Вялікі Сфінкс

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вялікі Сфінкс

Вялікі Сфінкс на заходнім беразе Ніла ў Гізе — найстаражытнейшая на Зямлі захаваная манументальная скульптура.

Высечаная з маналітнай вапнавай скалы ў форме каласальнага сфінкса — леў, які ляжыць на пяску, асобе якога — як здаўна прынята лічыць — нададзена партрэтнае падабенства з фараонам Хефрэнам (каля 2575—2465 гг. да н. э.), пахавальная піраміда якога знаходзіцца паблізу.

Гіганцкая статуя з целам льва і галавой чалавека сядзіць перад Вялікімі пірамідамі Гіза, гледзячы з Егіпта на ўсход уздоўж 30-й паралелі. Яна высечана з вапняковага маналіту, які ўтварае скальную аснову плато Гізы, і мае памеры 72 метры ў даўжыню, 11,5 метры ў плячах і 20 метраў у вышыню. Паміж пярэднімі лапамі некалі размяшчалася невялікае свяцілішча.

Афіцыйна лічыцца, што ўзрост «бацькі жаху» набліжаецца да 5 тыс. гадоў, і адносіцца ён да IV дынастыі фараонаў. Аднак у тэкстах Старажытнага царства няма аніводнай згадкі пра яго, і многія навукоўцы лічаць, што Сфінкс значна старэйшы за самі піраміды. Да такой высновы даследчыкі прыйшлі пасля таго, як у 1988 годзе японскія даследчыкі з дапамогай рэхалакатараў паказалі, што апрацаваны камень скульптуры значна старэйшы за ўзрост блокаў пірамід. Акрамя таго, праведзеныя ў пачатку 1990-х гадоў гідралагічныя даследаванні выявілі сляды эрозіі ад магутнага патоку вады ля асновы пастамента статуі, і брытанскія геафізікі ацанілі ўзрост эрозіі ў 10-12 тысячагоддзяў.

Электронная апаратура паказала наяўнасць пад левай лапай каменнай статуі вузкага тунэлю, які вядзе да піраміды Хефрэна. Ён пачынаецца на глыбіні двух метраў і сыходзіць нахільна ўніз. Далей прасачыць яго ход аказалася немагчыма з-за адсутнасці на дадзены момант неабходнага для такіх даследаванняў абсталявання. Паводле некаторых гіпотэз, у тэарэтычна існуючых падземных галерэях пад помнікам можа знаходзіцца бібліятэка, якая ўтрымлівае сапраўдныя веды аб светабудове і гісторыі ўзнікнення чалавецтва. Аднак сапраўднае прызначэнне міфічнай істоты навука растлумачыць пакуль не можа, а значыць, загадку Сфінкса яшчэ толькі трэба будзе раскрыць будучым пакаленням[1].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Katheryn A. Bard. Encyclopedia of the Archaeology of Ancient Egypt. — Routledge, 1999. — ISBN 0415185890.
  • Ian Shaw. The Oxford History of Ancient Egypt. — Oxford University Press, 2003. — ISBN 0192804588.
  • Peter Lacovara. The Pyramids, the Sphinx: Tombs and Temples of Giza. — Bunker Hill Publishing, 2004. — ISBN 1593730225.
  • Gerard C. A. Fonte. Building the Great Pyramid in a Year. — Algora Publishing, 2007. — ISBN 0875865224.