Усцізеркі
Выгляд
Усцізеркі | |
---|---|
Характарыстыка | |
Даўжыня |
|
Басейн | 47 км² |
Вадацёк | |
Выток | |
• Месцазнаходжанне | за 4 км на поўдзень ад вёскі Старая Рудня (Смаргонскі раён) |
• Каардынаты | 54°35′28″ пн. ш. 26°19′49″ у. д.HGЯO |
Вусце | Вілія |
• Месцазнаходжанне | за 1,3 км на поўнач ад хутара Вусцізер’е (Астравецкі раён) |
• Каардынаты | 54°41′28″ пн. ш. 26°18′51″ у. д.HGЯO |
Ухіл ракі | 2 м/км |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Вілія → Нёман → Балтыйскае мора |
|
|
Краіна | |
Рэгіён | Гродзенская вобласць |
Раёны | Смаргонскі раён, Астравецкі раён |
— выток, — вусце | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Усцізе́ркі[1][2] — рака ў Смаргонскім і Астравецкім раёнах Гродзенскай вобласці Беларусі, левы прыток ракі Вілія (басейн Нёмана).
Даўжыня ракі 11 км (з іх 5 км на тэрыторыі Смаргонскага раёна[3]). Сярэдні нахіл воднай паверхні 2 м/км. Плошча вадазбору 47 км². Выток ракі знаходзіцца ва ўрочышчы Голае балота, за 4 км у напрамку на поўдзень ад вёскі Старая Рудня (Смаргонскі раён). Упадае ў Вілію прыкладна за 1,3 км у напрамку на поўнач ад хутара Вусцізер’е (Астравецкі раён). Вадазбор у межах Нарачана-Вілейскай нізіны. У вярхоўі прымае сцёк з меліярацыйных каналаў[1].
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Усцізе́ркі // Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — С. 378. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
- Усцізе́ркі // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 177. — 583 с., іл. — 10 000 экз.