Торчын (Валынская вобласць)
Выгляд
Пасёлак гарадскога тыпу
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
Торчын[1] (укр.: Торчин) — пасёлак гарадскога тыпу ў Луцкім раёне Валынскай вобласці Украіны.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]У складзе Кіеўскай Русі і Галіцка-Валынскага княства
[правіць | правіць зыходнік]- 1093 год — першае згадванне аб Торчыне як аб мястэчку на востраве Застрыжжа з драўлянымі ўмацаваннямі
- 1193 год — у Торчыне пабудавана першая праваслаўная царква св. Яна Багаслова
- 1190 год — Торчын згадваецца як мястэчка Валынскага княства
- 1230 год — у Іпацьеўскім летапісе Торчын згадваецца як мястэчка-крэпасць Галіцка-Валынскага княства
У складзе Вялікага княства Літоўскага і Каралеўства Польскага
[правіць | правіць зыходнік]- 1340 год — Торчын стаў валасным цэнтрам Луцкага павета
- 1480 год — Торчын адышоў луцкім каталіцкім біскупам
- 1538—1540 — луцкі каталіцкі біскуп Юрый Фальчэўскі будуе ў мястэчку ўнутраныя і знешнія замкавыя ўмацаванні
- 10 ліпеня 1540 года — па хадайніцтве біскупа Юрыя Фальчэўскага кароль Жыгімонт І у сувязі з развіццём мястэчка надаў яму магдэбургскае права і статус горада, дазволіў праводзіць штотыднёвыя таргі і тры вялікія кірмашы на год
- 1541 год — пабудавана і асвечана Свята-Георгіеўская праваслаўная царква, што дзейнічала да 1798 г.
- 28 лютага 1546 года — кароль Жыгімонт ІІ Аўгуст сваім прывілеем пацвердзіў магдэбургскі статус горада
У складзе Рэчы Паспалітай
[правіць | правіць зыходнік]- XVI стагоддзе — у Торчыне дзейнічалі 16 рамесных цэхаў
- XVI—XVII стагоддзі — вырашчаны на землях Торчынскага замкавага маёнтка жыта і пшаніцу біскупы-уладальнікі мястэчка актыўна вывозілі праз Гданьскі марскі порт на продаж у Заходнюю Еўропу. Шырока выкарыстоўвалася так званая тарчынская мера вагі і аб’ёму
- 1601 год — трохтыднёвая аблога і штурм Торчына татарамі. Гераічна абараняючыся, торчынцы выстаялі і адагналі ворага
- 2 лістапада 1660 года — кароль Ян II Казімір сваім указам пацвердзіў магдэбургскі і гарадскі статус паселішча
- 1687 год- торчынцы на чале з біскупам Станіславам Вітвіцкім вытрымалі 20-дзённую аблогу горада татарамі і, зрабіўшы смелую вылазку, адагналі нападнікаў
- 1703 год — у Торчыне дзейнічаюць 7 праваслаўных цэркваў — Свята-Георгіеўская і 6 цэхавых
- 1708 год — васьмітысячны шведскі ваенны атрад 2 тыдні штурмаваў горад. Торчын абаранялі наёмныя гайдукі-казакі і народнае апалчэнне
- 1714 год — рымска-каталіцкі біскуп Аляксандр Выгоўскі (пляменнік Івана Выгоўскага) — тагачасны ўладальнік мястэчка — ратаваў месцічаў і людзей вакольных вёсак ад чумы, але і сам памёр ад гэтай хваробы
14 чэрвеня 1767 года ўпершыню на ўкраінскіх землях знойдзены унікальны дакумент паўстанцкай арганізацыі — «Торчынскі маніфест», які стаў прадвеснікам Каляёўшчыны.
У складзе Расійскай імперыі
[правіць | правіць зыходнік]- 1795 год — у Торчыне адкрыта паштовая ўстанова
- 1798—1800 гады — упаўнаважаны мясцовым грамадствам мешчанін, верагодна, войт Ануфрый Іванавіч Гарошка, абараніў у Сенаце гарадскі статус Торчына, выратаваўшы тым самым месцічаў ад запрыгоньвання, якога дамагаўся ў Сенаце генерал Т. І. Тутолмін
- 1800 год — першае згадванне аб лясной ахове ў Торчыне
- 21 верасня 1812 год — бітва пад Торчынам паміж рускімі і французскімі войскамі
- 1830 год — адкрыта дзяржаўнае валасное вучылішча
- 1835—1850 гады — у горадзе дзейнічала Свята-Стэфанаўская парафіі і бібліятэка пры ёй, заснавальнікам якіх быў святар Стэфан Тымінскі
- 1846 год — адкрыта бальніца з некалькімі лекарамі
- 1857 год — у мястэчку пачаў працаваць вінакураны завод. За год выраблялася да 22000 вёдраў напою.
- 1875 год — адкрыта земскае народнае вучылішча
- 1884 год — адкрыта царкоўна-прыходская школа
- 1895 год — у Торчыне адкрыта паштова-тэлеграфная ўстанова
- 1900 год — лекар Бенц Майер Бейлін пабудаваў на свае сродкі школу, у якой упершыню ўвёў ўрокі фізкультуры
- 1901 год — у мястэчку дзейнічаюць 8 гарбарных устаноў, 2 вадзяныя млыны, вінакураны, піваварны, дражджавы, цагляны заводы і г.д.
- 1904—1907 гады — у Торчыне мела маёнтак у 72,6 дзесяціны Леся Украінка
- 1916 год — у мястэчку засноўваюць школу Сечавыя стральцы. Упершыню навучанне было на ўкраінскай мове
У складзе міжваеннай Польшчы
[правіць | правіць зыходнік]- 1920 год — створана каманда пажарных
- 1922—1923 гады — у мястэчку паўстала першая партыйная ячэйка Камуністычнай партыі Заходняй Украіны
- 1923—1924 гады — у Торчыне адроджана грамацка-культурнае таварыства «Просвіта»
- 1924 год — утварыўся Торчынскі райкам Камуністычнай партыі Заходняй Украіны
- 1929 год — на Торчын распаўсюджаныя правілы гарадской забудовы
- 1930 год — мясцовая абшчына абараніла гарадскі статус Торчына
- 1935—1936 гады — праз Торчын праклалі брукаваную дарогу
- 1936 год — торчынскі селянін Сцяпан Крэўскі заснаваў і арганізаваў працу цагельні, якая дзейнічала да 1996 года.
- 1938 год — пабудаваны першы кінатэатр
У складзе СССР
[правіць | правіць зыходнік]- 1940 год — створаны промкамбінат і харчкамбінат
- жнівень 1948 года — адноўлены калгас імя Калініна
- верасень 1949 года — стварэнне арцелі імя Шчорса
- 1952 год — пачала дзейнічаць партыйна-кандыдацкая група
- 1953 год — створана першасная партыйная арганізацыя (1961 год — 30 камуністаў, 1967 год — 61 камуніст)
- 1966 год — насельніцтва мястэчка дасягнула 5400 жыхароў
- 1967 год — узведзены трохпавярховы будынак бальніцы
Зноскі
- ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»