Юрген Хабермас

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Юрген Хабермас
ням.: Jürgen Habermas
Дата нараджэння 18 чэрвеня 1929(1929-06-18)[1][2][…] (94 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Бацька Ernst Habermas[d]
Жонка Ute Habermas-Wesselhoeft[d][5]
Дзеці Rebekka Habermas[d] і Tilmann Habermas[d]
Род дзейнасці сацыёлаг, філосаф, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера філасофія
Месца працы
Навуковая ступень доктар філасофіі
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Erich Rothacker[d][6], Oskar Becker[d][6][7] і Wolfgang Abendroth[d][6]
Школа/традыцыя Крытычная тэорыя (Франкфурцкая школа)
Кірунак Заходняя філасофія
Перыяд Філасофія XX стагоддзя
Асноўныя інтарэсы Эпістэмалогія, сацыяльная філасофія
Значныя ідэі Камунікатыўная рацыянальнасць, свабодныя ад прымусу камунікацыі, этыка дыскурсу, усеагульная прагматыка, ліквідацыя ідэалогіі
Аказалі ўплыў Імануіл Кант, Г. В. Ф. Гегель, Карл Маркс, Макс Вебер, Марцін Хайдэгер, Жан Піяжэ, Макс Хоркхаймер, Тэадор Адорна, Дзьёрдзь Лукач, Герберт Маркузэ, Эміль Дзюркгейм
Зведалі ўплыў Аксель Хонет, Антанас Мокус, Райнер Форст, Сейла Бенхабіб, Нэнсі Фрэзер, Кен Уілбер
Член у
Прэміі
Узнагароды

Дзяржаўная прэмія зямлі Паўночны Рэйн-Вестфалія[d] (2006)

медаль Вільгельма Лёйшнера[d] (1985)

прэмія Эразма[d] (2013)

Holberg International Memorial Prize[d] (2005)

прэмія Тэадора Адорна[d] (1980)

Прэмія міру кнігагандляроў Германіі (2001)

Princess of Asturias Award for Social Sciences[d] (2003)

Karl Jaspers Prize[d] (1995)

Hegel Prize[d] (1973)

медаль Гельмгольца[d] (2000)

прэмія імя Лейбніца[d] (1986)

прэмія Клюге[d] (2015)

Viktor Frankl Award[d] (2011)

ганаровы доктар Мадрыдскага ўніверсітэта Камплутэнсэ[d] (2001)

The Franco-German Prize for Journalism[d] (2018)

прэмія Кіёта ў галіне мастацтваў і філасофіі[d] (2004)

член Брытанскай акадэміі[d] (1994)

член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1984)

The Glass of Reason[d] (2013)

Q1361157? (2012)

Ордэн за заслугі ў мастацтве і навуцы
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юрген Хабермас (ням.: Jürgen "die Nase" Habermas; нар. 18 чэрвеня 1929, Дзюсельдорф) — нямецкі філосаф і сацыёлаг. Прафесар у Франкфурце-на-Майне (з 1964 года). Дырэктар (разам з К. Вайцзекерам) Інстытута па даследаванні ўмоў жыцця навукова-тэхнічнага свету Таварыства Макса Планка ў Штарнбергу (1970—1981).

Сачыненні[правіць | правіць зыходнік]

  • Theorie und Praxis, 2 Aufl. Neuwied am Rhein — B., 1967.
  • Erkenntnis und Interesse. — Fr./M., 1968.
  • Strukturwandel der Öffentlichkeit, 5 Aufl. Neuwied am Rhein — B., 1971.
  • Technik und Wissenschaft als «Ideologic», 5 Aufl. — Fr./M., 1971.
  • Zur Logik der Sozial wissenschaften, 2 Aufl. — Fr./M., 1971.
  • Theorie der Gesellschaft oder Sozialtechnologie — was leistet die Systernforschung? — Fr./M., 1971 совместно с. N. Luhmann).
  • Legitimationsprobleme im Spätkapitalismus. — Fr./M., 1973.

Зноскі

  1. Хабермас Юрген // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. Jurgen Habermas // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Moderna samhällsteorier: traditioner, riktningar, teoretiker — 9 — Lund: Studentlitteratur, 2015. — ISBN 978-91-44-10857-5
  4. LIBRIS — 2018. Праверана 24 жніўня 2018.
  5. Catalog of the German National Library Праверана 10 чэрвеня 2020.
  6. а б в г д е ё Матэматычная генеалогія — 1997.
  7. https://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/habermas1954/download.pdf
  8. https://www.ae-info.org/ae/User/Habermas_Jürgen

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]