Шарль Луі Альфонс Лаверан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Шарль Луі Альфонс Лаверан
фр.: Alphonse Laveran
Род дзейнасці мікрабіёлаг, паразітолаг, батанік, даследчык
Дата нараджэння 18 чэрвеня 1845(1845-06-18)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 18 мая 1922(1922-05-18)[4][2][…] (76 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Sophie-Marie Pidancet[d]
Месца працы
Альма-матар
Член у
Бітвы/войны
Узнагароды і прэміі
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Шарль Луі Альфонс Лаверан (фр.: Charles Louis Alphonse Laveran; 18 чэрвеня 1845, Парыж — 18 мая 1922) — французскі фізіёлаг.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1880 годзе, падчас працы ў ваенным шпіталі ў Канстанціне, ён выявіў, што малярыя выклікаецца прасцейшымі, гэта першы выпадак, калі самыя прасцейшыя былі вызначаныя як крыніца хваробы. За гэта адкрыццё і іншыя, звязаныя з даследаваннямі сувязі прасцейшых з захворваннямі, ён атрымаў у 1907 годзе Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне.

Альфонс Лаверан быў пахаваны на могілках Монпарнас у Парыжы.

Зноскі

  1. Charles Louis Alphonse Laveran // Léonore databaseministère de la Culture. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Charles Louis Alphonse Laveran // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Лаверан Шарль Луи Альфонс // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. Лаверан Шарль Луи Альфонс // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  5. Didier Sicard : "Il est urgent d'enquêter sur l'origine animale de l'épidémie de Covid-19" — 2020. Праверана 29 сакавіка 2020.
  6. а б Léonore databaseministère de la Culture.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • L. Colin, Notice sur l'inspecteur L. Laveran, Paris, 1879.
  • M. Phisalix, Alphonse Laveran, sa vie, son œuvre, 1923.
  • Edmond Sergent et al., La Découverte de Laveran : Constantine, 6 novembre 1880, Masson, Paris, 1929, 48 p.
  • M. Phisalix, " Alphonse Laveran " in Biographies médicales, no 7 octobre 1936.
  • Hommes et destins in Dictionnaire biographique d'outre-mer, Académie des sciences d'outre-mer, 1975, p. 446.
  • Histoire de la médecine aux armées, tome 2, 1984.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]