Эрых фон Манштэйн

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эрых фон Манштэйн
ням.: Erich von Manstein
Bundesarchiv Bild 183-H01758, Erich v. Manstein.jpg
Дата нараджэння 24 лістапада 1887(1887-11-24)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 10 чэрвеня 1973(1973-06-10)[1][4][…] (85 гадоў) ці 9 чэрвеня 1973(1973-06-09) (85 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Бацька Eduard von Lewinski[d]
Грамадзянства
Прыналежнасць Трэці рэйх
Род войскаў Германская імперская армія
Званне
Генерал-фельдмаршал
Генерал-фельдмаршал
Камандаваў Q4031814?, 11th Army[d], Група армій «Дон» і Група армій «Поўдзень»
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Рыцарскі крыж Жалезнага крыжа з Дубовым лісцем і Мячамі
Жалезны крыж 1-га класа
Жалезны крыж 2-га класа
Ордэн Фрыдрыха
Ордэн Дома Гогенцолернаў
Ганзейскі крыж Гамбурга
За раненне ў чорным
Ганаровы крыж ветэрана вайны (з мячамі)
Медаль «За зімовую кампанію на Усходзе 1941—1942»
Медаль За выслугу гадоў у вермахце
Ордэн Міхая Храбрага
Аўтограф Erich von Manstein signature.svg
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Э́рых фон Манштэ́йн (24 лістапада 1887, Берлін — 10 чэрвеня 1973, Іршэнхаўзен, Баварыя) — нямецкі генерал-фельдмаршал, удзельнік Першай і Другой сусветных войнаў. Пляменнік фельдмаршала Гіндэнбурга. Меў рэпутацыю найбольш адоранага стратэга Вермахта і быў нефармальным лідарам нямецкага генералітэту.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Берліне ў сям’і нямецкага генерала Фрыца Эрыха фон Левінскі, выхадца з нашчадкавага прускага афіцэрства. Адразу пры нараджэнні быў усыноўлены сям’ёй генерала Георга фон Манштэйн, сына Альбрэхта Густава. Родная і прыёмная маці — родныя сёстры фон Шперлінг (малодшая была бясплодная, таму сярэдняя да нараджэння сына абяцала падарыць свайго дзясятага дзіцяці ёй на выхаванне).

Вучыўся ў кадэцкай школе, у 19021906 гадах — у ваенным вучылішчы. З сакавіка 1906 года — на службе ў элітным 3-м прускім пяхотным гвардзейскім палку ў званні фенрыха.

Першая сусветная вайна[правіць | правіць зыходнік]

На пачатку Першай сусветнай вайны — ад’ютант батальёна ў званні обер-лейтэнанта ў 2-м гвардзейскім рэзервовым палку на Заходнім фронце. У лістападзе 1914 годы цяжка паранены. Пасля чарговага ранення ў ліпені 1915 годзе праведзены ў капітаны, прызначаны ад’ютантам і афіцэрам генеральнага штаба ў армейскай групе «Гальвіц». Пасля бітвы за Вердэн — начальнік аператыўнага ўпраўлення 4-й кавалерыйскай дывізіі. Падчас вайны ўзнагароджаны Жалезнымі крыжамі 1-й і 2-й ступеняў, а таксама прускім Рыцарскім крыжам з мячамі.

Другая сусветная вайна[правіць | правіць зыходнік]

Быў начальнікам штаба ў групе армій «Поўдзень» пад камандаваннем генерал-палкоўніка фон Рундштэта пры захопе Польшчы ў верасні 1939 года. Высунуў асноўную ідэю плана ўварвання ў Францыю.

У аперацыі «Барбароса» Манштэйн кіраваў нямецкімі войскамі на Украіне і на Доне. З лютага 1943 па сакавік 1944 камандаваў групай армій «Поўдзень». У сакавіку 1943 гады ажыццявіў аперацыю па нямецкай абароне Харкава, за што 14 сакавіка 1943 года ўзнагароджаны Дубовым Лістом да рыцарскага крыжа.

У 1944 годзе быў адпраўлены ў адстаўку за пастаянныя рознагалоссі з Гітлерам.

Пасля заканчэння вайны быў асуджаны брытанскім трыбуналам на 18 гадоў турмы за «недастатковую ўвагу да абароны жыцця цывільнага насельніцтва» і выкарыстанне тактыкі выпаленай зямлі. Вызвалены ў 1953 годзе па стане здароўя. Працаваў ваенным саветнікам ўрада Заходняй Германіі.

Памёр ад інсульту ноччу 9 чэрвеня 1973 года. Пахаваны з ваеннымі ўшанаваннямі ў Дорфмарку.

Зноскі

  1. а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  2. Erich von Manstein // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Erich von Manstein // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. Erich Manstein // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  5. Eric Lewinski von Manstein // Gran Enciclopèdia CatalanaGrup Enciclopèdia, 1968.
  6. Nuremberg Trials Project — 2016.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]