Перайсці да зместу

Арсеній Дзіянісавіч Арсенка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Арсеній Дзіянісавіч Арсенка
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 15 сакавіка 1903(1903-03-15)
Месца нараджэння
Дата смерці 30 жніўня 1945(1945-08-30) (42 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Прафесіі оперны спявак
Пеўчы голас барытон
Інструменты вакал
Узнагароды
ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Народны артыст Беларускай ССР
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Арсеній (Арсен) Дзіянісавіч Арсенка (15 сакавіка 1903, Новая Вадалага, Харкаўская вобласць — 30 жніўня 1945) — беларускі і ўкраінскі савецкі спявак (барытон). Народны артыст БССР (1944)[1] і акцёр.

Скончыў у 1928 годзе Харкаўскі музычна-драматычны інстытут[ru]. У 1928—1937 гадах працаваў у оперных тэатрах Харкава, Адэсы[2], у Вялікім тэатры СССР[1].

З 1937 года — саліст Дзяржаўнага тэатра оперы і балета БССР[1][2].

Магіла Арсена Арсенкі

Памёр 30 жніўня 1945 года. Пахаваны ў Мінску на Вайсковых могілках. У 1950 годзе на магіле пастаўлена стэла з выявай ліры і гарэльефам[2].

Першы выканаўца галоўнай партыі ў операх «У пушчах Палесся» А. Багатырова (Кузьміч), «Кветка шчасця» А. Туранкова (Андрэй)[1]. Таксама выконваў ролі Змітрака ў оперы «Міхась Падгорны» і Апанаса ў «Алесе» Я. К. Цікоцкага[3]. Сярод лепшых роляў класічнага рэпертуару: Фігаро («Севільскі цырульнік  (руск.)» Д. Расіні), Жэрмон і Рыгалета («Травіята» і «Рыгалета» Д. Вердзі), Валянцін («Фаўст» Ш. Гуно), Анегін («Яўген Анегін» П. Чайкоўскага), Ялецкі («Пікавая дама» П. Чайкоўскага). Арсенка валодаў высокай вакальнай культурай, створаныя ім вобразы адрозніваліся арыгінальнасцю музычнай і сцэнічнай трактоўкі. Выступаў і як камерны спявак[1][2].

Зноскі

  1. а б в г д Арсенко Арсений Дионисович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 30. — 737 с.
  2. а б в г Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.
  3. АРСЕНКО Арсен Дионисович Архівавана 23 мая 2013.