Моманты выпадковай велічыні: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Swen1221 (размовы | уклад)
Дададзены пераклады з рускай і англійскай моў.
→‎Крыніцы: афармленне
Радок 50: Радок 50:
: <math>\displaystyle \mu_4 = \nu_4 - 4 \nu_1 \nu_3 + 6 \nu_1^2 \nu_2 - 3 \nu_1^4,</math> и т. д.
: <math>\displaystyle \mu_4 = \nu_4 - 4 \nu_1 \nu_3 + 6 \nu_1^2 \nu_2 - 3 \nu_1^4,</math> и т. д.


{{зноскі}}
== Крыніцы ==

<references/>

{{Статыстыка}}
{{арфаграфія}}
{{арфаграфія}}
{{Статыстыка}}
{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Тэорыя імавернасці]]
[[Катэгорыя:Тэорыя імавернасці]]

Версія ад 14:38, 8 сакавіка 2021

Момант выпадковай велічыні́ — лікавая характарыстыка размеркавання дадзенай выпадковай велічыні. Гэты тэрмін выкарыстоўваецца як ў механіцы, так і ў статыстыцы, і колькасна характарызуе форму мноства кропак.

  • У статыстыцы, калі кропкі ўяўляюць сабой шчыльнасць імавернасці, то:
нулявы момант (момант нулявога парадку) — гэта агульная імавернасць (або адзінка),
першасны момант (момант першага парадку) — гэта сярэдняе арыфметычнае,
другасны момант (момант другога парадку) — гэта дысперсія выпадковай велічыні,
троесны момант (момант трэцяга парадку) — гэта каэфіцыент асіметрыі.
  • У механіцы, калі кропкі адлюстроўваюць масу, то:
нулявы момант з'яўляецца агульнай масай,
першасны момант падзелены на агульную масу ўяўляе самой цэнтр мас,
другасны момант з'яўляецца момантам інерцыі.

Матэматычная канцэпцыя вельмі блізка суадносіцца з канцэпцыяй моманту ў фізіцы.

Для дадзенага абмежаванага размеркавання (імавернасці або масы) набор ўсіх мамантаў (усіх парадкаў ад 0 да ) адназначна вызначае і характарызуе размеркаванне.

Вызначэнні

Калі ёсць выпадковая велічыня , вызначаная на нейкім імавернаснымі прасторы, то:

  • пачатковым момантам выпадковай велічыні дзе называецца велічыня

калі матэматычнае чаканне ў правай частцы гэтай роўнасці вызначана;

  • цэнтра́льным момантам выпадковай велічыні называецца велічыня
  • абсалю́тным і цэнтральным абсалютным момантамі выпадковай велічыні называюцца суадносна велічыні
і
если математическое ожидание в правой части этого равенства определено.[1]

Абсалютныя моманты могуць быць вызначаны не толькі для цэлых , але і для любых неадмоўных рэчаісных лічбаў у выпадку, калі суадносныя інтэгралы сходзяцца.

Заўвагі

  • Калі вызначаны моманты -га парадку, то вызначаны і ўсе моманты ніжэйшых парадкаў
  • У сілу лінейнасці матэматычнага чакання цэнтральныя моманты могуць быць выяўленыя праз пачатковыя, і наадварот. напрыклад:
и т. д.

Зноскі

  1. Г. Крамер. Математические методы статистики. — Мир, 1975. — С. 196-197, 284. — 648 с.