Халопенічы

Халопенічы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Крупскі
Сельсавет	Халопеніцкі
Каардынаты	54°31′ пн. ш. 28°58′ у. д.HGЯO
Гарадскі пасёлак з	1938
Насельніцтва	1 398 чалавек (2017)
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1796
Паштовы індэкс	213570
Аўтамабільны код	5
	Халопенічы на Вікісховішчы

Хало́пенічы^[2] (трансліт.: Chalopieničy, руск.: Холопеничи) — гарадскі пасёлак у Крупскім раёне Мінскай вобласці. Адміністрацыйны цэнтр Халопеніцкага сельсавета. За 34 км ад г. Крупкі, 28 км ад чыгуначнай станцыі Крупкі на лініі Мінск—Орша, 134 км ад Мінска. Насельніцтва 1 398 чал. (2017)^[1].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Вядомыя з 1451, невялікае мястэчка ў Аршанскім павеце ВКЛ. Належалі Ф. Далгадовічу, Кезгайлам, Нонгартам, Храптовічам і інш. У 1669 дзейнічаў манастыр дамініканцаў, у 1708 пабудаваны касцёл, у 1712 царква. Пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай, калі Орша апынулася ў Расійскай Імперыі, Халопенічы выконвалі ролю адміністрацыйнага цэнтра рэшты Аршанскага павета. У 1775 адчыненая школа. З 1793 у складзе Расійскай імперыі, цэнтр воласці Барысаўскага павета. З 1920 у Мінскай губерні БССР. У 1924—1931 і 1935—1960 цэнтр раёна. Падчас Вялікай Айчыннай вайны акупанты стварылі тут лагер смерці (знішчылі 1600 чал.); дзейнічала патрыятычнае падполле.

Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]

2016 — 1 385 чал.^[3]
2017 — 1 398 чал.^[1]

Эканоміка[правіць | правіць зыходнік]

Прадпрыемствы машынабудавання, харчовай прамысловасці.

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Успенская царква (1863)
Помнік Адаму Багдановічу (1998, аўтар У. Лятун)
Брацкая магіла

Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]

Рузаля Асьмак (каля 1822—1877), казачніца, бабка Адама Багдановіча па матчынай лініі.
А. Я. Багдановіч (1862—1940), беларускі краязнавец, мовазнавец, фалькларыст, бацька М. Багдановіча

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.) . Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.
↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2016 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2015 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.) . Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (30 сакавіка 2016). Праверана 3 красавіка 2017.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Холопеничи // Туристская энциклопедия Беларуси / редкол. Г. П. Пашков [и др.]; под общ. ред. И. И. Пирожника. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 648 с. ISBN 978-985-11-0384-9

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Халопенічы

Геаграфічныя звесткі па тэме Халопенічы на OpenStreetMap

[2017-Estimate-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.) . Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.

[NNP-2] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[2016-Estimate-3] Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2016 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2015 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.) . Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (30 сакавіка 2016). Праверана 3 красавіка 2017.

[1]

[2]

[3]