Пітэр Зееман
| Пітэр Зееман | |
| нідэрл.: Pieter Zeeman | |
 |
|
| Дата нараджэння | |
|---|---|
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці |
9 кастрычніка 1943 (78 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства |
Нідэрланды |
| Навуковая сфера | |
| Альма-матэр | |
| Узнагароды і прэміі |
|
Пітэр Зееман (нідэрл. Pieter Zeeman; 25 мая 1865, Зонемар, Нідэрланды — 9 кастрычніка 1943, Амстэрдам) — нідэрландскі фізік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (1902), разам з Хендрыкам Лорэнцам, «за выдатныя заслугі ў даследаваннях уплыву магнетызму на радыяцыйныя з'явы ».
Дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
У 1896 г., па просьбе Лорэнца, даследуе ўздзеянне магнітнага поля на спектральныя лініі крыніцы выпраменьвання і адкрывае эфект, вядомы цяпер пад назвай эфекту Зеемана. Адкрыццё эфекту пацвердзіла вернасць тэорыі электра-магнітнага выпраменьвання Лорэнца.
У 1900 г. Зеемана прызначылі прафесарам фізікі ў Амстэрдамскім універсітэце. У 1908 г. ён становіцца дырэктарам інстытута фізікі гэтага ўніверсітэта.
У 1921 г. атрымаў медаль імя Генры Драпера. Адзін з кратараў на Месяцы названы ў яго гонар кратарам Зеемана.
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На ВікіСховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пітэр Зееман- Інфармацыя з сайта Нобелеўскага камітэта (англ.)
- Фатаграфія і кароткая інфармацыя (англ.)
|
||||||||
|
- Асобы
- Постаці навукі
- Нарадзіліся 25 мая
- Нарадзіліся ў 1865 годзе
- Памерлі 9 кастрычніка
- Памерлі ў 1943 годзе
- Памерлі ў Амстэрдаме
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі паводле алфавіту
- Постаці нідэрландскай фізікі
- Постаці фізікі
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па фізіцы
- Члены Венгерскай акадэміі навук
- Узнагароджаныя медалем Генры Дрэйпера
- Узнагароджаныя медалём Матэўчы
- Выкладчыкі Амстэрдамскага ўніверсітэта
- Постаці Нідэрландаў
