Тросліўка (былая вёска)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Тросліўка
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Першая згадка
Тросліўка на карце Беларусі ±
Тросліўка (былая вёска) (Беларусь)
Тросліўка (былая вёска)
Тросліўка (былая вёска) (Магілёўская вобласць)
Тросліўка (былая вёска)

Тро́сліўка[1] (трансліт.: Trosliŭka, руск.: Тросливка) — былая вёска ў Слаўгарадскім раёне Магілёўскай вобласці. Уваходзіла ў склад Гіжэнскага сельсавета. Вёска пацярпела ад катастрофы на Чарнобыльскай атамнай электрастанцыі.[2]

Геаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Знаходзілася за 22 км на паўночны ўсход ад Слаўгарада, 92 км ад Магілёва, 23 км ад чыгуначнай станцыі Верамейкі на лініі МагілёўКрычаў. Рэльеф раўнінны, на поўдні мяжуе з лесам. Праз вёску працякала рака Тросліўка (прыток р. Проня). Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе праз вёскі Гіжэнка, Ходараў і далей па шашы СлаўгарадЧэрыкаў.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Вядома паводле пісьмовых крыніц з 1571 года, у складзе Рэчы Паспалітай, калі прывілеем караля Жыгімонта Аўгуста была перададзена Чавускаму кармеліцкаму кляштару.

Пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 годзе ў складзе Расійскай імперыі. У 1777 годзе вёска ў Чэрыкаўскім павеце Магілёўскай губерні. У 1783 годзе 19 двароў. У 1797 годзе 39 жыхароў мужчынскага полу.

У 1805 годзе 67 жыхароў мужчынскага полу, у складзе фальварка Дабрамысль, уласнасць царквы. У 1811 годзе ў Чэрыкаўскім павеце, 19 двароў, 69 жыхароў мужчынскага полу.

У 1848 годзе 20 двароў, 164 жыхары, у складзе казённага маёнтка Гарадзец Чэрыкаўскага павета Магілёўскай губерні.

З 1849 года працавала сукнавальня. У 1873 годзе 139 жыхароў. Гаспадар маёнтка, што жыў побач, меў у 1878 годзе 1329 дзесяцін зямлі, вадзяны млын, карчму, крупадзёрку і маслабойню (з 1880).

У 1880 годзе 43 двары, 245 жыхароў. Частка вяскоўцаў займалася бандарным промыслам. У 1897 г. ў Даўжанскай воласці Чэрыкаўскага павета, 59 двароў, 429 жыхароў. У 1909 годзе 61 двор, 449 жыхароў, належала Тросліўскаму сельскаму таварыству. Адносілася да Целяшоўскага праваслаўнага прыхода.

З 1919 года ў Быхаўскім павеце Гомельскай губерні РСФСР, з 1924 г. ў Прапойскім (з 23 мая 1945 г. Слаўгарадскім) раёне Магілёўскай акругі БССР (да ліпеня 1930), з 15 студзеня 1938 г. ў Магілёўскай вобласці. 1 кастрычніка 1924 года адкрыта 4-гадовая школа, у якой у 1925 г. было 40 вучняў, меўся драматычны гурток.

У 1926 годзе ў Целяшоўскім сельсавеце, 351 жыхар, 4-класная школа. У 1931 года школа стала двухкамплектнай. У лютым 1931 года арганізаваны калгас «Чырвоны васход». Перад Вялікай Айчыннай вайной 69 дамоў, 194 жыхароў.[3]

У Вялікую Айчынную вайну з жніўня 1941 года да 25 лістапада 1943 года пад акупацыяй Германіі. Падчас акупацыі разбурана 52 дома, забіта 8 жыхароў.[3] У 1962-1965 гадах у Чавускім раёне.

У 1990 годзе ў складзе калгаса «40 гадоў Кастрычніка» (цэнтр — вёска Ходараў). Размяшчаліся ферма па адкорме буйной рагатай жывёлы, магазін. У 1990 годзе 17 гаспадарак, 34 жыхары. Вёска пацярпела ад катастрофы на Чарнобыльскай атамнай электрастанцыі.

Планіроўка[правіць | правіць зыходнік]

Планіровачна складалася з 2 паралельных вуліц (былыя вёскі Навінка і Васход), арыентаваных з паўночнага ўсходу на паўднёвы захад і забудаваных двухбакова, традыцыйнымі драўлянымі дамамі сядзібнага тыпу. На заходняй ускраіне знаходзіўся гаспадарчы сектар.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

  • 1783 год — 19 двароў
  • 1797 год — 39 жыхароў мужчынскага полу
  • 1805 год — 67 жыхароў мужчынскага полу
  • 1811 год — 19 двароў, 69 жыхароў мужчынскага полу
  • 1848 год — 20 двароў, 164 жыхары
  • 1873 год — 139 жыхароў
  • 1880 год — 43 двары, 245 жыхароў
  • 1897 год — 59 двароў, 429 жыхароў
  • 1909 год — 61 двор, 449 жыхароў
  • 1926 год — 351 жыхар
  • 1940 год — 69 дамоў, 194 жыхар
  • 1990 год — 17 гаспадарак, 34 жыхары

Зноскі

  1. Рапановіч, Я. Н. Слоўнік назваў населеных пунктаў Магілёўскай вобласці / Я. Н. Рапановіч; Рэд. П. П. Шуба. — Мінск: Навука і тэхніка, 1983. — 240 с.
  2. Тросліўка // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 7, кн. 3. Магілёўская вобласць / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2009. — С. 167. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0452-5.
  3. а б НАРБ. Ф.1440. Оп.3. Д.768. Л.84.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]