Курт Вютрых

Курт Вютрых
ням.: Kurt Wüthrich
Курт Вютрых чытае лекцыю на Еўрапейскім форуме ў Альпбаху, 2005, Аўстрыя
Дата нараджэння	4 кастрычніка 1938(1938-10-04)[…] (84 гады)
Месца нараджэння	Aarberg[d], Швейцарыя
Грамадзянства	Швейцарыя
Род дзейнасці	хімік, біяфізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	хімія, фізіка, матэматыка
Месца працы	Універсітэт Дзьюка[d] Эдынбургскі ўніверсітэт Швейцарская вышэйшая тэхнічная школа Цюрыха
Альма-матар	Базельскі ўніверсітэт Бернскі ўніверсітэт (1962)
Член у	Леапальдзіна[d] Французская акадэмія навук Лонданскае каралеўскае таварыства Нацыянальная акадэмія навук ЗША Акадэмія навук і мастацтваў Паўночнага Рэйна-Вестфаліі[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Венгерская акадэмія навук Еўрапейская акадэмія[d] Еўрапейская арганізацыя малекулярнай біялогіі[d] Індыйская нацыянальная акадэмія навук[d] Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі
Узнагароды	Нобелеўская прэмія па хіміі (2002)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Курт Вютрых (ням.: Kurt Wüthrich; 4 кастрычніка 1938, пасёлак Аарберг, Швейцарыя) — швейцарскі хімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі 2002 года.

Базавую адукацыю атрымаў у Бернскім універсітэце па спецыяльнасцях хімія, фізіка і матэматыка. Доктарскую ступень атрымаў у 1964 годзе ва ўніверсітэце г. Базеля. З 1965 па 1967 працаваў у Роберта Е. Коніка ў Каліфарнійскім універсітэце ў Берклі. Далейшая праца (1967-1969) праходзіла ў супрацоўніцтве з біяфізікам Робертам Г. Шульманам у Bell Laboratories (Мюрэй Хіл, Нью-Джэрсі, ЗША).

Вютрых вярнуўся ў Цюрых (Швейцарыя) у 1969 годзе, дзе працягнуў сваю кар'еру ў Швейцарскай вышэйшай тэхнічнай школе Цюрыха. У 1970 годзе ён атрымаў пасаду прыват-дацэнта, у 1972 прафесара-асістэнта, у 1976 годзе штатнага прафесара і ў 1980 годзе пасаду прафесара біяфізікі. Цяпер ён узначальвае лабараторыю ў Цюрыху, адначасова з'яўляецца прафесарам структурнай біялогіі ў інстытуце Скрыпса (TSRI), Ла-Хоя, Сан-Дыега (Каліфорнія).

Спасылкі

• Лабараторыя Вютрыха ў Цюрыху, Швейцарыя Архівавана 2 жніўня 2004.
• Лабараторыя Вютрыха ў інстытуце Скрыпса, Каліфорнія, ЗША
• Аўтабіяграфія на сайце Нобелеўскага камітэта