Рыгор Лазаравіч Старобінец

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Рыгор Лазаравіч Старобінец
Дата нараджэння 14 мая 1910(1910-05-14)
Месца нараджэння
Дата смерці 10 лістапада 2001(2001-11-10) (91 год)
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Навуковая сфера хімія
Месца працы
Навуковая ступень доктар хімічных навук (1955) і член-карэспандэнт АН БССР (1969)
Навуковае званне
Альма-матар
Вядомыя вучні Уладзімір Сямёнавіч Камароў
Партыя
Узнагароды
ордэн Айчыннай вайны II ступені медаль «За баявыя заслугі» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР Заслужаны дзеяч навукі Беларускай ССР

Рыгор Лазаравіч Старобінец[1] (14 мая 1910, Беразіно — 10 лістапада 2001) — савецкі і беларускі хімік. Член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР (1969), доктар хімічных навук (1955), прафесар (1956), Заслужаны дзеяч навукі БССР (1980).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў горадзе Беразіно (сучасны адміністрацыйны цэнтр Бярэзінскага раёна Мінскай вобласці Беларусі) Пасля заканчэння Барысаўскага педагагічнага тэхнікума з 1929 года працаваў настаўнікам у няпоўнай сярэдняй школе гарадскога пасёлка Халопенічы (Крупскі раён Мінскай вобласці)[2].

У 1932 годзе паступіў на хімічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, а пасля заканчэння навучання ў 1937 (1936[1][3]) годзе — у аспірантуру пры ўніверсітэце па спецыяльнасці «Фізічная і калоіднай хімія». З 1940 года дацэнт кафедры фізічнай хіміі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, у 1956—1989 гадах загадчык кафедры аналітычнай хіміі, у 1989—2000 гадах — галоўны навуковы супрацоўнік лабараторыі фізічнай хіміі і мадыфікацыі цэлюлозы Навукова-даследчага інстытута фізіка-хімічных праблем, з 2000 года — галоўны навуковы супрацоўнік лабараторыі фізічнай і аналітычнай хіміі хімічнага факультэта.

У час Вялікай Айчыннай вайны з 1943 па 1945 год праходзіў службу хімікам-разведчыкам[2].

Памёр Р. Л. Старобінец Памёр 10 лістапада 2001 года[2][4].

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Займаўся вывучэннем экстракцыйных працэсаў: тэрмадынамікі экстракцыі, экстракцыйнага падзелу і ачысткі прамыслова важных арганічных злучэнняў. За час навучання ў аспірантуры Р. Л. Старобінец выканаў арыгінальныя даследаванні ў галіне будовы адсарбцыйных слаёў у няводных асяроддзях. Высветліў залежнасць паміж характарам асацыяцыі павярхоўна-актыўнага рэчывы і будынкам адсарбцыйнага пласта. Устанавіў сувязь паміж ўласцівасцямі раствораў і характарам іх сорбцыі палімерамі.

Аўтар больш за 600 навуковых публікацый, больш за 60 аўтарскіх пасведчанняў на вынаходствы.

Сярод апублікаванага:

  • Сорбция бинарных смесей насыщенных паров каучукоподобными высокополимерами и адсорбция на границе раствор — воздух в системах растворитель — нерастворитель : автореферат диссертации … доктора химических наук / Г. Л. Старобинец. — Минск, 1955.;
  • Каучукоподобные полимеры — сорбенты и хроматографические материалы / Г. Л. Старобинец, В. С. Комаров; Белорус. гос. ун-т им. В. И. Ленина, Ин-т общ. и неорган. химии АН БССР. — Издательство Белгосуниверситета им. В. И. Ленина, 1959. — 127, [1] с. — 1500 экз.;
  • Анионообменная экстракция кислотных красителей солями тринонилоктадециламмония / А. Р. Цыганов, Е. М. Рахманько, Г. Л. Старобинец / Весці АН БССР. Серыя хімічных навук. — 1980. — № 2. — С. 61—66;
  • Изучение необменной сорбции a-аминокислот сильноосновным анионитом на основе метода инкрементов групп) // Доклады АН БССР. 1983. Т. 27, № 2.

Узнагароды і званні[правіць | правіць зыходнік]

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

Мемарыяльная дошка на будынку хімічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (вуліца Ленінградская, 14)[5].

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]