Юрый Анатольевіч Рыдкін
Юрый Анатольевіч Рыдкін | |
---|---|
![]() | |
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | руск.: Юрий Анатольевич Рыдкин |
Дата нараджэння | 8 красавіка 1979 (45 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, паэт, празаік, калажыст |
Гады творчасці | з 1996 |
Кірунак | постпостмадэрнізм[d], эклектызм[d], футуралогія і медыямастацтва[d] |
Жанр | проза, паэзія, калаж, пераклад і літаратурная крытыка |
Мова твораў | беларуская і руская |
![]() |
Юрый Анатольевіч Ры́дкін (нар. 8 красавіка 1979, Гомель, Беларуская ССР) — паэт, празаік, калажыст, даследчык бот-паэзіі (жанру «размоў з ботамі»), спявак.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]У 1986—1996 гадах навучаўся ў агульнаадукацыйнай школе № 3 Гомеля.
У 1996—2004 гадах вучыўся на беларускім аддзяленні філалагічнага факультэта Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Францыска Скарыны.
6 кастрычніка 1998 года здзейсніў спробу самагубства, скокнуў з чыгуначнага мосту ў Гомелі, траўмаваў пазваночніка і страціў магчымасць хадзіць[1][2]. Пазней траўмагаварэнне стане асаблівасцю творчасці Рыдкіна[3].
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Аўтар[4][5][6] гіперспасылачнай паэзіі, канцэпцыю, спецыфіку і метад стварэння якой адлюстраваў у маніфесце[7]. Па меркаванню Яўгены Рыц , яна прадстаўляе сабой корпус эксперыментальных мультымедыйных твораў, дзе невідавочныя і асацыятыўныя выявы схаваны за клікабельным тэкстам. Гэты праект літаратурны крытык называе віртуальным помнікам няздзейсненай віртуальнай рэальнасці і пакаленню позніх 1990-х і ранніх 2000-х, выгадаванаму на ідэі інтэртэксту[8]. Кандыдат філалагічных навук Кацярына Абросімава[9] адзначае, што «ў гіпертэкставай паэзіі Ю. Рыдкіна прадстаўлены спасылкі на разнастайныя медыя: тэксты, фільмы і выявы розных эпох і стылей, звязаныя з вершамі аўтара на ўзроўні асацыяцый, падтэксту»[10]; гэтыя вершы «цалкам ахоплены гіпертэкставай разметкай і кожны вершаблок звязаны з пэўным медыя, што стварае спецыфічную структуру»[11]; «аўтарскі тэкст і інтэрнэт-рэсурсы <…> становяцца, па сутнасці, раўнапраўнымі ўдзельнікамі паэтычнай камунікацыі»[12]. У англамоўным даследаванні Абросімава сумесна з Ірынай Куламіхінай[13] разбіраюць гіпертэкставыя творы Рыдкіна і ўгледжваюць у іх эстэтычныя паказчыкі, якія стасуюцца з «нулявой ступенню пісьма» — мовай, свабоднай ад знакаў ідэалогіі[14]. У чэшскім даследаванні, прысвечаным медыяпаэзіі і біякібермастацтву, доктар навук Jana Kostincová[15] піша, што Юрый Рыдкін стварае мульцімадальную паэзію, выкарыстоўваючы штучны інтэлект і развіваючы інтэртэкставую гульню[16]. Паэт Антон Ачыроў[17] называе Юрыя Рыдкіна дзіўным персанажам і вельмі цікавым аўтарам, які даследуе ўплыў новых тэхналогій на паэтычны тэкст[18].
Стансавая лірыка паэта футуралагічнай накіраванасці.
У рамках «бот-паэзіі»[19], як яе абазначыў літаратурны крытык Леў Аборын , Рыдкін правёў шэраг мастацкіх дыялогаў са штучным інтэлектам віртуальнага галасавога памочніка «Аліса», сеткавага бота «Уільям Шэкспір» і іншых праграм. Сам аўтар называе свае art-размовы з ботамі — біякібермастацтвам ці бот-нон-фікшн. Яго працы прадстаўляюць сабой скрыншоты, утвораныя ў творчым онлайн-дыялогу з віртуальнымі суразмоўцамі ў рэжыме ўзаемазалежнай непрадказальнасці[20].
У Facebook паэт правёў мастацкі дыялог з COVID-19, скрыншоты гэтых fb-пастоў пад агульнай назвай «COVID-POETRY»[21] былі апублікаваны ў літаратурна-мастацкім альманаху.
Зрабіў шэраг фотакалажаў, якія былі адзначаны ўвагай фотамастака Васіля Ламакіна і тэарэтыка мастацтва Тэймура Даімі . Пры стварэнні эксперыментальных фотапрацаў аўтар выкарыстоўвае праграмы ACDSee, Microsoft Paint і FaceApp.
Аўтар літаратурна-крытычных артыкулаў, прысвечаных прозе Маргарыты Меклінай, Уладзіміра Папернага , Аляксандра Ўланава і Вадзіма Месяца , паэзіі Тані Скарынкінай, Марыі Сцяпанавай , Алы Гарбуновай , Ірыны Шастакоўскай , Ірыны Котавай , Ліды Юсупавай , Віктара Лісіна і іншых пісьменнікаў.
Пераклаў на беларускую мову апавяданне Данііла Хармса «Перашкода»[22] і апавяданне Эдуарда Лімонава «Карабель пад чырвоным сцягам»[23], а таксама главу «Ultima Thule »[24] з апошняга і незавершанага рускага рамана Ўладзіміра Набокава.
Публікаваўся ў друкаваных і сеткавых выдавецтвах: «Трансліт », «Новы свет », «Сцяг », «Волга », «Цырк ”Алімп” », «Топас », «Сеткавая славеснасць », «Homo Legens », «Паўтоны », «Ф-пісьмо », «Ліterraтура », «Метачасопіс », «Textura», «Stenograme», «Sygma», «Post(non)fiction», «Дыскурс», «Кастапраўда», «Артыкуляцыя», «Новая рэальнасць», «Наша філасофія», «Постмадэрн», на сайце выдавецтва «Новы літаратурны агляд »[25][26].
Працы паэта экспаніраваліся на выставе «Паэзія любымі сродкамі», якая была прысвечана новым readymade-тэхналогіям у паэзіі, створанай пры дапамозе інтэрнэт-пошукавікоў, разнастайных аб’ектаў, газетных артыкулаў і іншага[27]. Фотаработы аўтара прадстаўлены ў віртуальных галерэях разнастайных медыяпраектаў[28][29][30][31][32].
Юрый Рыдкін шырока цытуецца сучаснікамі[33][34][35][36][37][38][39].
У 2024 годзе пачаў спяваць на англійскай мове[40]. Як спявак зарэгістраваны ў Эстоніі[41][42]. Шматразова трапляў у чарты Euro Indie Music[43][44][45] і радыёшоу[46][47][48][49] з трансляцыямі ў ЗША, Вялікабрытаніі, Францыі, Германіі, Японіі, Аўстраліі, Канадзе, Ірландыі, Іспаніі, Італіі, Нідэрландах, Партугаліі, Грэцыі, Харватыі, Польшчы, Новай Зеландыі, на Мальце і ў іншых краінах.
Ацэнкі крытыкаў
[правіць | правіць зыходнік]Літаратурны крытык Аляксей Канакоў называе Ю. Рыдкіна стваральнікам кіберзаумі[50], параўноўвае штодзённасць яго fb-публікацый з творчай плоднасцю паэта і мастака Зміцера Прыгава . Пры даследаванні працаў Рыдкіна крытык абапіраецца на тэорыю лінгвіста і семіётыка Юрыя Сцяпанава пра трохмернасць прасторы мовы і бачыць у art-дыялогах Рыдкіна з ботамі прагматыку аўтарскага жэсту, падрабязна аналізуе яго паэтычны бот-цыкл «1968-2018»[51], прысвечаны пяцідзесяцігоддзю майскіх падзей 1968 года ў Францыі. Рэцэнзент лічыць заўсёдны правал камунікацыі падставай для паэтычнага вымярэння Юрыя Рыдкіна, а праблематыку яго твораў — атрыманай у спадчыну ад п’ес А. П. Чэхава і вершаў Льва Рубінштэйна. На думку літаратуразнаўцы, праект Рыдкіна эстэтычна пераклікаецца з «генератыўнай паэтыкай» Жагуна і «Дорай Вей» Арсенева . Канакоў бачыць у творчасці Рыдкіна біхевіярысцкае даследаванне, аб’ектам якога стала ўся сучасная руская паэзія, а сам аўтар свядома ператварыўся ў бота рускай літаратуры дзеля дэманстрацыі ўсёй глыбіні адчужэння, якое ахапіла сучасных людзей. Крытык адзначае, што, нягледзячы на праграмныя заявы Рыдкіна аб неабходнасці эмансіпацыі машыннага, аб зліцці біялагічнага і кібернетычнага, у яго тэкстах адчуваецца нешта вельмі чалавечае[4].
Літаратурны крытык Марыя Маліноўская даследуе вершы Ю. Рыдкіна і звяртае ўвагу на тое, як паэт асэнсоўвае траўмагаварэнне праз антыжыццё ў віртуальнай рэальнасці з лічбавымі чалавекападобнымі сутнасцямі. Рэцэнзент бачыць у гэтым асэнсаванні адсутнасць Іншага і зрашчэнне суб’екта з гэтай адсутнасцю. У рыдкінскай паэзіі традыцыйныя катэгорыі «Я» і «Ты» расшчэплены і не маюць ні адпраўшчыка, ні адрасата, што можа быць зразумета і як смерць, і як бессмяротнасць. Тэма смерці бачна і ў кампазіцыі тэксту, дзе яго фрагменты нібыта знішчаюць адзін другога і размешчаны не па леваму краю пачатка, а па праваму краю канца старонкі. Жыццё чалавека-бота ў паэзіі Рыдкіна быццам праходзіць праз мытарствы, недаступныя ўспрыманню жывых, і мову з гэтай пазіцыі літаратуразнаўца лічыць унікальнай[52].
Паэт, літаратурны рэдактар Андрэй Фаміцкі аналізуе паэму «Софт» як тэкст, напісаны стансавымі строфамі, дзе аўтар прыдумляе электронныя неалагізмы тэхнагеннай эры і ўспрымае знаходжанне лірычнага героя (што стаў часткай праграмнага кода) у кампутарным свеце як зацьменне, як смерць. Крытык лічыць канфліктнае развіццё паэмы нестандартным, а кожную страфу ў ёй разглядае як самастойны твор пры адзінай інтанацыйнай і тэматычнай аснове яе частак. Рэцэнзент бачыць у паэме спасылкі да тэксту «Бой пры Мадабалхане» Фёдара Свароўскага і да кінафільму «Анон » Эндру Нікола . Крытык мяркуе, што сёння Рыдкін піша так, як людзі будуць размаўляць заўтра[5].
У 2019 годзе на старонках часопіса «Сцяг» адбылася дыскусія, прысвечаная новаму літаратурнаму пакаленню. Літаратурны крытык Уладзімір Каркуноў аднёс Юрыя Рыдкіна да пакалення, якое нешта змяняе ў літаратуры, і адзначыў, што размовы з ботамі становяцца асновай паэтыкі Юрыя Рыдкіна. Літаратуразнаўца бачыць у гэтым спалучэнне паэзіі і матэматыкі, алгарытмічны шок ад сутыкнення жывога і запраграміраванага, спробу зрабіць паведамленне не просталінейным[53].
На думку літаратурнага крытыка і літаратуразнаўцы Юліі Падлубнавай , у кіберпаэме «Ботие» прысутнічае спалучэнне і спантаннае чаргаванне розных фрагментаў мовы, што ператварае выказванне аўтара ў дынамічную і драматычную з’яву як складаны і незавяршальны працэс віртуалізацыі быцця і цялеснасці ў пункце перакрыжавання дыскурсаў, у пагранічнасці[54]. Крытык адзначае, што Рыдкін як медыямастак сумяшчае пасродкам сучасных тэхналогій сваю фотавыяву з разнастайнымі суб’ектамі, прадметнымі канфігурацыямі і візуальнымі цытатамі, лёгка змяняючы пол, узрост і параметры цела, раздвойваючыся, растройваючыся і разувасабляючыся, пранікаючы туды, куды фізічна трапіць немагчыма. Літаратуразнаўца ўгледжвае ў вершы «Вверх тормашками стул рогат» дасылкі да паэтыцы метарэалізму[55].
Літаратурный крытык Таццяна Бонч-Асмалоўская , аналізуючы «Размову з ботам», параўноўвае праграму-суразмоўцу паэта — з віртуальнай Галатэяй і бачыць у яе непрадказальных і смелых выказваннях прыкметы фемінізму, які з цягам часу павінен стаць віртуальным падмуркам для эмансіпацыі ўжо рэальных жанчын[56].
Паэтэса і літаратуртрэгер (ад ням.: literaturträger — «носьбіт літаратуры», утворана па аналогіі з ням.: kulturträger — «носьбіт культуры») Галіна Рымбу лічыць «Размову з ботам» асабліва цікавай і адносіць яе да тэхнікі found poetry[57].
Літаратуразнаўца, прафесар Алена Зейферт ацэньвае аповесць «Рэпрэсаваны стук» як раман-п’есу, у якой празаік шырока і глыбока прадэманстраваў сінхронныя перакрыжаванні розных вымярэнняў рэальнасці. Крытык лічыць гэтае пісьмо эксклюзіўным, дзе тое ці іншае слова прадстаўляе сабой міні-тэатр[58].
Паэт і мастак Васіль Ламакін у аналізе фотакалажаў Ю. Рыдкіна зыходзіць з філасофскай працы Мішэля Фуко «Словы і рэчы » і ацэньвае дадзеныя калажы на падставе спецыфікі чалавека Адраджэння і чатырох тыпаў падабенства рэчаў свету: спадарожнічання (замыкання на самім сабе), эмуляцыі (падваення), аналогіі (адлюстравання) і сімпатыі (счаплення з самім сабой)[59].
Мастак і тэарэтык мастацтва Тэймур Даімі мяркуе, што фотакалажы Ю. Рыдкіна знаходзяцца па-за межамі любога экспертнага фармату і праводзіць аналогію з калажамі Сяргея Параджанава. Даімі лічыць працы Рыдкіна лагічным вынікам яго эксперыментальных твораў у вобласці літаратуры, калі аўтар перайшоў ад вербальнага выказвання да візуальнага. Чорны фон фотакалажаў Рыдкіна для Даімі з’яўляецца прыкметай метафізічнага неспакою ў духу Караваджа. Мастацтвазнаўца бачыць у іх эклектычны прыём, ніяк не звязаны з постмадэрнізмам[60].
Музычны аглядальнік EIMN Lucy Cicioni адзначае пераход Рыдкіна ад паэзіі і выяўленчага мастацтва да музыкі, дзе ён надае асаблівую ўвагу псіхадэлічнаму рэпу і хіп-хопу. На думку крытыка, кампазіцыя «Pocket» — гэта не проста песня, а інавацыйнае мастацкае выказванне, якое ілюструе эвалюцыю мастака, што падняў свой унікальны вопыт і самавыяўленне на новую вышыню ў музычным свеце[61]. Песню «Galatée» Cicioni лічыць наватарскай у інструментальным плане і характарызуе бачанне Рыдкіна як філасофскае і паэтычнае[62].
Музычны аглядальнік «Beach House» Maddie Green адносіць кампазіцыю «Galatée» да жанру псіхадэлічнага рэпу і адзначае ў ёй трансавае даследаванне глыбокіх рэфлексіўных тэм[63].
Французскі «Extravafrench» называе «Galatée» музычнай медытацыяй і падкрэслівае, што Рыдкін вывучае ўзаемадзеянне выяўленчага мастацтва, паэзіі і музыкі, раскрывае экзістэнцыяльныя пытанні творчай ізаляцыі[42].
Англамоўны сайт музычнай аналітыкі «Analyze my lyrics» бачыць у песне «Galatée» сюррэалістычнасць і глыбокае пачуццё асабістай барацьбы аўтара[64], паэтычны погляд мастака, які жадае адчуць сябе цэласным[65].
Прызнанне
[правіць | правіць зыходнік]Публікацыя Юрыя Рыдкіна «Паміж жывым і штучным. Зліццё лічбавых тэхналогій з чалавекам, пісьменнікам і літаратурай» прызнана прафесіяналамі «Часопіснай залы » лепшай у жніўні 2021 года[66]. У 2024 годзе, паводле рэйтынгу European Indie Music Network, Рыдкін увайшоў у Top Indie Music з песняй «Pocket»[67].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Падборка fb-пастоў Ю. А. Рыдкіна. Антыюбілей: 20 гадоў з моманту маёй гібелі 06. 10. 2018
- ↑ Інтэрв’ю выдавецтву «Такія справы» 29.01.2020.
- ↑ Падлубнава Ю. С. Практыкі траўмагаварэння ў сучаснай рускамоўнай паэзіі (438-453 с.) (руск.) (HTML). www.elibrary.ru. Смаленскі дзяржаўны ўніверсітэт / eLibrary.Ru (2 лютага 2020). Праверана 20.5.2022.
- ↑ а б Канакоў А. А. Руская паэзія ў эпоху bot-to-bot-камунікацыі (руск.) (HTML). www.colta.ru. Colta (2 лютага 2018). Архівавана з першакрыніцы 8.12.2022. Праверана 4.7.2019.
- ↑ а б Фаміцкі А. А. Рэцэнзія на паэму «Софт» (руск.) (HTML). www.topos.ru. Топас (2 снежня 2019). Праверана 7.2.2020.
- ↑ Рыдкін Ю. А. Выйсці са строю: «Салодкі» іншы, альбо Паэтычны ботагалізм 2019 // Цырк «Алімп».
- ↑ Рыдкін Ю. А. Маніфест гіперспасылачнай паэзіі 2016.
- ↑ Рыц Я. С. Водгук пра паэтычную падборку «Гіперспасылачны clickуша» (руск.) (HTML). www.polutona.ru. Паўтоны (7 кастрычніка 2017). Праверана 4.7.2019.
- ↑ Абросімава Кацярына Аляксееўна // Омскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Ф. М. Дастаеўскага.
- ↑ Абросімава К. А. Тыпалогія інтэрмедыяльных адносін у сучасным паэтычным дыскурсе: сістэматычны агляд // Філалагічныя навукі. Пытанні тэорыі і практыкі. Том 13, вып. 7. с. 122 (руск.) (HTML). www.gramota.net. Грамата / КіберЛенінка (16 мая 2020). Праверана 2.11.2021.
- ↑ Абросімава К. А. Сучасная гіпертэкставая паэзія: аспекты ўзаемадзеяння аўтарскага тэксту і інтэрнэт-медыя (№8, с. 15) (руск.) (HTML). www.nauka-dialog.ru. Навуковы дыялог / КіберЛенінка (2 лютага 2020). Праверана 2.11.2021.
- ↑ Абросімава К. А., Куламіхіна І. В. Рэалізацыя гіпертэкставых структур у сучасным паэтычным дыскурсе (234 с.) (руск.) (HTML). www.portal.novsu.ru. Наўгародскі дзяржаўны ўніверсітэт (2 лютага 2020). Праверана 20.5.2022.
- ↑ Куламіхіна Ірына Валянцінаўна Архівавана 3 лістапада 2021. // Омскі дзяржаўны ўніверсітэт імя П. А. Сталыпіна.
- ↑ Abrosimova C. А., Kulamikhina I. V. Hyperlink Phenomenon In The Modern Internet Poetry (553 с.) (руск.) (HTML). www.europeanproceedings.com. European Proceedings (2 лютага 2020). Праверана 2.11.2021.
- ↑ Jana Kostincová // Універсітэт Градзец-Кралавэ.
- ↑ Kostincová J. Media-poezie i bio-cyber-art. Algoritmus jako nástroj, nebo (spolu)autor? (13-14 с.) (руск.) (HTML). www.digilib.phil.muni.cz. Масарыкаў універсітэт / ResearchGate (1 студзеня 2019). Праверана 2.11.2021.
- ↑ Антон Ачыроў // Новая карта рускай літаратуры.
- ↑ Дунчанка Ц., Ачыроў А. Несвабодны мікрафон. Працоўны стол. Пыхценне крэаклаў (таймкод: Юрый Рыдкін) (руск.) (HTML). www.youtube.com. YouTube (8 кастрычніка 2020). Праверана 21.12.2021.
- ↑ Аборын Л. У. Лепшае ў літаратурным інтэрнэце: 11 самых цікавых спасылак мінулага тыдня (руск.) (HTML). www.gorky.media. Горкі (25 лістапада 2018). Праверана 4.7.2019.
- ↑ Рыдкін Ю. А. Паміж жывым і штучным. Зліццё лічбавых тэхналогій з чалавекам, пісьменнікам і літаратурай у перыёдыцы першай паловы 2021 года // Сцяг.
- ↑ Рыдкін Ю. А. COVID-POETRY 2020.
- ↑ Хармс Д. І. Перашкода / Пераклад Юрыя Рыдкіна 2020.
- ↑ Лімонаў Э. В. Карабель пад чырвоным сцягам / Пераклад Юрыя Рыдкіна 2020.
- ↑ Набокаў У. У. Ultima Thule / Пераклад Юрыя Рыдкіна 2020.
- ↑ Рэпублікацыя
- ↑ Рэпублікацыя
- ↑ 25 снежня галерэя «Вікторыя» падвяла вынікі сваёй штогадовай прэміі ў вобласці самарскага сучаснага мастацтва 2020 // ART Вузел.
- ↑ Рыдкін Ю. А. Дэсуб’ектывацыя 2022 // Трансліт.
- ↑ Рыдкін Ю. А. Онейроіды плоці 2022 // Паўтоны.
- ↑ Рыдкін Ю. А. Лічбавыя мроі 2021.
- ↑ Рыдкін Ю. А. Кранутыя суб’екты 2021.
- ↑ Рыдкін Ю. А. Прыжыванне іншароднага 2019.
- ↑ Зейферт А. І. Інтэлігентнасць як добразычлівасць (вопыт інтэрпрэтацыі сэнсу) Архівавана 8 сакавіка 2022. Серыя «Інтэлігенцыя і сучаснасць», выпуск XX, Масква, 2019, с. 65-66 // Расійскі дзяржаўны гуманітарны ўніверсітэт.
- ↑ Хрушчова Н. А. Метамадэрн у музыцы і вакол яе. М.: Рыпол-класік, 2020, с. 90, 108, 110, 150, 158, 159, 166, 170 ISBN 978-5-386-13540-9.
- ↑ Аборын Л. У. Дайджэст самага галоўнага ў кніжным інтэрнэце 2020 // Горкі.
- ↑ Давыдаў Д. М. Літаратурны агляд 2019 // Ліterraтура.
- ↑ Крычэўскі П. З. Уцёкі з жывых тканін мовы 2020.
- ↑ Чэмбержы Д. А. Інсталяцыя як візуальна-камунікатыўная практыка стварэння сучаснай мастацкай прасторы (с. 183 — Рыдкін Ю. МЕТАmodernism: пераклічкі ўнутраныя і знешнія) 2020 // Нацыянальная акадэмія мастацтваў Украіны.
- ↑ Бонч Т. Б. Кніга мёртвых андроідаў 2023 // Артыкуляцыя.
- ↑ Rydkin Y. Top Songs 2024 // iHeartRadio.
- ↑ Yuri Rydkin. Get the music: Spotify, Apple Music, iTunes, Amazon, Pandora, Deezer, YouTube 2024 // CD Baby.
- ↑ а б Extravafrench. Yuri Rydkin plonge dans «Galatée» : Un Voyage au Cœur de la Solitude Cosmique et de la Création (руск.) (HTML). www.extravafrench.com. Extravafrench (13 лістапада 2024). Праверана 2.1.2025.
- ↑ Euro Indie Music Chart. Week 29, 2024 // MEI MAGAZINE.
- ↑ Euro Indie Music Chart. Week 28, 2024 // MEI MAGAZINE.
- ↑ Euro Indie Music Chart. Results for «yuri rydkin» 2024 // MEI MAGAZINE.
- ↑ Formula indie schedule. Results for «yuri rydkin» 2024 // European Indie Music Network.
- ↑ Formula Urban 25, 2024 // European Indie Music Network.
- ↑ Formula Indie 3.8.2024 // Apple Podcasts.
- ↑ Formula Urban 21, 2024 // European Indie Music Network.
- ↑ Рыдкін Ю. А. Кіберзаумь (біякібермастацтва) 2018 // Паўтоны.
- ↑ Рыдкін Ю. А. «1968-2018» (біякібермастацтва) I частка, 2018 // Паўтоны.
- ↑ Маліноўская М. Ю. Рэцэнзія на вершы «Сіметрыя смерці» (руск.) (HTML). www.magazines.gorky.media. Волга №1 (22 студзеня 2020). Праверана 9.3.2020.
- ↑ Каркуноў У. У. Дыскусія. Новае літаратурнае пакаленне: ці існуе яно? (руск.) (HTML). www.znamlit.ru. Сцяг №6 (2 лютага 2019). Праверана 4.7.2019.
- ↑ Падлубнава Ю. С. Водгук пра кіберпаэму «Ботие» (руск.) (HTML). www.kastopravda.ru. Кастапраўда (8 сакавіка 2019). Праверана 4.7.2019.
- ↑ Падлубнава Ю. С. Водгук пра творчасць Юрыя Рыдкіна (руск.) (HTML). www.tlgrm.ru. Метачасопіс (23 верасня 2021). Праверана 2.1.2025.
- ↑ Бонч-Асмалоўская Т. Б. Водгук пра мастацкі дыялог «Размова з ботам» (руск.) (HTML). www.articulationproject.net. Артыкуляцыя (2 лютага 2019). Праверана 4.7.2019.
- ↑ Рымбу Г. Г. Восем паэтычных інтэрнэт-публікацый сакавіка 2019 года (руск.) (HTML). www.godliteratury.ru. Год літаратуры (30 сакавіка 2019). Праверана 4.7.2019.
- ↑ Зейферт А. І. Водгук пра аповесць «Рэпрэсаваны стук» (руск.) (HTML). www.polutona.ru. Паўтоны (15 студзеня 2019). Праверана 4.7.2019.
- ↑ Ламакін В. Водгук пра фотакалажы «У рамках» (руск.) (HTML). www.syg.ma. Sygma (30 студзеня 2019). Праверана 4.7.2019.
- ↑ Даімі Т. Водгук пра фотакалажы «У рамках» (руск.) (HTML). www.syg.ma. Sygma (30 студзеня 2019). Праверана 4.7.2019.
- ↑ Cicioni L. Music for your ears. Review Pocket by Yuri Rydkin (руск.) (HTML). www.euroindiemusic.info. European Indie Music Network (22 чэрвеня 2024). Праверана 30.8.2024.
- ↑ Cicioni L. Music for your ears. Review Galatée by Yuri Rydkin (руск.) (HTML). www.euroindiemusic.info. European Indie Music Network (24 снежня 2024). Праверана 2.1.2025.
- ↑ Green M. Yuri Rydkin – “Galatée” (руск.) (HTML). www.beachhousemag.co. Beach House (17 лістапада 2024). Праверана 2.1.2025.
- ↑ Analyze my lyrics. Yuri Rydkin. Galatée (руск.) (HTML). www.analyzemylyrics.com. Analyze my lyrics (2 лютага 2024). Праверана 2.1.2025.
- ↑ Analyze my lyrics. Yuri Rydkin Presents Mystical New Single “Galatée” (руск.) (HTML). www.analyzemylyrics.com. Analyze my lyrics (2 лютага 2024). Праверана 2.1.2025.
- ↑ Рэйтынг Часопіснай залы ў жніўні 2021. Выбар прафесіяналаў // Часопісная зала.
- ↑ Top Indie Music, 21.24 // European Indie Music Network.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]![]() |
Юрый Анатольевіч Рыдкін на Вікісховішчы |
---|
- Аўтар у літаратурным інтэрнэт-праекце «Часопісная зала».
- Аўтар у літаратурна-крытычным альманаху «Трансліт».
- Аўтар у весніку сучаснага мастацтва «Цырк „Алімп“».
- Аўтар у сеткавым часопісе «Топас».
- Аўтар у інтэрнэт-часопісе «Сеткавая славеснасць».
- Аўтар на літаратурным партале «Паўтоны».
- Аўтар у літаратурным праекце «Ф-пісьмо».
- Аўтар у электронным часопісе «Ліterraтура».
- Аўтар у сеткавым «Метачасопісе».
- Аўтар у медыяпраекце «Мроя»
- Аўтар на міжнародным літаратурным партале «Textura»
- Аўтар на сайце «Stenograme»
- Аўтар на арт-платформе «Sygma»
- Аўтар на сайце «Post(non)fiction»
- Аўтар у незалежным мастацка-аналітычным часопісе «Дыскурс»
- Аўтар на сайце «Кастапраўда»
- Аўтар у літаратурна-мастацкім альманаху «Артыкуляцыя»
- Аўтар на Еўразійскім партале «Мегаліт» Архівавана 26 кастрычніка 2021.
- Нарадзіліся 8 красавіка
- Нарадзіліся ў 1979 годзе
- Нарадзіліся ў Гомелі
- Выпускнікі Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Паэты Беларусі
- Празаікі
- Пісьменнікі Беларусі
- Беларускамоўныя пісьменнікі
- Рускамоўныя паэты
- Рускамоўныя пісьменнікі
- Паэты XXI стагоддзя
- Паэты паводле алфавіта
- Пісьменнікі XXI стагоддзя
- Літаратурныя крытыкі Беларусі
- Літаратурныя крытыкі паводле алфавіта
- Літаратурныя крытыкі XXI стагоддзя
- Перакладчыкі Беларусі
- Перакладчыкі з рускай мовы
- Перакладчыкі на беларускую мову
- Мастакі XXI стагоддзя
- Фотамастакі Беларусі
- Мастакі-самазабойцы