Эпамінонд

Эпамінонд
стар.-грэч.: Ἐπαμεινώνδας
Статуя Эпамінонда
Нараджэнне	не раней за 420 да н.э. і не пазней за 415 да н.э. Фівы, Беатыйскі саюз[d]
Смерць	362 да н.э. Мантынея[d], Tripoli Municipality[d], Аркадзія, Акруга Пелапанес, Decentralized Administration of Peloponnese, Western Greece and the Ionian Islands[d], Грэцыя
Бацька	Палімніс[d]
Веравызнанне	старажытнагрэчаская рэлігія[d]
Дзейнасць	палітык, ваенны, палкаводзец, дзяржаўны дзеяч, army officer
Прыналежнасць	Фівы, Грэцыя
Камандаваў	фіванскай арміяй
Бітвы	Battle of Leuctra[d] Battle of Mantinea[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эпамінонд (грэч. Επαμεινώνδας; каля 418 да н.э., Фівы — 362 да н.э., Мантынея) — старажытнагрэчаскі палкаводзец і дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія

У 379 да н.э. удзельнічаў у дэмакратычным перавароце ў Фівах. У якасці беатарха (аднаго з вышэйшых ураднікаў Фіваў і Беатыйскага саюза) праводзіў антыспартанскую палітыку. У 371 да н.э. у бітве пры Леўктрах разбіў спартанскае войска, упершыню ў гісторыі ваеннага майстэрства скарыстаўшы прынцып канцэнтрацыі сіл на напрамку вырашальнага ўдару. Чатыры кампаніі Эпамінонда ў Пелапанесе (370 да н.э., 369 да н.э., 367 да н.э. і 362 да н.э. гг.) прывялі да падзення спартанскай гегемоніі ў Грэцыі. Загінуў у бітве пры Мантынеі.

Літаратура

• Корнелий Непот, Книга о знаменитых иноземных полководцах, Москва, 2002 (пер. з лац.);
• Ксенофонт, Греческая история, Санкт-Петербург, 1996 (пер. са старажытнагрэч.).