Перайсці да зместу

Юрый Анатольевіч Рыдкін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Юрый Анатольевіч Рыдкін
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні руск.: Юрий Анатольевич Рыдкин
Дата нараджэння 8 красавіка 1979(1979-04-08) (45 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, паэт, празаік, калажыст
Гады творчасці з 1996
Кірунак постпостмадэрнізм[d], эклектызм[d], футуралогія і медыямастацтва[d]
Жанр проза, паэзія, калаж, пераклад і літаратурная крытыка
Мова твораў беларуская і руская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юрый Анатольевіч Ры́дкін (нар. 8 красавіка 1979, Гомель, Беларуская ССР) — паэт, празаік, калажыст, даследчык бот-паэзіі (жанру «размоў з ботамі»), спявак.

У 1986—1996 гадах навучаўся ў агульнаадукацыйнай школе № 3 Гомеля.

У 1996—2004 гадах вучыўся на беларускім аддзяленні філалагічнага факультэта Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Францыска Скарыны.

6 кастрычніка 1998 года здзейсніў спробу самагубства, скокнуў з чыгуначнага мосту ў Гомелі, траўмаваў пазваночніка і страціў магчымасць хадзіць[1][2]. Пазней траўмагаварэнне стане асаблівасцю творчасці Рыдкіна[3].

Аўтар[4][5][6] гіперспасылачнай паэзіі, канцэпцыю, спецыфіку і метад стварэння якой адлюстраваў у маніфесце[7]. Па меркаванню Яўгены Рыц[ru], яна прадстаўляе сабой корпус эксперыментальных мультымедыйных твораў, дзе невідавочныя і асацыятыўныя выявы схаваны за клікабельным тэкстам. Гэты праект літаратурны крытык называе віртуальным помнікам няздзейсненай віртуальнай рэальнасці і пакаленню позніх 1990-х і ранніх 2000-х, выгадаванаму на ідэі інтэртэксту[8]. Кандыдат філалагічных навук Кацярына Абросімава[9] адзначае, што «ў гіпертэкставай паэзіі Ю. Рыдкіна прадстаўлены спасылкі на разнастайныя медыя: тэксты, фільмы і выявы розных эпох і стылей, звязаныя з вершамі аўтара на ўзроўні асацыяцый, падтэксту»[10]; гэтыя вершы «цалкам ахоплены гіпертэкставай разметкай і кожны вершаблок звязаны з пэўным медыя, што стварае спецыфічную структуру»[11]; «аўтарскі тэкст і інтэрнэт-рэсурсы <…> становяцца, па сутнасці, раўнапраўнымі ўдзельнікамі паэтычнай камунікацыі»[12]. У англамоўным даследаванні Абросімава сумесна з Ірынай Куламіхінай[13] разбіраюць гіпертэкставыя творы Рыдкіна і ўгледжваюць у іх эстэтычныя паказчыкі, якія стасуюцца з «нулявой ступенню пісьма» — мовай, свабоднай ад знакаў ідэалогіі[14]. У чэшскім даследаванні, прысвечаным медыяпаэзіі і біякібермастацтву, доктар навук Jana Kostincová[15] піша, што Юрый Рыдкін стварае мульцімадальную паэзію, выкарыстоўваючы штучны інтэлект і развіваючы інтэртэкставую гульню[16]. Паэт Антон Ачыроў[17] называе Юрыя Рыдкіна дзіўным персанажам і вельмі цікавым аўтарам, які даследуе ўплыў новых тэхналогій на паэтычны тэкст[18].

Стансавая лірыка паэта футуралагічнай накіраванасці.

У рамках «бот-паэзіі»[19], як яе абазначыў літаратурны крытык Леў Аборын[ru], Рыдкін правёў шэраг мастацкіх дыялогаў са штучным інтэлектам віртуальнага галасавога памочніка «Аліса», сеткавага бота «Уільям Шэкспір» і іншых праграм. Сам аўтар называе свае art-размовы з ботамі — біякібермастацтвам ці бот-нон-фікшн. Яго працы прадстаўляюць сабой скрыншоты, утвораныя ў творчым онлайн-дыялогу з віртуальнымі суразмоўцамі ў рэжыме ўзаемазалежнай непрадказальнасці[20].

У Facebook паэт правёў мастацкі дыялог з COVID-19, скрыншоты гэтых fb-пастоў пад агульнай назвай «COVID-POETRY»[21] былі апублікаваны ў літаратурна-мастацкім альманаху.

Зрабіў шэраг фотакалажаў, якія былі адзначаны ўвагай фотамастака Васіля Ламакіна[ru] і тэарэтыка мастацтва Тэймура Даімі[ru]. Пры стварэнні эксперыментальных фотапрацаў аўтар выкарыстоўвае праграмы ACDSee, Microsoft Paint і FaceApp.

Аўтар літаратурна-крытычных артыкулаў, прысвечаных прозе Маргарыты Меклінай, Уладзіміра Папернага[ru], Аляксандра Ўланава[ru] і Вадзіма Месяца[ru], паэзіі Тані Скарынкінай, Марыі Сцяпанавай[ru], Алы Гарбуновай[ru], Ірыны Шастакоўскай[ru], Ірыны Котавай[ru], Ліды Юсупавай[ru], Віктара Лісіна[ru] і іншых пісьменнікаў.

Пераклаў на беларускую мову апавяданне Данііла Хармса[ru] «Перашкода»[22] і апавяданне Эдуарда Лімонава «Карабель пад чырвоным сцягам»[23], а таксама главу «Ultima Thule[ru]»[24] з апошняга і незавершанага рускага рамана Ўладзіміра Набокава.

Публікаваўся ў друкаваных і сеткавых выдавецтвах: «Трансліт[ru]», «Новы свет[ru]», «Сцяг[ru]», «Волга[ru]», «Цырк ”Алімп”[ru]», «Топас[ru]», «Сеткавая славеснасць[ru]», «Homo Legens[ru]», «Паўтоны[ru]», «Ф-пісьмо[ru]», «Ліterraтура[ru]», «Метачасопіс[ru]», «Textura», «Stenograme», «Sygma», «Post(non)fiction», «Дыскурс», «Кастапраўда», «Артыкуляцыя», «Новая рэальнасць», «Наша філасофія», «Постмадэрн», на сайце выдавецтва «Новы літаратурны агляд[ru]»[25][26].

Працы паэта экспаніраваліся на выставе «Паэзія любымі сродкамі», якая была прысвечана новым readymade-тэхналогіям у паэзіі, створанай пры дапамозе інтэрнэт-пошукавікоў, разнастайных аб’ектаў, газетных артыкулаў і іншага[27]. Фотаработы аўтара прадстаўлены ў віртуальных галерэях разнастайных медыяпраектаў[28][29][30][31][32].

Юрый Рыдкін шырока цытуецца сучаснікамі[33][34][35][36][37][38][39].

У 2024 годзе пачаў спяваць на англійскай мове[40]. Як спявак зарэгістраваны ў Эстоніі[41][42]. Шматразова трапляў у чарты Euro Indie Music[43][44][45] і радыёшоу[46][47][48][49] з трансляцыямі ў ЗША, Вялікабрытаніі, Францыі, Германіі, Японіі, Аўстраліі, Канадзе, Ірландыі, Іспаніі, Італіі, Нідэрландах, Партугаліі, Грэцыі, Харватыі, Польшчы, Новай Зеландыі, на Мальце і ў іншых краінах.

Ацэнкі крытыкаў

[правіць | правіць зыходнік]

Літаратурны крытык Аляксей Канакоў[ru] называе Ю. Рыдкіна стваральнікам кіберзаумі[50], параўноўвае штодзённасць яго fb-публікацый з творчай плоднасцю паэта і мастака Зміцера Прыгава[ru]. Пры даследаванні працаў Рыдкіна крытык абапіраецца на тэорыю лінгвіста і семіётыка Юрыя Сцяпанава[ru] пра трохмернасць прасторы мовы і бачыць у art-дыялогах Рыдкіна з ботамі прагматыку аўтарскага жэсту, падрабязна аналізуе яго паэтычны бот-цыкл «1968-2018»[51], прысвечаны пяцідзесяцігоддзю майскіх падзей 1968 года ў Францыі. Рэцэнзент лічыць заўсёдны правал камунікацыі падставай для паэтычнага вымярэння Юрыя Рыдкіна, а праблематыку яго твораў — атрыманай у спадчыну ад п’ес А. П. Чэхава і вершаў Льва Рубінштэйна. На думку літаратуразнаўцы, праект Рыдкіна эстэтычна пераклікаецца з «генератыўнай паэтыкай» Жагуна[ru] і «Дорай Вей» Арсенева[ru]. Канакоў бачыць у творчасці Рыдкіна біхевіярысцкае даследаванне, аб’ектам якога стала ўся сучасная руская паэзія, а сам аўтар свядома ператварыўся ў бота рускай літаратуры дзеля дэманстрацыі ўсёй глыбіні адчужэння, якое ахапіла сучасных людзей. Крытык адзначае, што, нягледзячы на праграмныя заявы Рыдкіна аб неабходнасці эмансіпацыі машыннага, аб зліцці біялагічнага і кібернетычнага, у яго тэкстах адчуваецца нешта вельмі чалавечае[4].

Літаратурны крытык Марыя Маліноўская[ru] даследуе вершы Ю. Рыдкіна і звяртае ўвагу на тое, як паэт асэнсоўвае траўмагаварэнне праз антыжыццё ў віртуальнай рэальнасці з лічбавымі чалавекападобнымі сутнасцямі. Рэцэнзент бачыць у гэтым асэнсаванні адсутнасць Іншага і зрашчэнне суб’екта з гэтай адсутнасцю. У рыдкінскай паэзіі традыцыйныя катэгорыі «Я» і «Ты» расшчэплены і не маюць ні адпраўшчыка, ні адрасата, што можа быць зразумета і як смерць, і як бессмяротнасць. Тэма смерці бачна і ў кампазіцыі тэксту, дзе яго фрагменты нібыта знішчаюць адзін другога і размешчаны не па леваму краю пачатка, а па праваму краю канца старонкі. Жыццё чалавека-бота ў паэзіі Рыдкіна быццам праходзіць праз мытарствы, недаступныя ўспрыманню жывых, і мову з гэтай пазіцыі літаратуразнаўца лічыць унікальнай[52].

Паэт, літаратурны рэдактар Андрэй Фаміцкі[ru] аналізуе паэму «Софт» як тэкст, напісаны стансавымі строфамі, дзе аўтар прыдумляе электронныя неалагізмы тэхнагеннай эры і ўспрымае знаходжанне лірычнага героя (што стаў часткай праграмнага кода) у кампутарным свеце як зацьменне, як смерць. Крытык лічыць канфліктнае развіццё паэмы нестандартным, а кожную страфу ў ёй разглядае як самастойны твор пры адзінай інтанацыйнай і тэматычнай аснове яе частак. Рэцэнзент бачыць у паэме спасылкі да тэксту «Бой пры Мадабалхане» Фёдара Свароўскага[ru] і да кінафільму «Анон[ru]» Эндру Нікола[ru]. Крытык мяркуе, што сёння Рыдкін піша так, як людзі будуць размаўляць заўтра[5].

У 2019 годзе на старонках часопіса «Сцяг» адбылася дыскусія, прысвечаная новаму літаратурнаму пакаленню. Літаратурны крытык Уладзімір Каркуноў[ru] аднёс Юрыя Рыдкіна да пакалення, якое нешта змяняе ў літаратуры, і адзначыў, што размовы з ботамі становяцца асновай паэтыкі Юрыя Рыдкіна. Літаратуразнаўца бачыць у гэтым спалучэнне паэзіі і матэматыкі, алгарытмічны шок ад сутыкнення жывога і запраграміраванага, спробу зрабіць паведамленне не просталінейным[53].

На думку літаратурнага крытыка і літаратуразнаўцы Юліі Падлубнавай[ru], у кіберпаэме «Ботие» прысутнічае спалучэнне і спантаннае чаргаванне розных фрагментаў мовы, што ператварае выказванне аўтара ў дынамічную і драматычную з’яву як складаны і незавяршальны працэс віртуалізацыі быцця і цялеснасці ў пункце перакрыжавання дыскурсаў, у пагранічнасці[54]. Крытык адзначае, што Рыдкін як медыямастак сумяшчае пасродкам сучасных тэхналогій сваю фотавыяву з разнастайнымі суб’ектамі, прадметнымі канфігурацыямі і візуальнымі цытатамі, лёгка змяняючы пол, узрост і параметры цела, раздвойваючыся, растройваючыся і разувасабляючыся, пранікаючы туды, куды фізічна трапіць немагчыма. Літаратуразнаўца ўгледжвае ў вершы «Вверх тормашками стул рогат» дасылкі да паэтыцы метарэалізму[55].

Літаратурный крытык Таццяна Бонч-Асмалоўская[ru], аналізуючы «Размову з ботам», параўноўвае праграму-суразмоўцу паэта — з віртуальнай Галатэяй і бачыць у яе непрадказальных і смелых выказваннях прыкметы фемінізму, які з цягам часу павінен стаць віртуальным падмуркам для эмансіпацыі ўжо рэальных жанчын[56].

Паэтэса і літаратуртрэгер (ад ням.: literaturträger — «носьбіт літаратуры», утворана па аналогіі з ням.: kulturträger — «носьбіт культуры») Галіна Рымбу[ru] лічыць «Размову з ботам» асабліва цікавай і адносіць яе да тэхнікі found poetry[57].

Літаратуразнаўца, прафесар Алена Зейферт[ru] ацэньвае аповесць «Рэпрэсаваны стук» як раман-п’есу, у якой празаік шырока і глыбока прадэманстраваў сінхронныя перакрыжаванні розных вымярэнняў рэальнасці. Крытык лічыць гэтае пісьмо эксклюзіўным, дзе тое ці іншае слова прадстаўляе сабой міні-тэатр[58].

Паэт і мастак Васіль Ламакін[ru] у аналізе фотакалажаў Ю. Рыдкіна зыходзіць з філасофскай працы Мішэля Фуко «Словы і рэчы[fr]» і ацэньвае дадзеныя калажы на падставе спецыфікі чалавека Адраджэння і чатырох тыпаў падабенства рэчаў свету: спадарожнічання (замыкання на самім сабе), эмуляцыі (падваення), аналогіі (адлюстравання) і сімпатыі (счаплення з самім сабой)[59].

Мастак і тэарэтык мастацтва Тэймур Даімі[ru] мяркуе, што фотакалажы Ю. Рыдкіна знаходзяцца па-за межамі любога экспертнага фармату і праводзіць аналогію з калажамі Сяргея Параджанава. Даімі лічыць працы Рыдкіна лагічным вынікам яго эксперыментальных твораў у вобласці літаратуры, калі аўтар перайшоў ад вербальнага выказвання да візуальнага. Чорны фон фотакалажаў Рыдкіна для Даімі з’яўляецца прыкметай метафізічнага неспакою ў духу Караваджа. Мастацтвазнаўца бачыць у іх эклектычны прыём, ніяк не звязаны з постмадэрнізмам[60].

Музычны аглядальнік EIMN Lucy Cicioni адзначае пераход Рыдкіна ад паэзіі і выяўленчага мастацтва да музыкі, дзе ён надае асаблівую ўвагу псіхадэлічнаму рэпу і хіп-хопу. На думку крытыка, кампазіцыя «Pocket» — гэта не проста песня, а інавацыйнае мастацкае выказванне, якое ілюструе эвалюцыю мастака, што падняў свой унікальны вопыт і самавыяўленне на новую вышыню ў музычным свеце[61]. Песню «Galatée» Cicioni лічыць наватарскай у інструментальным плане і характарызуе бачанне Рыдкіна як філасофскае і паэтычнае[62].

Музычны аглядальнік «Beach House» Maddie Green адносіць кампазіцыю «Galatée» да жанру псіхадэлічнага рэпу і адзначае ў ёй трансавае даследаванне глыбокіх рэфлексіўных тэм[63].

Французскі «Extravafrench» называе «Galatée» музычнай медытацыяй і падкрэслівае, што Рыдкін вывучае ўзаемадзеянне выяўленчага мастацтва, паэзіі і музыкі, раскрывае экзістэнцыяльныя пытанні творчай ізаляцыі[42].

Англамоўны сайт музычнай аналітыкі «Analyze my lyrics» бачыць у песне «Galatée» сюррэалістычнасць і глыбокае пачуццё асабістай барацьбы аўтара[64], паэтычны погляд мастака, які жадае адчуць сябе цэласным[65].

Публікацыя Юрыя Рыдкіна «Паміж жывым і штучным. Зліццё лічбавых тэхналогій з чалавекам, пісьменнікам і літаратурай» прызнана прафесіяналамі «Часопіснай залы[ru]» лепшай у жніўні 2021 года[66]. У 2024 годзе, паводле рэйтынгу European Indie Music Network, Рыдкін увайшоў у Top Indie Music з песняй «Pocket»[67].

  1. Падборка fb-пастоў Ю. А. Рыдкіна. Антыюбілей: 20 гадоў з моманту маёй гібелі 06. 10. 2018
  2. Інтэрв’ю выдавецтву «Такія справы» 29.01.2020.
  3. Падлубнава Ю. С. Практыкі траўмагаварэння ў сучаснай рускамоўнай паэзіі (438-453 с.) (руск.) (HTML). www.elibrary.ru. Смаленскі дзяржаўны ўніверсітэт / eLibrary.Ru (2 лютага 2020). Праверана 20.5.2022.
  4. а б Канакоў А. А. Руская паэзія ў эпоху bot-to-bot-камунікацыі (руск.) (HTML). www.colta.ru. Colta (2 лютага 2018). Архівавана з першакрыніцы 8.12.2022. Праверана 4.7.2019.
  5. а б Фаміцкі А. А. Рэцэнзія на паэму «Софт» (руск.) (HTML). www.topos.ru. Топас (2 снежня 2019). Праверана 7.2.2020.
  6. Рыдкін Ю. А. Выйсці са строю: «Салодкі» іншы, альбо Паэтычны ботагалізм 2019 // Цырк «Алімп».
  7. Рыдкін Ю. А. Маніфест гіперспасылачнай паэзіі 2016.
  8. Рыц Я. С. Водгук пра паэтычную падборку «Гіперспасылачны clickуша» (руск.) (HTML). www.polutona.ru. Паўтоны (7 кастрычніка 2017). Праверана 4.7.2019.
  9. Абросімава Кацярына Аляксееўна // Омскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Ф. М. Дастаеўскага.
  10. Абросімава К. А. Тыпалогія інтэрмедыяльных адносін у сучасным паэтычным дыскурсе: сістэматычны агляд // Філалагічныя навукі. Пытанні тэорыі і практыкі. Том 13, вып. 7. с. 122 (руск.) (HTML). www.gramota.net. Грамата / КіберЛенінка (16 мая 2020). Праверана 2.11.2021.
  11. Абросімава К. А. Сучасная гіпертэкставая паэзія: аспекты ўзаемадзеяння аўтарскага тэксту і інтэрнэт-медыя (№8, с. 15) (руск.) (HTML). www.nauka-dialog.ru. Навуковы дыялог / КіберЛенінка (2 лютага 2020). Праверана 2.11.2021.
  12. Абросімава К. А., Куламіхіна І. В. Рэалізацыя гіпертэкставых структур у сучасным паэтычным дыскурсе (234 с.) (руск.) (HTML). www.portal.novsu.ru. Наўгародскі дзяржаўны ўніверсітэт (2 лютага 2020). Праверана 20.5.2022.
  13. Куламіхіна Ірына Валянцінаўна Архівавана 3 лістапада 2021. // Омскі дзяржаўны ўніверсітэт імя П. А. Сталыпіна.
  14. Abrosimova C. А., Kulamikhina I. V. Hyperlink Phenomenon In The Modern Internet Poetry (553 с.) (руск.) (HTML). www.europeanproceedings.com. European Proceedings (2 лютага 2020). Праверана 2.11.2021.
  15. Jana Kostincová // Універсітэт Градзец-Кралавэ.
  16. Kostincová J. Media-poezie i bio-cyber-art. Algoritmus jako nástroj, nebo (spolu)autor? (13-14 с.) (руск.) (HTML). www.digilib.phil.muni.cz. Масарыкаў універсітэт / ResearchGate (1 студзеня 2019). Праверана 2.11.2021.
  17. Антон Ачыроў // Новая карта рускай літаратуры.
  18. Дунчанка Ц., Ачыроў А. Несвабодны мікрафон. Працоўны стол. Пыхценне крэаклаў (таймкод: Юрый Рыдкін) (руск.) (HTML). www.youtube.com. YouTube (8 кастрычніка 2020). Праверана 21.12.2021.
  19. Аборын Л. У. Лепшае ў літаратурным інтэрнэце: 11 самых цікавых спасылак мінулага тыдня (руск.) (HTML). www.gorky.media. Горкі (25 лістапада 2018). Праверана 4.7.2019.
  20. Рыдкін Ю. А. Паміж жывым і штучным. Зліццё лічбавых тэхналогій з чалавекам, пісьменнікам і літаратурай у перыёдыцы першай паловы 2021 года // Сцяг.
  21. Рыдкін Ю. А. COVID-POETRY 2020.
  22. Хармс Д. І. Перашкода / Пераклад Юрыя Рыдкіна 2020.
  23. Лімонаў Э. В. Карабель пад чырвоным сцягам / Пераклад Юрыя Рыдкіна 2020.
  24. Набокаў У. У. Ultima Thule / Пераклад Юрыя Рыдкіна 2020.
  25. Рэпублікацыя
  26. Рэпублікацыя
  27. 25 снежня галерэя «Вікторыя» падвяла вынікі сваёй штогадовай прэміі ў вобласці самарскага сучаснага мастацтва 2020 // ART Вузел.
  28. Рыдкін Ю. А. Дэсуб’ектывацыя 2022 // Трансліт.
  29. Рыдкін Ю. А. Онейроіды плоці 2022 // Паўтоны.
  30. Рыдкін Ю. А. Лічбавыя мроі 2021.
  31. Рыдкін Ю. А. Кранутыя суб’екты 2021.
  32. Рыдкін Ю. А. Прыжыванне іншароднага 2019.
  33. Зейферт А. І. Інтэлігентнасць як добразычлівасць (вопыт інтэрпрэтацыі сэнсу) Архівавана 8 сакавіка 2022. Серыя «Інтэлігенцыя і сучаснасць», выпуск XX, Масква, 2019, с. 65-66 // Расійскі дзяржаўны гуманітарны ўніверсітэт.
  34. Хрушчова Н. А. Метамадэрн у музыцы і вакол яе. М.: Рыпол-класік, 2020, с. 90, 108, 110, 150, 158, 159, 166, 170 ISBN 978-5-386-13540-9.
  35. Аборын Л. У. Дайджэст самага галоўнага ў кніжным інтэрнэце 2020 // Горкі.
  36. Давыдаў Д. М. Літаратурны агляд 2019 // Ліterraтура.
  37. Крычэўскі П. З. Уцёкі з жывых тканін мовы 2020.
  38. Чэмбержы Д. А. Інсталяцыя як візуальна-камунікатыўная практыка стварэння сучаснай мастацкай прасторы (с. 183 — Рыдкін Ю. МЕТАmodernism: пераклічкі ўнутраныя і знешнія) 2020 // Нацыянальная акадэмія мастацтваў Украіны.
  39. Бонч Т. Б. Кніга мёртвых андроідаў 2023 // Артыкуляцыя.
  40. Rydkin Y. Top Songs 2024 // iHeartRadio.
  41. Yuri Rydkin. Get the music: Spotify, Apple Music, iTunes, Amazon, Pandora, Deezer, YouTube 2024 // CD Baby.
  42. а б Extravafrench. Yuri Rydkin plonge dans «Galatée» : Un Voyage au Cœur de la Solitude Cosmique et de la Création (руск.) (HTML). www.extravafrench.com. Extravafrench (13 лістапада 2024). Праверана 2.1.2025.
  43. Euro Indie Music Chart. Week 29, 2024 // MEI MAGAZINE.
  44. Euro Indie Music Chart. Week 28, 2024 // MEI MAGAZINE.
  45. Euro Indie Music Chart. Results for «yuri rydkin» 2024 // MEI MAGAZINE.
  46. Formula indie schedule. Results for «yuri rydkin» 2024 // European Indie Music Network.
  47. Formula Urban 25, 2024 // European Indie Music Network.
  48. Formula Indie 3.8.2024 // Apple Podcasts.
  49. Formula Urban 21, 2024 // European Indie Music Network.
  50. Рыдкін Ю. А. Кіберзаумь (біякібермастацтва) 2018 // Паўтоны.
  51. Рыдкін Ю. А. «1968-2018» (біякібермастацтва) I частка, 2018 // Паўтоны.
  52. Маліноўская М. Ю. Рэцэнзія на вершы «Сіметрыя смерці» (руск.) (HTML). www.magazines.gorky.media. Волга №1 (22 студзеня 2020). Праверана 9.3.2020.
  53. Каркуноў У. У. Дыскусія. Новае літаратурнае пакаленне: ці існуе яно? (руск.) (HTML). www.znamlit.ru. Сцяг №6 (2 лютага 2019). Праверана 4.7.2019.
  54. Падлубнава Ю. С. Водгук пра кіберпаэму «Ботие» (руск.) (HTML). www.kastopravda.ru. Кастапраўда (8 сакавіка 2019). Праверана 4.7.2019.
  55. Падлубнава Ю. С. Водгук пра творчасць Юрыя Рыдкіна (руск.) (HTML). www.tlgrm.ru. Метачасопіс (23 верасня 2021). Праверана 2.1.2025.
  56. Бонч-Асмалоўская Т. Б. Водгук пра мастацкі дыялог «Размова з ботам» (руск.) (HTML). www.articulationproject.net. Артыкуляцыя (2 лютага 2019). Праверана 4.7.2019.
  57. Рымбу Г. Г. Восем паэтычных інтэрнэт-публікацый сакавіка 2019 года (руск.) (HTML). www.godliteratury.ru. Год літаратуры (30 сакавіка 2019). Праверана 4.7.2019.
  58. Зейферт А. І. Водгук пра аповесць «Рэпрэсаваны стук» (руск.) (HTML). www.polutona.ru. Паўтоны (15 студзеня 2019). Праверана 4.7.2019.
  59. Ламакін В. Водгук пра фотакалажы «У рамках» (руск.) (HTML). www.syg.ma. Sygma (30 студзеня 2019). Праверана 4.7.2019.
  60. Даімі Т. Водгук пра фотакалажы «У рамках» (руск.) (HTML). www.syg.ma. Sygma (30 студзеня 2019). Праверана 4.7.2019.
  61. Cicioni L. Music for your ears. Review Pocket by Yuri Rydkin (руск.) (HTML). www.euroindiemusic.info. European Indie Music Network (22 чэрвеня 2024). Праверана 30.8.2024.
  62. Cicioni L. Music for your ears. Review Galatée by Yuri Rydkin (руск.) (HTML). www.euroindiemusic.info. European Indie Music Network (24 снежня 2024). Праверана 2.1.2025.
  63. Green M. Yuri Rydkin – “Galatée” (руск.) (HTML). www.beachhousemag.co. Beach House (17 лістапада 2024). Праверана 2.1.2025.
  64. Analyze my lyrics. Yuri Rydkin. Galatée (руск.) (HTML). www.analyzemylyrics.com. Analyze my lyrics (2 лютага 2024). Праверана 2.1.2025.
  65. Analyze my lyrics. Yuri Rydkin Presents Mystical New Single “Galatée” (руск.) (HTML). www.analyzemylyrics.com. Analyze my lyrics (2 лютага 2024). Праверана 2.1.2025.
  66. Рэйтынг Часопіснай залы ў жніўні 2021. Выбар прафесіяналаў // Часопісная зала.
  67. Top Indie Music, 21.24 // European Indie Music Network.