Перайсці да зместу

Лешак Белы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Лешак I Белы)
Лешак Белы
Leszek Biały
Партрэт працы Яна Матэйкі
Партрэт працы Яна Матэйкі
Князь Польшчы (Кракава)
1194 — 1198
Папярэднік Казімір II Справядлівы
Пераемнік Мешка III Стары
Князь Польшчы (Кракава)
1199 — 1199
Папярэднік Мешка III Стары
Пераемнік Мешка III Стары
Князь Польшчы (Кракава)
1206 — 1210
Папярэднік Уладзіслаў III Танканогі
Пераемнік Мешка IV Раціборскі
Князь Польшчы (Кракава)
1211 — 1227
Папярэднік Мешка IV Раціборскі
Пераемнік Уладзіслаў III Танканогі

Нараджэнне 1184 ці 1185
Смерць 24 кастрычніка 1227(1227-10-24)
Гонсава
Месца пахавання
Род Пясты
Бацька Казімір II Справядлівы
Маці Алена Зноемская
Жонка Гржыміслава
Дзеці Саламея, Баляслаў V Сарамлівы
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ле́шак Бе́лы (польск.: Leszek Biały; каля 1184 — 23 лістапада 1227, Гансава) — прадстаўнік дынастыі Пястаў, адзін з польскіх князёў перыяду феадальнай раздробненасці.

Унук Баляслава Крывавустага, сын Казіміра II Справядлівага і Алены Зноемскай, брат Конрада I Мазавецкага. Князь мазавецкі 11941200, куяўскі 11991200 гадах, сандамірскі з 1200 і кракаўскі ў 11941198, 1199, 12061210 гадах і з 1211 года.

З 1195 года яго саюзнікам быў галіцка-валынскі князь Раман Мсціславіч, які прыйшоў яму на дапамогу ў бітве на Мазгаве, у якой быў пераможаны Мешка Стары. У 1199 годзе Лешак дапамог Раману ў баях за Галіч. У 1205 годзе Лешак, аднак, пасварыўся з саюзнікам. Раман чакаў перамоў з Лешакам, аднак той нечакана напаў і перамог яго ў бітве пры Завіхосце. У гэтай бітве Раман загінуў.

Актыўна ўмешваўся ва ўнутрыпалітычную барацьбу ў Галіцка-Валынскам княстве. Разам з венграмі выгнаў з княства Ігаравічаў (1211), спрыяў прыходу да ўлады ў Валынскам княстве Раманавічаў (1215). Пасля разрыву з Андрэем II Венгерскім запрасіў наўгародскага князя Мсціслава Удатнага да ўмяшання ў барацьбу за галіцкі прастол, і пасля беспаспяхова змагаўся супраць яго.

Лешак Белы быў забіты ў Гонсаве пры сустрэчы са Святаполкам Паморскім і яго саюзнікам Уладзіславам Адонічам і пахаваны ў Кракаве. Яго жонкай была дачка Аляксандра Усеваладавіча (па летапісе — Інгвара Яраславіча) Грэміслава (c 1207). Меў дваіх дзяцей: Саламею (выдадзена замуж за венгерскага князя Коламана) і сына, Баляслава (стаў спадчыннікам бацькі на кракаўскім прастоле праз 14 гадоў пасля яго гібелі).

Зноскі