Анатоль Нілавіч Куляшоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Куляшоў.
Анатоль Нілавіч Куляшоў
Сцяг Міністр унутраных спраў Беларусі Сцяг
2 чэрвеня 2009 — 11 мая 2012
Прэзідэнт Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка
Кіраўнік урада Сяргей Сяргеевіч Сідорскі
(2009—2010)
Міхаіл Уладзіміравіч Мясніковіч
(2010—2012)
Папярэднік Уладзімір Уладзіміравіч Навумаў
Пераемнік Ігар Анатолевіч Шуневіч
Нараджэнне 25 ліпеня 1959(1959-07-25) (63 гады)
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Ваенная служба
Прыналежнасць СССР
Званне
Генерал-лейтэнант
Узнагароды
Ордэн «За службу Радзіме» III ступені
Медаль «За бездакорную службу» (СССР)
Медаль «За выдатную службу па ахове грамадскага парадку»
Медаль «60 гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»

Анатоль Нілавіч Куляшоў (нар. 25 ліпеня 1959, Алі-Байрамлы, Азербайджанская ССР, СССР[1]) — міністр унутраных спраў Беларусі, генерал-лейтэнант.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Мінскую школу міліцыі, а таксама Акадэмію МУС СССР[1]. У ворганах унутраных спраў пачаў працаваць упаўнаважаным па аператыўнай працы. Прайшоў шлях да намесніка начальніка ўпраўлення крымінальнага вышуку Мінска; затым узначальваў міліцыю Заводскага і Фрунзенскага раёнаў сталіцы.

У 2001 годзе быў начальнікам упраўлення ўнутраных спраў Гомельскай вобласці.

У 2003-2008 гг. — начальнікам упраўлення ўнутраных спраў Мінска. Кіраваў разгонам вулічных шэсцяў, аднак уступаў у перамовы з іх арганізатарамі. Курыраваў расследаванне выбуху, што адбыўся ў сталіцы 4 ліпеня 2008 г[1].

З 29 жніўня[2] да снежня 2008 — намеснік міністра ўнутраных спраў — начальнік міліцыі грамадскай бяспекі.

З 4 снежня 2008 г.[3] па красавік 2009 гг. — першы намеснік міністра ўнутраных спраў — начальнік крымінальнай міліцыі Беларусі.

6 красавіка 2009 г. яго прызначылі выконваць абавязкі міністра ўнутраных спраў, 2 чэрвеня 2009 — прызначаны міністрам унутраных спраў[4].

11 мая 2012 г. прэзідэнт А. Лукашэнка вызваліў Анатоля Куляшова ад пасады міністра ўнутраных спраў Беларусі з залічэннем яго ў распараджэнне МУС. У студзені 2013 г. заняў пасаду дарадца ў Выканаўчым камітэце Садружнасці Незалежных Дзяржаў.

Санкцыі ЕС[правіць | правіць зыходнік]

2 лютага 2011 года трапіў у спіс беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС[5]. У абгрунтаванні Еўрапейскага савета было ўказана, што Куляшоў актыўна ўдзельнічаў у рэпрэсіях супраць грамадзянскай супольнасці ў Беларусі і як міністр унутраных справаў камандаваў войскамі, якія жорстка здушылі мірныя дэманстрацыі 19 снежня 2010 года ды праявілі гонар за гэтую адказнасць[6].

Зноскі

  1. ↑ а б в Зміцер Панкавец. Анатоль Куляшоў узначаліў МУС// Наша Ніва. 2 чэрвеня 2009
  2. ↑ Аляксандр Лукашэнка разгледзеў кадравыя пытанні// Афіцыйны інтэрнет-партал Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. 29 жніўня 2008
  3. ↑ Таццяна Паляжай. Першым намеснікам міністра ўнутраных спраў — начальнікам крымінальнай міліцыі назначаны Анатоль Куляшоў// Беларускае тэлеграфнае агенцтва. 4 снежня 2008
  4. ↑ Указ аб назначэнні А. Н. Куляшова міністрам унутраных спраў Беларусі// Беларускае тэлеграфнае агенцтва. 2 чэрвеня 2009
  5. ↑ Поўны спіс 208 беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд у ЕС . Наша Ніва (11 кастрычніка 2011). Архівавана з першакрыніцы 22 кастрычніка 2017.
  6. ↑ COUNCIL DECISION 2012/642/CFSP of 15 October 2012 concerning restrictive measures against Belarus

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Анатоль_Нілавіч_Куляшоў&oldid=4408788"