Ёахім Франк
Ёахім Франк | |
---|---|
Дата нараджэння | 12 верасня 1940[1] (84 гады) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | хімік, біяфізік |
Навуковая сфера | біяхімік[d] |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ёахім Франк (ням.: Joachim Frank, нар. 12 верасня 1940[1], Зіген, правінцыя Вестфалія[2]) — нямецка-амерыканскі біяфізік з Калумбійскага ўніверсітэта і лаўрэат Нобелеўскай прэміі. Ён лічыцца заснавальнікам адначасцічнай крыаэлектроннай мікраскапіі (cryo-EM), за якую ён атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі ў 2017 годзе разам з Жакам Дзюбашэ і Рычардам Хендэрсанам[4]. Ён таксама зрабіў значны ўнёсак у даследаванне структуры і функцый рыбасом бактэрый і эўкарыёт.
Жыццё і кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Франк нарадзіўся ў Зігене ў раёне Вайдэнаў. Пасля завяршэння ступені бакалаўра па фізіцы ва Універсітэце Фрайбурга (1963)[5] і ступені дыплома пад кіраўніцтвам Вальтэра Рольвагена ў Мюнхенскім універсітэце Людвіга Максіміліяна з дысертацыяй «Даследаванне другаснай электроннай эмісіі золата пры тэмпературы яго плаўлення» (1967) Франк атрымаў ступень доктара філасофіі ў Тэхнічным універсітэце Мюнхена для навучання ў аспірантуры лабараторыі Вальтэра Хопэ ў Інстытуце Макса Планка з дысертацыяй «Даследаванні электронных мікрафатаграфій высокага раздзялення з выкарыстаннем метадаў розніцы малюнкаў і рэканструкцыі»[6] (1970). Дысертацыя даследуе выкарыстанне лічбавай апрацоўкі малюнкаў і аптычнай дыфракцыі пры аналізе электронных мікрафатаграфій, а таксама выраўноўванне малюнкаў з дапамогай функцыі крос-карэляцыі.
Як аспірант Харкнеса, ён меў магчымасць вучыцца на працягу двух гадоў у Злучаных Штатах: у Роберта Натана ў Лабараторыі рэактыўнага руху Каліфарнійскага тэхналагічнага інстытута; з Робертам М. Глейзерам у лабараторыі Донер, Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі і з Бенджамінам Сігелем у Карнельскім універсітэце, Ітака, Нью-Ёрк[7][8][9]. Восенню 1972 года ён ненадоўга вярнуўся ў Інстытут біяхіміі Макса Планка ў Марцінсрыдзе ў якасці навуковага супрацоўніка, працуючы над тэорыяй частковай кагерэнтнасці ў электроннай мікраскапіі, затым у 1973 годзе ён далучыўся да Кавендышскай лабараторыі Кембрыджскага ўніверсітэта як старшы навуковы асістэнт пад кіраўніцтвам Вернана Эліса Каслета.
У 1975 годзе Франку прапанавалі пасаду старшага навуковага супрацоўніка ў аддзеле лабараторый і даследаванняў (цяпер Уодсварт-цэнтр) Дэпартамента аховы здароўя штата Нью-Ёрк[8][10], дзе ён пачаў працаваць над адначасцічнымі падыходамі ў электроннай мікраскапіі[11]. У 1985 годзе ён быў прызначаны дацэнтам, а затым (1986) поўным прафесарам на нядаўна створанай кафедры медыка-біялагічных навук універсітэта ў Олбані, Універсітэт штата Нью-Ёрк. У 1987 і 1994 гадах ён ездзіў у працоўны адпачынак у Еўропу, адзін раз для працы з Рычардам Хендэрсанам, Лабараторыяй малекулярнай біялогіі Савета медыцынскіх даследаванняў у Кембрыджы, а другі раз у якасці лаўрэата прэміі Humboldt Research Award з Кенэтам К. Холмсам, Інстытут медыцынскіх даследаванняў Макса Планка ў Гайдэльбергу[8]. У 1998 годзе Франк быў прызначаны даследчыкам Медыцынскага інстытута Говарда Х’юза (HHMI). З 2003 года ён таксама быў выкладчыкам у Калумбійскім універсітэце, а ў 2008 годзе працаваў у Калумбійскім універсітэце ў якасці прафесара біяхіміі і малекулярнай біяфізікі і біялагічных навук.
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- 1994 — Даследчая прэмія імя Гумбальта Фонду Аляксандра фон Гумбальта[9]
- 2006 — Член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук[12]
- 2006 — Член Нацыянальнай акадэміі навук[13]
- 2014 — Медаль Бенджаміна Франкліна па навуцы аб жыцці, Інстытут Франкліна[14]
- 2017 — Прэмія Уілі ў галіне біямедыцынскіх навук[15]
- 2017 — Нобелеўская прэмія па хіміі[16]
- 2018 — Ганаровая доктарская ступень, Універсітэт Зігена (Германія)[17]
- 2018 — Ганаровы член Каралеўскага мікраскапічнага таварыства
Абраныя артыкулы
[правіць | правіць зыходнік]- Frank, Joachim (2015). "Generalized single-particle cryo-EM – a historical perspective". Microscopy. 65 (1): 3–8. doi:10.1093/jmicro/dfv358. PMC 4749046. PMID 26566976.
- Frank, Joachim (2010). "Structure and dynamics of a processive Brownian motor: the translating ribosome". Annu. Rev. Biochem. 79: 381–412. doi:10.1146/annurev-biochem-060408-173330. PMC 2917226. PMID 20235828.
- Frank, Joachim (2010). "The ribosome and the mechanism of protein synthesis". Rep. Prog. Phys. 69 (5): 1383–1417. doi:10.1088/0034-4885/69/5/R03.
- Frank, Joachim (2009). "Single-particle reconstruction of biological macromolecules in electron microscopy -- 30 years". Q. Rev. Biophys. 42 (3): 139–158. doi:10.1017/S0033583509990059. PMC 2844734. PMID 20025794.
Зноскі
- ↑ а б Joachim Frank // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б https://www.nobelprize.org/prizes/chemistry/2017/frank/facts/
- ↑ Montenegro A. ORCID Public Data File 2023 — 2023. — doi:10.23640/07243.24204912.V1 Праверана 10 лістапада 2023.
- ↑ The Nobel Prize in Chemistry 2017 . The Nobel Foundation (4 кастрычніка 2017).
- ↑ Entry in the University Archive Freiburg, Prüfungsausschuss für Diplom-Physiker B 11/593
- ↑ Entry in the catalogue of the Deutsche Nationalbibliothek: DNB 482124628
- ↑ Joachim Frank, PhD . Архівавана з першакрыніцы 9.10.2017.
- ↑ а б в Mossman, Kaspar (December 11, 2007). "Profile of Joachim Frank". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 104 (50): 19668–70. Bibcode:2007PNAS..10419668M. doi:10.1073/pnas.0710323105. PMC 2148354. PMID 18056798.
- ↑ а б Curriculum Vitae — Joachim Frank, Ph.D. Архівавана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Wicher, Konrad (2006). History of the electron microscope: the high voltage electron microscope and beyond at the Division of Laboratories and Research/Wadsworth Center. Albany, New York: Wadsworth Center, New York State Department of Health. p. 149.
- ↑ Frank, Joachim (1975). "Averaging of low-exposure electron micrographs of non-periodic objects". Ultramicroscopy. 1 (2): 159–162. doi:10.1016/s0304-3991(75)80020-9. PMID 1236029.
- ↑ Book of Members 1780-present . American Academy of Arts and Sciences (amacad.org). Праверана 23 лютага 2017.
- ↑ Joachim Frank . nasonline.org (12 студзеня 2006). Праверана 23 лютага 2017.
- ↑ Joachim Frank . fi.edu (12 снежня 2014). Праверана 23 лютага 2017.
- ↑ The 16th Annual Wiley Prize in Biomedical Sciences Awarded for Pioneering Developments in Electron Microscopy(недаступная спасылка). newsroom.wiley.com (22 лютага 2017). Архівавана з першакрыніцы 4.10.2017. Праверана 23 лютага 2017.
- ↑ "Nobel Prize in Chemistry Awarded for Cryo-Electron Microscopy". The New York Times. October 4, 2017. Праверана 4 кастрычніка 2017.
- ↑ Respect and Recognition . uni-siegen.de (17 красавіка 2018). Праверана 2 кастрычніка 2018.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Mossman, Kaspar (December 11, 2007). "Profile of Joachim Frank". Proceedings of the National Academy of Sciences of the USA. 104 (50): 19668–19670. Bibcode:2007PNAS..10419668M. doi:10.1073/pnas.0710323105. PMC 2148354. PMID 18056798.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Сайт Frank Lab Архівавана 25 сакавіка 2021.
- Спіс публікацый Архівавана 24 снежня 2020.
- Нарадзіліся 12 верасня
- Нарадзіліся ў 1940 годзе
- Нарадзіліся ў Зігене
- Выпускнікі Фрайбургскага ўніверсітэта
- Выпускнікі Мюнхенскага ўніверсітэта Людвіга-Максіміліяна
- Выпускнікі Карнельскага ўніверсітэта
- Выпускнікі Мюнхенскага тэхнічнага ўніверсітэта
- Члены Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук
- Члены і члены-карэспандэнты Нацыянальнай акадэміі навук ЗША
- Узнагароджаныя Вялікім афіцэрскім крыжом ордэна За заслугі перад ФРГ
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі па хіміі
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Лаўрэаты Нобелеўскай прэміі з Германіі
- Постаці Зігена
- Імігравалі ў ЗША з Германіі
- Біяфізікі Германіі
- Выкладчыкі Калумбійскага ўніверсітэта