англ.: Peter Dennis Mitchell; 29 верасня 1920, Мітчэм, Сурэй — 10 красавіка 1992, Бодмін, Корнуал) — англійскі біяхімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі 1978 года за адкрыццё хеміасматычнага механізму сінтэзу АТФ, аўтар ідэі механізму транспарту пратонаў пад назвай Q-цыкл^[4].

Член Лонданскага каралеўскага таварыства (1974), замежны член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (1977), Французскай акадэміі навук (1989)^[5].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Пітэр Мічэл нарадзіўся ў Мітчэме, Сурэе 29 верасня 1920 года^[6]. Бацька — Крыстафер Гібс Мічэл, дзяржаўны служачы, маці — Кейт Беатрыс Дораці (народжаная) Таплін. Пітэр Мічэл атрымаў адукацыю ў Каралеўскім каледжы (Тонтан) і каледжы Ісуса (Кембрыджскі ўніверсітэт), дзе навучаўся натуральным навуках са спецыялізацыяй ў вобласці біяхіміі.

У 1942 годзе ён пачаў даследчую працу на кафедры біяхіміі ў Кембрыджскім універсітэце. У пачатку 1951 года атрымаў ступень доктара філасофіі за вывучэнне механізму дзеяння пеніцыліна. У 1955 годзе ён быў запрошаны прафесарам Майклам Свонам для стварэння біяхімічнага даследчага падраздзялення на кафедры заалогіі Эдынбургскага ўніверсітэта, дзе ён быў прызначаны старшым лектарам у 1961 годзе. У 1963 годзе Мічэл быў вымушаны падаць у адстаўку па стане здароўя.

Навуковыя пошукі[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя інтарэсы звязаныя з вывучэннем накіраванасці біяхімічных рэакцый у прасторы адносна пэўных унутрыклеткавых арыенціраў. Аўтар хеміасматычнай тэорыі акісляльнага фасфаралявання, якая ляжыць у аснове біяэнергетыкі.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Медаль і прэмія Novartis (1973)
Прэмія Разэнстыла (1976)
Фонд Фельдберга (1976)
Медаль сэра Ханса Крэбса (1978)
Нобелеўская прэмія па хіміі (1978) «За ўклад у разуменне працэсу пераносу біялагічнай энергіі, зроблены дзякуючы стварэнню хеміасматычнай тэорыі»^[7]
Медаль Коплі (1981)
Крунаўская лекцыя (1987)

Зноскі

↑ ^а ^б Peter Dennis Mitchell // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
↑ ^а ^б Peter Dennis Mitchell // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
↑ NNDB — 2002.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>
↑ Peter D. Mitchell biography (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2009. Праверана 26 кастрычніка 2021.
↑ Les membres du passé dont le nom commence par M (фр.)
↑ NNDB. Peter Mitchell Bio at NNDB (нявызн.). Праверана 23 сакавіка 2007.
↑ Нобелеўская прэмія па хіміі 1978 года (нявызн.). Nobelprize.org. Архівавана з першакрыніцы 22 чэрвеня 2013. Праверана 27 ліпеня 2010. (англ.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Біяграфія Архівавана 29 снежня 2015. // Peter Mitchell (1920—1992). Obituary, Photosynthesis Research, Antony Crofts, June 29th. 1992 (англ.)
Мічэл (Mitchell), Піцер Д. Архівавана 26 кастрычніка 2021. // Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі: Энцыклапедыя: Зав. . з англ. — М.: Прагрэс, 1992.
Peter Dennis Mitchell, 29 September 1920 — 10 April 1992 // Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society, 1994, vol. 40, pp. 281—305, plate, by E. C. Slater (англ.)

[_70346e293fcfb38b-1] а ^б Peter Dennis Mitchell // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>

[_a27e21637230c2ad-2] а ^б Peter Dennis Mitchell // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>

[_6f91517a68bd0f9b-3] NNDB — 2002.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1373513"></a>

[4] Peter D. Mitchell biography (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 22 сакавіка 2009. Праверана 26 кастрычніка 2021.

[5] Les membres du passé dont le nom commence par M (фр.)

[6] NNDB. Peter Mitchell Bio at NNDB (нявызн.). Праверана 23 сакавіка 2007.

[7] Нобелеўская прэмія па хіміі 1978 года (нявызн.). Nobelprize.org. Архівавана з першакрыніцы 22 чэрвеня 2013. Праверана 27 ліпеня 2010. (англ.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]