Ухвальскі сельсавет

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ухвальскі сельсавет
Краіна  Беларусь
Уваходзіць у Крупскі раён
Уключае 40 населеных пунктаў
Адміністрацыйны цэнтр Ухвала
Дата ўтварэння 20 жніўня 1924
Насельніцтва (2019) 1 708
Часавы пояс UTC+03:00
Паштовыя індэксы 222010
Код аўтам. нумароў 5
Афіцыйны сайт

Ухва́льскі сельсавет— адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Крупскага раёна Мінскай вобласці Беларусі. Цэнтр — аграгарадок (да 2010 года вёска) Ухвала.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Утвораны 20 жніўня 1924 года ў складзе Крупскага раёна Барысаўскай акругі БССР. З 9 чэрвеня 1927 года ў складзе Менскай акругі, з 18 чэрвеня 1927 года — у складзе Аршанскай акругі. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года ў Крупскім раёне БССР, з 20 лютага 1938 года — Мінскай вобласці. 4 студзеня 1964 года ў склад сельсавета са Стараслабодскага сельсавета пералічаны 15 населеных пунктаў (Бярозка, Красны Пахар, Мажаны, Матошка, Машчаніца, Новая Ніва, Новая Слабада, Новы Шлях, Новыя Пышачы, Свірыдаўка, Селішча, Сомры, Старая Слабада, Старыя Пышачы і Трудавік), наўзамен у склад Стараслабодскага сельсавета пералічаны 6 населеных пунктаў (Вялікі Вязок, Дзянісавічы, Захараўка, Малы Вязок, Новы Сакол і Стары Сакол)[1]. 31 ліпеня 1972 года ў склад сельсавета з Дзянісавіцкага сельсавета перададзена вёска Захараўка[2], 31 сакавіка 1977 года — з Выдрыцкага сельсавета вёскі Гумны і Узнаж[3]. 30 кастрычніка 2009 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаваных Выдрыцкага (4 населеныя пункты: вёскі Выдрыца, Вялікае Горадна, Малое Горадна і Прудок) і Дзянісавіцкага (11 населеных пунктаў: вёскі Вялікі Вязок, Дубавое, Забалоцце, Малы Вязок, Новы Сакол, Новыя Дзянісавічы, Папарнае, Стары Сакол, Старыя Дзянісавічы, Шынкі і Яджар) сельсаветаў[4]. 20 верасня 2021 года скасавана вёска Новы Шлях[5].

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года (26 населеных пунктаў) — 1445 чалавек[6], з іх 97,2 % — беларусы, 1,8 % — рускія, 0,5 % — украінцы[7]; паводле перапісу 2019 года (41 населены пункт) — 1708 чалавек[8].

Зноскі

  1. Рашэнне выканкома Мінскага абласнога (сельскага) Савета дэпутатаў працоўных ад 4 студзеня 1964 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1964, № 6 (1046).
  2. Рашэнне выканаўчага камітэта Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 31 ліпеня 1972 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1972, № 23 (1361).
  3. Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 31 сакавіка 1977 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1977, № 15 (1533).
  4. Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 Об изменении административно-территориального устройства Минской области Архівавана 28 чэрвеня 2021.
  5. Решение Крупского районного Совета депутатов от 20 сентября 2021 г. № 181 Об упразднении сельских населенных пунктов Крупского района Минской области Архівавана 6 кастрычніка 2021.
  6. Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Мінскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года
  7. Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
  8. Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Мінскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2019 года

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
  • Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.