Перайсці да зместу

Лукойл

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
«Лукойл»
Тып Адкрытае акцыянернае таварыства
Лістынг на біржы

РТС: LKOH

, ММВБ: LKOH,
LSE: LKOD , FWB: LUK
Заснаванне 1991
Заснавальнікі «Лангепаснафтагаз», «Урайнафтагаз», «Кагалымнафтагаз»
Краіна
Размяшчэнне Масква (Расія)
Адрас
Ключавыя постаці Валерый Грайфер, Вагіт Алекпераў  (англ.) (бел.
Галіна Нафтагазавая прамысловасць  (англ.) (бел.
Прадукцыя Нафта, нафтапрадукты і прыродны газ
Уласны капітал
  • ▲4,52 трлн ₽ (2021)[1]
Абарот ▲$139,2 млрд (2012)
Аперацыйны прыбытак ▲$18,6 млрд (2011)
Чысты прыбытак ▲$11 млрд (2012)
Актывы
  • ▲6,86 трлн ₽ (2021)[1]
Колькасць супрацоўнікаў
  • 101 000 чал. (2019)[2][3]
Аўдытар «КПМГ»
Даччыныя кампаніі LUKOIL-AVIA[d], Teboil[d], Lukoil-Bulgaria[d], Lukoil Serbia[d] і ЛУКОЙЛ Беларусія[d]
Сайт www.lukoil.ru

«Лукойл» — расійскае нафтавае прадпрыемства, заснаванае ў 1991 годзе. Ажыццяўляе здабычу, пастаўку і перапрацоўку сырой нафты, гуртовы і рознічны збыт нафтапрадуктаў, прадуктаў нафтахіміі і звадкаванага газу, наліўных і фасаваных алеяў праз уласныя нафтабазы, заправачныя станцыі і дылерскую сетку.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

У лістападзе 1991 года адбылося заснаванне нафтавага канцэрну  (англ.) (бел. «Лангепас-Урай-Кагалым-Нафтагаз». 5 красавіка 1993 г. канцэрн ператварылі ў акцыянернае таварыства «Нафтавая кампанія „Лукойл“». Назву складаюць першыя літары назваў сібірскіх гарадоў Лангепас (Ніжневартаўскі раён, Ханты-Мансійская аўтаномная акруга, Цюменская вобласць, Уральская федэральная акруга), Урай (Ханты-Мансійская аўт. акр.) i Кагалым (Сургуцкі раён  (англ.) (бел., Ханты-Мансійская аўт. акр.), якія ўзніклі побач з нафтарадовішчамі  (англ.) (бел. і з’яўляюцца асновай сродкаў вытворчасці, і слова «ойл» (англ.: oil — нафта). У 2005 г. прадпрыемства займала 1-е месца ў Расіі па здабычы і перапрацоўцы нафты. У 2006 г. мела 150 тыс. супрацоўнікаў, займала 2-е месца сярод прыватных прадпрыемстваў свету па пацверджаных запасах нафты, глыбіня нафтаперапрацоўкі складала 77 %. У 2008 г. з’яўлялася найбуйнейшым прыватным нафтагазавым прадпрыемствам у свеце па даказаных запасах сыравіны[4]. У 2009 г. мела 160 тыс. супрацоўнікаў[5].

Беларусь

[правіць | правіць зыходнік]

У 1996 г. прадпрыемства адчыніла сваю рознічную сетку ў Беларусі. У 2005 г. на прадпрыемства прыпадала 11 % імпарту нафты ў краіну. На 23 верасня налічвалася 39 аўтазаправачных станцый  (англ.) (бел. (АЗС)[6]. На 2 верасня 2006 г. прадпрыемства мела ў Беларусі звыш 50 аўтазаправак[7]. У канцы снежня 2007 г. — пачатку 2008 г. на АЗС прадпрыемства пад выглядам бензіну А-95 прадаваўся змяшаны з дызельным палівам сурагат, што прыводзіў да паломкі паліўнай сістэмы аўтамабіляў[8]. На 1 верасня 2010 г. мела ў краіне 80 АЗС, 5 нафтабазаў (агульны аб’ём захоўвання — 4 тыс. кубаметраў) і 1600 супрацоўнікаў[9]. У 2012 г. пастаўка нафты склала 4,4 млн тонаў (1,6 млн т. — на Мазырскі нафтаперапрацоўчы завод, 2,8 млн т. — на наваполацкі «Нафтан»), 50 % якой накіравалі на давальніцкую перапрацоўку[10].

Зноскі

  1. ↑ а б Consolidated Financial Statements IFRS 12 m 2021 — Lukoil, 2022. — P. 53. Праверана 2 сакавіка 2022.
  2. ↑ 2019 Annual Report — Лукойл, 2020. — С. 151. Праверана 13 сакавіка 2020.
  3. ↑ Годовой отчет Публичного акционерного общества «Нефтяная компания «ЛУКОЙЛ» за 2019 год — Лукойл, 2020. — С. 311. Праверана 13 сакавіка 2020.
  4. ↑ «Лукойл» лічыць Беларусь прывабным для інвеставання рынкам - В.Алекпераў. Беларускае тэлеграфнае агенцтва (28 сакавіка 2008). Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2013. Праверана 28 студзеня 2017.
  5. ↑ Зміцер Кахно. Вядучыя аператары аўтазаправачных станцыяў з усёй Еўропы спаборнічалі сёння ў Мінску за званне лепшага. Белтэлерадыёкампанія (19 жніўня 2009). Архівавана з першакрыніцы 28 чэрвеня 2013. Праверана 28 студзеня 2017.
  6. ↑ Аляксандр Лукашэнка і кіраўнік «Лукойла» абмеркавалі перспектывы паставак расійскай нафты ў Беларусь // Звязда : Газета. — 23 верасня 2005. — № 185 (25517). — ISSN 1990-763x.
  7. ↑ Леанід Тугарын. Лукойл: энергетыка стварэння // Звязда : Газета. — 2 верасня 2006. — № 194—195. — ISSN 1990-763x.
  8. ↑ Вячаслаў Будкевіч. У выніку водпуску няякаснага бензіну праз сетку АЗС ЗП «Лукойл-Беларусь» была нанесеная шкода фізічным і юрыдычным асобам. БелаПАН (7 кастрычніка 2008). Праверана 28 студзеня 2017.(недаступная спасылка)
  9. ↑ Аляксей Арэшка. Аляксандр Лукашэнка ўзнагародзіў прэзідэнта кампаніі «Лукойл» Вагіта Алекперава ордэнам Дружбы народаў. БелаПАН (1 верасня 2010). Праверана 28 студзеня 2017.(недаступная спасылка)
  10. ↑ Таццяна Каравянкова. Расійскія нафтавікі просяць манаполію на беларускім рынку(недаступная спасылка). БелаПАН (25 лютага 2013). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 28 студзеня 2017.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
commons: Лукойл на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Лукойл&oldid=4754719"