Перайсці да зместу

Сабор Сан-Джорджа Маджорэ

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Славутасць
Сабор Сан-Джорджа Маджорэ
італ.: San Giorgio Maggiore[1]
45°25′45″ пн. ш. 12°20′36″ у. д.HGЯO
Краіна
Месцазнаходжанне
Канфесія каталіцтва
Епархія Патрыярхат Венецыі[d][2]
Благачынне Патрыярхат Венецыі[d][2]
Ордэнская прыналежнасць бенедыкцінцы[3]
Архітэктурны стыль рэнесансная архітэктура
Архітэктар Андрэа Паладзіа[4] і Вінчэнца Скамоцы[5]
Дата заснавання сакавік 1566
Сайт abbaziasangiorgio.it
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сабор Сан-Джорджа Маджорэ (італ.: San Giorgio Maggiore) — сабор у Венецыі, на востраве Сан-Джорджа Маджорэ. Збудаваны паміж 1566 і 1610 гадамі. Архітэктар — Андрэа Паладзіа; пасля смерці майстра храм дабудоўваў яго вучань Скамоцы.

Інтэр’ер сабора

Сабор мае тры нефа, у якіх размешчана 6 капэл. Дзве капэлы таксама маюцца ў трансэпце. Галоўны алтар выкананы італьянскім скульптарам Джыралама Кампаньяй і ўпрыгожаны фігурай Хрыста, які стаіць на шары, які падтрымліваецца чатырма евангелістамі.

Званіца ўяўляе сабой квадратную цагляную вежу. Пабудавана ў 1791 годзе на месцы старой, якая абрынулася.

У 1800 годзе ў саборы каранаваўся Пій VII, абраны Папам Рымскім на канклаве, які праходзіў у Венецыі.

У 1808 годзе размешчаны на востраве манастыр, уключаючы сабор, быў зачынены Напалеонам Банапартам. Будынкі былі пераўтвораны ў казармы і зменены да непазнавальнасці. У 1951 годзе манастыр быў набыты графам Выторыё Чыні і адрэстаўраваны.

У саборы знаходзяцца «Тайная вячэра», «Уваскрэсенне Хрыста са святым Андрэем і членамі сям’і Маразіні» і шэраг іншых палотнаў працы Цінтарэта.

У саборы таксама знаходзіцца надмагільны помнік дожа Даменіка Мікеля, збудаваны ў 1640 годзе Бальтазарам Лангенай наўзамен разбуранага.

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ http://www.abbaziasangiorgio.it/visite/ Праверана 4 снежня 2023.
  2. ↑ а б Le chiese del Patriarcato di Venezia — Italia: 1975. — 475 с.
  3. ↑ http://www.abbaziasangiorgio.it/visite/ Праверана 9 лютага 2023.
  4. ↑ Fossaluzza G. San Giorgio Maggiore, vicende storiche e artistiche // La Fondazione Giorgio Cini. Cinquant'anni di storia / U. Agnati — Italia: Electa, 2001. — P. 46. — 339 с. — ISBN 88-435-9672-1
  5. ↑ Abbazia di San Giorgio Maggiore. Guida alla Basilica / M. Grosso — Italia: abbazia di Praglia, 2019. — P. 20. — 151 с.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Hartt, Frederick; David G. Wilkins (2006). History of Italian Renaissance Art. Upper Saddle River: Pearson Prentice Hall.
  • Guida d’Italia del Touring Club Italiano — Venezia. 3° ed. ISBN 978-88-365-4347-2
  • S. Vianello (a cura di) Le chiese di Venezia. Electa, 1993 ISBN 88-435-4048-3

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Сабор_Сан-Джорджа_Маджорэ&oldid=4727231"