Хабілітацыя: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 3: | Радок 3: | ||
Існуе ў еўрапейскай кантынентальнай акадэмічнай сістэме (у такіх краінах, як [[Германія]], [[Францыя]], [[Аўстрыя]], [[Чэхія]], [[Польшча]]), шмат традыцый і асаблівасцяў якой былі запазычаны савецкай сістэмай падрыхтоўкі навуковых і навукова-педагагічных кадраў вышэйшай кваліфікацыі. |
Існуе ў еўрапейскай кантынентальнай акадэмічнай сістэме (у такіх краінах, як [[Германія]], [[Францыя]], [[Аўстрыя]], [[Чэхія]], [[Польшча]]), шмат традыцый і асаблівасцяў якой былі запазычаны савецкай сістэмай падрыхтоўкі навуковых і навукова-педагагічных кадраў вышэйшай кваліфікацыі. |
||
Пасля праходжання хабілітацыі прэтэндэнту надаецца тытул '''хабілітаванага доктара''' (''doctor habilitatus, Dr. habil.''), які дае права займаць [[прафесар]]ськія пасады ва ўніверсітэтах. Але варта адзначыць, што хабілітацыя не з'яўляецца асобнай [[Навуковая ступень|навуковай ступенню]], а з'яўляецца кваліфікацыяй, дадатковай да ступені [[Доктар філасофіі|доктара філасофіі]]. |
Пасля праходжання хабілітацыі прэтэндэнту надаецца тытул '''хабілітаванага доктара''' (''doctor habilitatus, Dr. habil.''), які дае права займаць [[прафесар]]ськія пасады ва ўніверсітэтах. Але варта адзначыць, што хабілітацыя ў многіх краінах не з'яўляецца асобнай [[Навуковая ступень|навуковай ступенню]], а з'яўляецца кваліфікацыяй, дадатковай да ступені [[Доктар філасофіі|доктара філасофіі]]. |
||
Версія ад 13:50, 8 кастрычніка 2017
Хабіліта́цыя (англ.: Habilitation) — у еўрапейскіх і лацінаамерыканскіх універсітэтах атрыманне другой (вышэйшай) науковай ступені (хабілітаванага доктара), якая адпавядае беларускай науковай ступені доктара навук. Раней — таксама іспыт на прафесара. Працэдура, якая ідзе пасля надання першай ступені доктара філасофіі.
Існуе ў еўрапейскай кантынентальнай акадэмічнай сістэме (у такіх краінах, як Германія, Францыя, Аўстрыя, Чэхія, Польшча), шмат традыцый і асаблівасцяў якой былі запазычаны савецкай сістэмай падрыхтоўкі навуковых і навукова-педагагічных кадраў вышэйшай кваліфікацыі.
Пасля праходжання хабілітацыі прэтэндэнту надаецца тытул хабілітаванага доктара (doctor habilitatus, Dr. habil.), які дае права займаць прафесарськія пасады ва ўніверсітэтах. Але варта адзначыць, што хабілітацыя ў многіх краінах не з'яўляецца асобнай навуковай ступенню, а з'яўляецца кваліфікацыяй, дадатковай да ступені доктара філасофіі.
