Інстытуты Еўрапейскага саюза

Еўрапейскі саюз

Гэты артыкул — частка серыі: «Палітычнае ўпарадкаванне Еўрапейскага саюза»

Парламент Старшыня Марцін Шульц Найбуйнейшыя фракцыі: ЕНП : (Вэбер) С&Д : (Пітэла) Палітычны састаў 8-га парламента 8-ы склад Дэпутаты (751) перыяд 2014-19 Бюро Намеснік старшыні Квестар Канферэнцыя Заканадаўчая працэдура

Савет міністраў Старшыня Італія Склады: Агульныя пытанні Знешняя палітыка Эканоміка (Еўра) Заканадаўчая працэдура Звычайная заканадаўчая працэдура Галасаванне Сакратарыят Генеральны сакратар Увэ Карсепіус Камітэт прадстаўнікоў

Еўрапейскі савет Старшыня Дональд Туск Партыі Спіс сустрэч

Камісія Камісія Юнкеру Старшыня Жан-Клод Юнкер Намеснікі старшыні Камісары Грамадзянская служба Генеральны сакратар Кэтрын Дэй

Суд Суд Агульная юрысдыкцыя Трыбунал грамадзянскай службы Спіс членаў Рашэнні

Іншыя інстытуты Цэнтральны банк Старшыня ЕСЦБ Еўра ЭВС Еўразона Еўразона ў 2015 годзе Злічальная палата Бюджэт ЕББМ Інвестыцыйны банк Камітэт рэгіёнаў ЕСЕК Еўраомбудсмен Іншыя органы Агенцтвы Нацыянальныя парламенты

Унутраная палітыка Бюджэт Чатыры свабоды Эканамічная зона Агульны рынак Свабода, бяспека, справядлівасць Шэнгенская зона Шэнгенская зона Палітыкі Сельскагаспадарчая Энергетычная Рыбалоўная Рэгіянальная Грамадзянства Праеўрапеізм Еўраскептыцызм Інтэграцыя Наддзяржаўнасць Федэралізм ЗШЕ Еўропа розных хуткасцяў Выключэнні Пашыранае супрацоўніцтва Выхад з саюза

Знешняя палітыка Вярхоўны прадстаўнік Кэтрын Эштан Замежнапалітычная служба Знешняя палітыка Абарона Пашырэнне

Выбары 1979, 1984, 1989 1994, 1999, 2004, 2009 Вынікі выбараў з 1979 года 2014 (апошнія) 2019 (наступныя) Палітычныя партыі ЕНП ПЕС ЕЛДР Свабодны альянс Зялёныя АЕН Левыя Дэмакраты Фракцыі ЕНП С&Д АЛДЕ Зялёныя — ЕСА ЕКР ЕАЛ/ЛПК ЕСД Акруга Акруга Еўрапейскага парламента Рэферэндумы

Права Acquis communautaire Вяршэнства Субсідыярнасць Дагаворы; Рым 1957 Зліццё 1965 АЕА 1986 Маастрыхт 1992 Амстэрдам 1997 Ніца 2001 Лісабон 2007 Асноўныя свабоды Членства

Інстытуты Еўрапейскага саюза — установы Еўрапейскага саюза, якія прадстаўляюць і забяспечваюць інтарэсы, агульныя для ўсіх краін-членаў ЕС. На дадзены момант існуюць 7 галоўных і кіруючых органаў ЕС. Яны пералічаны ў артыкуле 13 дамовы аб Еўрапейскім саюзе:

• Еўрапейскі парламент мае тры асноўныя функцыі: заканадаўства, бюджэтаванне і кантроль Еўрапейскай камісіі. З 1979 года абіраецца насельніцтвам.
• Еўрапейскі савет — вышэйшы палітычны орган Еўрапейскага саюза. Складаецца з кіраўнікоў дзяржаў і ўрадаў краін-членаў ЕС.
• Савет Еўрапейскага саюза — сумесна з Еўрапейскім парламентам, адзін з двух заканадаўчых органаў Еўрапейскага саюза.
• Еўрапейская камісія — вышэйшы орган выканаўчай улады Еўрасаюза. Нясе адказнасць за выкананне рашэнняў Саюза, кантралюе выкананне законаў у краінах-членах.
• Суд Еўрапейскага саюза — вышэйшы суд ЕС.
• Еўрапейская падліковая палата — інстытут, які выконвае аўдытарскую праверку бюджэту Саюза і яго арганізацый.
• Еўрапейскі цэнтральны банк — цэнтральны банк саюза і Еўразоны.