Юрген Хабермас

Юрген Хабермас
ням.: Jürgen Habermas
Дата нараджэння	18 чэрвеня 1929(1929-06-18)[…] (95 гадоў)
Месца нараджэння	Дзюсельдорф, Вольная дзяржава Прусія, Веймарская рэспубліка
Грамадзянства	Германія
Бацька	Ernst Habermas[d]
Жонка	Ute Habermas-Wesselhoeft[d]
Дзеці	Rebekka Habermas[d] і Tilmann Habermas[d]
Род дзейнасці	сацыёлаг, філосаф, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	філасофія
Месца працы	Франкфурцкі ўніверсітэт імя Ёгана Вольфганга Гётэ Паўночна-Заходні ўніверсітэт Марбургскі ўніверсітэт Гайдэльбергскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Альма-матар	Марбургскі ўніверсітэт Гётынгенскі ўніверсітэт Бонскі ўніверсітэт Цюрыхскі ўніверсітэт
Навуковы кіраўнік	Erich Rothacker[d], Oskar Becker[d] і Wolfgang Abendroth[d]
Школа/традыцыя	Крытычная тэорыя (Франкфурцкая школа)
Кірунак	Заходняя філасофія
Перыяд	Філасофія XX стагоддзя
Асноўныя інтарэсы	Эпістэмалогія, сацыяльная філасофія
Значныя ідэі	Камунікатыўная рацыянальнасць, свабодныя ад прымусу камунікацыі, этыка дыскурсу, усеагульная прагматыка, ліквідацыя ідэалогіі
Аказалі ўплыў	Імануіл Кант, Г. В. Ф. Гегель, Карл Маркс, Макс Вебер, Марцін Хайдэгер, Жан Піяжэ, Макс Хоркхаймер, Тэадор Адорна, Дзьёрдзь Лукач, Герберт Маркузэ, Эміль Дзюркгейм
Зведалі ўплыў	Аксель Хонет, Антанас Мокус, Райнер Форст, Сейла Бенхабіб, Нэнсі Фрэзер, Кен Уілбер
Член у	Сербская акадэмія навук і мастацтваў Еўрапейская акадэмія[d] Нямецкая акадэмія мовы і паэзіі[d] Венгерская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Расійская акадэмія навук Брытанская акадэмія
Прэміі	Geschwister-Scholl-Preis[d] (1985) прэмія Зігмунда Фрэйда за навуковую прозу[d] (1976) прэмія Генрыха Гейнэ[d] (2012) Theodor Heuss Award[d] (1999)
Узнагароды	Дзяржаўная прэмія зямлі Паўночны Рэйн-Вестфалія[d] (2006) медаль Вільгельма Лёйшнера[d] (1985) прэмія Эразма[d] (2013) Holberg International Memorial Prize[d] (2005) прэмія Тэадора Адорна[d] (1980) Прэмія міру кнігагандляроў Германіі (2001) Karl Jaspers Prize[d] (1995) Hegel Prize[d] (1973) медаль Гельмгольца[d] (2000) прэмія імя Лейбніца[d] (1986) прэмія Клюге[d] (2015) Viktor Frankl Award[d] (2011) ганаровы доктар Мадрыдскага ўніверсітэта Камплутэнсэ[d] (2001) The Franco-German Prize for Journalism[d] (2018) прэмія Кіёта ў галіне мастацтваў і філасофіі[d] (2004) член Брытанскай акадэміі[d] (1994) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1984) The Glass of Reason[d] (2013) Q1361157? (2012) honorary doctor of Paris 8 University[d] (7 лютага 1997, 1997)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юрген Хабермас (ням.: Jürgen "die Nase" Habermas; нар. 18 чэрвеня 1929, Дзюсельдорф) — нямецкі філосаф і сацыёлаг. Прафесар у Франкфурце-на-Майне (з 1964 года). Дырэктар (разам з К. Вайцзекерам) Інстытута па даследаванні ўмоў жыцця навукова-тэхнічнага свету Таварыства Макса Планка ў Штарнбергу (1970—1981).

Сачыненні

• Theorie und Praxis, 2 Aufl. Neuwied am Rhein — B., 1967.
• Erkenntnis und Interesse. — Fr./M., 1968.
• Strukturwandel der Öffentlichkeit, 5 Aufl. Neuwied am Rhein — B., 1971.
• Technik und Wissenschaft als «Ideologic», 5 Aufl. — Fr./M., 1971.
• Zur Logik der Sozial wissenschaften, 2 Aufl. — Fr./M., 1971.
• Theorie der Gesellschaft oder Sozialtechnologie — was leistet die Systernforschung? — Fr./M., 1971 совместно с. N. Luhmann).
• Legitimationsprobleme im Spätkapitalismus. — Fr./M., 1973.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Юрген Хабермас