Ахмед I

	Ахмед I; آحمد اول‎ - Âhmed-i evvel
	14-ы Асманскі султан
1603—1617
Папярэднік:	Мехмед III
Пераемнік:	Мустафа I
Дзейнасць:	кіраўнік
Веравызнанне:	Ісламаіст
Нараджэнне:	18 красавіка 1590; Маніса, Асманская імперыя
Смерць:	22 лістапада 1617 (27 гадоў); Канстанцінопаль, Асманская імперыя
Пахаванне:	Стамбул;
Дынастыя:	Дынастыя Асманаў
Бацька:	Мехмед III
Маці:	Handan Sultan[d]
Жонка:	Mahpeyker Kösem Sultan[d], Mahfiruze Hatice Sultan[d] і Fatma Hatun[d]
Дзеці:	Асман II, Мурад IV, Ібрагім I, Gevherhan Sultan[d], Hanzade Sultan[d], Fatma Sultan[d], Şehzade Kasim[d], Şehzade Suleiman[d], Hanzade Sultan (daughter of Ahmed I)[d], Şehzade Mehmed[d], Ayşe Sultan[d], Abide Sultan[d], Şehzade Bayezid[d], Şehzade Selim[d], Şehzade Orhan[d] і Burnaz Atike Sultan[d]
Аўтограф:
Ахмед I на ВікіСховішчы

Ахмед I (18 красавіка 1590 — 22 лістапада 1617) — султан Асманскай імперыі (1603—1617).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Ахмед I ступіў на прастол у 1603 г. на той час яму было ўсяго 14 гадоў. Быў вельмі рэлігійным чалавекам, праславіўся пабудаваннем шматлікіх мячэцей, адной з якіх з'яўляецца Блакітная мячэць, пабудаваная ў Стамбуле.

Падчас войнаў, якія вяла Асманская імперыя, склаў мір з персамі, у 1617 прыйшоў да мірнага пагаднення з малдаўскімі казакамі, прызнаў імператарскі тытул Габсбургаў. Таксама па яго прыказу быў складзены збор законаў.

Сваім наследнікам аб'явіў брата Мустафу, паколькі яго сын Асман быў яшчэ вельмі малы. Ахмед з'яўляецца першым султанам, які не здзейсніў рытуал братазабойства.