Перайсці да зместу

Торчын (Валынская вобласць)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пасёлак гарадскога тыпу
Торчын
укр.: Торчин
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Касцёл св. Тройцы і св. Яна Хрысціцеля
Касцёл св. Тройцы і св. Яна Хрысціцеля
Краіна
Вобласць
Раён
Каардынаты
Першая згадка
ПГТ з
Плошча
10,52 км²
Водныя аб’екты
Насельніцтва
4600 чалавек (2017)
Шчыльнасць
425 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
+380-332
Паштовы індэкс
45612
КААТУУ
0722855400
Торчын на карце Украіны ±
Торчын (Валынская вобласць) (Украіна)
Торчын (Валынская вобласць)
Торчын (Валынская вобласць) (Валынская вобласць)
Торчын (Валынская вобласць)

Торчын[1] (укр.: Торчин) — пасёлак гарадскога тыпу ў Луцкім раёне Валынскай вобласці Украіны.

У складзе Кіеўскай Русі і Галіцка-Валынскага княства

[правіць | правіць зыходнік]
  • 1093 год — першае згадванне аб Торчыне як аб мястэчку на востраве Застрыжжа з драўлянымі ўмацаваннямі
  • 1193 год — у Торчыне пабудавана першая праваслаўная царква св. Яна Багаслова
  • 1190 год — Торчын згадваецца як мястэчка Валынскага княства
  • 1230 год — у Іпацьеўскім летапісе Торчын згадваецца як мястэчка-крэпасць Галіцка-Валынскага княства

У складзе Вялікага княства Літоўскага і Каралеўства Польскага

[правіць | правіць зыходнік]
  • 1340 год — Торчын стаў валасным цэнтрам Луцкага павета
  • 1480 год — Торчын адышоў луцкім каталіцкім біскупам
  • 1538—1540 — луцкі каталіцкі біскуп Юрый Фальчэўскі будуе ў мястэчку ўнутраныя і знешнія замкавыя ўмацаванні
  • 10 ліпеня 1540 года — па хадайніцтве біскупа Юрыя Фальчэўскага кароль Жыгімонт І у сувязі з развіццём мястэчка надаў яму магдэбургскае права і статус горада, дазволіў праводзіць штотыднёвыя таргі і тры вялікія кірмашы на год
  • 1541 год — пабудавана і асвечана Свята-Георгіеўская праваслаўная царква, што дзейнічала да 1798 г.
  • 28 лютага 1546 года — кароль Жыгімонт ІІ Аўгуст сваім прывілеем пацвердзіў магдэбургскі статус горада

У складзе Рэчы Паспалітай

[правіць | правіць зыходнік]
  • XVI стагоддзе — у Торчыне дзейнічалі 16 рамесных цэхаў
  • XVI—XVII стагоддзі — вырашчаны на землях Торчынскага замкавага маёнтка жыта і пшаніцу біскупы-уладальнікі мястэчка актыўна вывозілі праз Гданьскі марскі порт на продаж у Заходнюю Еўропу. Шырока выкарыстоўвалася так званая тарчынская мера вагі і аб’ёму
  • 1601 год — трохтыднёвая аблога і штурм Торчына татарамі. Гераічна абараняючыся, торчынцы выстаялі і адагналі ворага
  • 2 лістапада 1660 года — кароль Ян II Казімір сваім указам пацвердзіў магдэбургскі і гарадскі статус паселішча
  • 1687 год- торчынцы на чале з біскупам Станіславам Вітвіцкім вытрымалі 20-дзённую аблогу горада татарамі і, зрабіўшы смелую вылазку, адагналі нападнікаў
  • 1703 год — у Торчыне дзейнічаюць 7 праваслаўных цэркваў — Свята-Георгіеўская і 6 цэхавых
  • 1708 год — васьмітысячны шведскі ваенны атрад 2 тыдні штурмаваў горад. Торчын абаранялі наёмныя гайдукі-казакі і народнае апалчэнне
  • 1714 год — рымска-каталіцкі біскуп Аляксандр Выгоўскі (пляменнік Івана Выгоўскага) — тагачасны ўладальнік мястэчка — ратаваў месцічаў і людзей вакольных вёсак ад чумы, але і сам памёр ад гэтай хваробы

14 чэрвеня 1767 года ўпершыню на ўкраінскіх землях знойдзены унікальны дакумент паўстанцкай арганізацыі — «Торчынскі маніфест», які стаў прадвеснікам Каляёўшчыны.

У складзе Расійскай імперыі

[правіць | правіць зыходнік]
  • 1795 год — у Торчыне адкрыта паштовая ўстанова
  • 1798—1800 гады — упаўнаважаны мясцовым грамадствам мешчанін, верагодна, войт Ануфрый Іванавіч Гарошка, абараніў у Сенаце гарадскі статус Торчына, выратаваўшы тым самым месцічаў ад запрыгоньвання, якога дамагаўся ў Сенаце генерал Т. І. Тутолмін
  • 1800 год — першае згадванне аб лясной ахове ў Торчыне
  • 21 верасня 1812 год — бітва пад Торчынам паміж рускімі і французскімі войскамі
  • 1830 год — адкрыта дзяржаўнае валасное вучылішча
  • 1835—1850 гады — у горадзе дзейнічала Свята-Стэфанаўская парафіі і бібліятэка пры ёй, заснавальнікам якіх быў святар Стэфан Тымінскі
  • 1846 год — адкрыта бальніца з некалькімі лекарамі
  • 1857 год — у мястэчку пачаў працаваць вінакураны завод. За год выраблялася да 22000 вёдраў напою.
  • 1875 год — адкрыта земскае народнае вучылішча
  • 1884 год — адкрыта царкоўна-прыходская школа
  • 1895 год — у Торчыне адкрыта паштова-тэлеграфная ўстанова
  • 1900 год — лекар Бенц Майер Бейлін пабудаваў на свае сродкі школу, у якой упершыню ўвёў ўрокі фізкультуры
  • 1901 год — у мястэчку дзейнічаюць 8 гарбарных устаноў, 2 вадзяныя млыны, вінакураны, піваварны, дражджавы, цагляны заводы і г.д.
  • 1904—1907 гады — у Торчыне мела маёнтак у 72,6 дзесяціны Леся Украінка
  • 1916 год — у мястэчку засноўваюць школу Сечавыя стральцы. Упершыню навучанне было на ўкраінскай мове

У складзе міжваеннай Польшчы

[правіць | правіць зыходнік]
  • 1920 год — створана каманда пажарных
  • 1922—1923 гады — у мястэчку паўстала першая партыйная ячэйка Камуністычнай партыі Заходняй Украіны
  • 1923—1924 гады — у Торчыне адроджана грамацка-культурнае таварыства «Просвіта»
  • 1924 год — утварыўся Торчынскі райкам Камуністычнай партыі Заходняй Украіны
  • 1929 год — на Торчын распаўсюджаныя правілы гарадской забудовы
  • 1930 год — мясцовая абшчына абараніла гарадскі статус Торчына
  • 1935—1936 гады — праз Торчын праклалі брукаваную дарогу
  • 1936 год — торчынскі селянін Сцяпан Крэўскі заснаваў і арганізаваў працу цагельні, якая дзейнічала да 1996 года.
  • 1938 год — пабудаваны першы кінатэатр

У складзе СССР

[правіць | правіць зыходнік]
  • 1940 год — створаны промкамбінат і харчкамбінат
  • жнівень 1948 года — адноўлены калгас імя Калініна
  • верасень 1949 года — стварэнне арцелі імя Шчорса
  • 1952 год — пачала дзейнічаць партыйна-кандыдацкая група
  • 1953 год — створана першасная партыйная арганізацыя (1961 год — 30 камуністаў, 1967 год — 61 камуніст)
  • 1966 год — насельніцтва мястэчка дасягнула 5400 жыхароў
  • 1967 год — узведзены трохпавярховы будынак бальніцы

Зноскі