Воземля
Вёска
Воземля
|
Во́земля[2] (трансліт.: Voziemlia, руск.: Оземля) — вёска ў Акцябрскім раёне Гомельскай вобласці. Уваходзіць у склад Акцябрскага сельсавета.
Геаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Размяшчэнне
[правіць | правіць зыходнік]У 21 км на поўнач ад гарадскога пасёлка Акцябрскі, 190 км ад Гомеля, у 1 км ад аднайменнага прыпыначнага пункта на чыгунцы Бабруйск — Рабкор, адгалінаванні лініі Асіповічы — Жлобін.
Гідраграфія
[правіць | правіць зыходнік]На поўдні Валожынскі канал.
Экалогія і прырода
[правіць | правіць зыходнік]На поўначы вёска мяжуе з лесам.
Транспартная сетка
[правіць | правіць зыходнік]На аўтамабільнай дарозе Глуск — Шкава.
Інфармацыя
[правіць | правіць зыходнік]Планіроўка складаецца з дугападобнай вуліцы, блізкай да мерыдыянальнай арыентацыі, да якой на поўначы далучаецца кароткая, аднабакова забудаваная вуліца. Жылыя хаты драўляныя, сядзібнага тыпу. У цэнтры вёскі 2 помніка — стэла ў гонар знішчэння ў 1941 годзе штаба фашысцкай дывізіі (1975 год) і помнік ахвяр фашызму (1972 год). Працуе крама. У складзе сельскагаспадарчага ДП «Майсееўка», жывёлагадоўчая ферма.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Па пісьмовых крыніцах вядомая з XIX стагоддзя як паселішча ў Рудабельскай воласці Бабруйскага павета Мінскай губерні. Паводле перапісу 1897 года ў вёсцы Слабодка (яна ж Воземля) знаходзіліся царква, хлебазапасны магазін.
У 1921 годзе адкрыта школа, настаўніцай у якой некаторы час у другой палове 1920-х гадоў працавала В. Я. Кліменка — прапраўнучка А. С. Пушкіна. З 20 жніўня 1924 года да 16 ліпеня 1954 года цэнтр Азямлянскага сельсавета спачатку Глускага, з 28 чэрвеня 1939 года Акцябрскага раёна. Да 26 ліпеня 1930 года ў складзе Бабруйскай акругі, з 20 лютага 1938 года ў складзе Палескай, з 20 верасня 1944 года — Бабруйскай, з 8 студзеня 1954 года — Гомельскай абласцей. У 1930 годзе створаны калгас «Праўда», працавала гамарня. Вясковая пачатковая школа ў 1930-я гады ператворана ў сямігадовую.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны 17-18 ліпеня 1941 года байцы знішчальнага батальёна пад камандаваннем Ц. П. Бумажкова разам з салдатамі 66-га стралковага корпуса пад камандаваннем падпалкоўніка Л. В. Курмышава пры падтрымцы бронецягніка № 52 (што курсіраваў па чыгунцы Бабруйск — Рабкор) разграмілі штаб нямецкай дывізіі, вызвалілі вёску, захапілі палонных і трафеі, у тым ліку аператыўную карту з планам наступу гітлераўскіх войскаў на Гомельска-Чарнігаўскім і Аршанскім кірунках, якая была перададзена ў штаб 21-й арміі. У сакавіку 1942 года нямецкія акупанты спалілі 114 двароў і забілі 61 жыхара. 23 жыхары загінулі на фронце.
З 16 ліпеня 1954 года па 20 чэрвеня 1985 года вёска ўваходзіла ў склад Пратасаўскага сельсавета[3].
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]Колькасць
[правіць | правіць зыходнік]- 2011 год — 25 двароў, 34 жыхары.
Дынаміка
[правіць | правіць зыходнік]- 1897 год — 38 двароў, 249 жыхароў (паводле перапісу).
- 1917 год — 86 двароў, 453 жыхары.
- 1920 год — 395 жыхароў
- 1940 год — 130 двароў, 425 жыхароў.
- 1959 год — 289 жыхароў (паводле перапісу).
- 1997 год — 51 двор, 90 жыхароў.
- 2004 год — 33 двары, 48 жыхароў.
Зноскі
- ↑ Дадзеныя сельсавета на 1 студзеня 2011 года
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
- ↑ Рашэнне выканаўчага камітэта Гомельскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 20 чэрвеня 1985 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1985, № 23 (1829).
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0
- Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Акцябрскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 1997.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх