Уладзімір Анатолевіч Машэнскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір Анатолевіч Машэнскі
Дата нараджэння 21 жніўня 1941(1941-08-21) (82 гады)
Месца нараджэння
Краіна
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Педагог Кірыл Пятровіч Кандрашын
Прафесіі дырыжор, педагог, святар
Узнагароды
Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР

Уладзімір Анатолевіч Машэ́нскі[1] (руск.: Владимир Анатольевич Мошенский; нар. 21 жніўня 1941, Масква) — дырыжор, педагог, дзеяч Беларускай Праваслаўнай Царквы. Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1980). Духоўныя імёны: Генадзь, Геннадий[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Маскве. Вучыўся ў музычнай школе па класу скрыпкі, у музычным вучылішчы пры Маскоўскай дзяржаўнай кансерваторыі на аддзяленні «Харавое дырыжыраванне»[3]. У 1961 па 1965 гадах вучыўся ў Маскоўскай кансерваторыі на кафедры харавога і оперна-сімфанічнага дырыжыравання[3]. У 1967 годзе скончыў аспірантуру пры ёй па кіраўніцтвам Кірыла Кандрашына[3]. З 1967 года працаваў у музычным вучылішчы Маскоўскай кансерваторыі і асістэнтам дырыжора сімфанічнага аркестра Маскоўскай дзяржаўнай філармоніі, з 1969 па 1970 год выкладаў на кафедры оперна-сімфанічнай падрыхтоўкі Маскоўскай кансерваторыі, быў дырыжорам опернай студыі[3]. У 1971—1989 гадах працаваў дырыжорам у Дзяржаўным тэатры оперы і балета БССР у Мінску.

У 1990 годзе скончыў Мінскае духоўнае вучылішча[4]. З 1989 года рэферэнт Мінскага епархіяльнага ўпраўлення, у 1994—1998 гадах — дырэктар Мінскага духоўнага вучылішча[3].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Пад музычным кіраўніцтвам У. А. Машэнскага пастаўлены оперы «Сівая легенда» Дз. Смольскага (1978), «Сцежкаю жыцця» Г. Вагнера (1980), «Дон Жуан» (1983) і «Чароўная флейта» (1987) В. Моцарта, «Пікавая дама» П. Чайкоўскага (1983), балеты «Пасля балю» Г. Вагнера (1971), «Ціль Уленшпігель» Я. Глебава (1978), «Стварэнне свету» А. Пятрова (1976) і інш.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]