Аляксей Іванавіч Якімаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксей Іванавіч Якімаў
руск.: Алексе́й Ива́нович Еки́мов
Дата нараджэння 28 лютага 1945(1945-02-28) (79 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці фізік
Навуковая сфера фізіка цвёрдага цела
Месца працы
Навуковая ступень доктар фізіка-матэматычных навук
Альма-матар
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксей Іванавіч Якімаў (руск.: Алексе́й Ива́нович Еки́мов; нар. 28 лютага 1945) — савецкі і амерыканскі вучоны, спецыяліст у галіне фізіка цвёрдага цела і оптыкі. Доктар фізіка-матэматычных навук. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (2023; сумесна з Муні Бавендзі і Луісам Брусам).

Першаадкрывальнік нанакрышталічных паўправадніковых квантавых кропак, які выканаў піянерскія даследаванні іх электронных і аптычных уласцівасцяў[1][2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У 1967 годзе скончыў фізічны факультэт Ленінградскага дзяржаўнага ўніверсітэта (кафедра малекулярнай фізікі). У 1974 годзе абараніў дысертацыю на суісканне вучонай ступені кандыдата фізіка-матэматычных навук па тэме «Аптычная арыентацыя спіноў носьбітаў у паўправадніках»[3]. У 1989 годзе абараніў дысертацыю на ступень доктара фізіка-матэматычных навук па тэме «Квантавыя размерные з’явы ў паўправадніковых мікракрышталях»[4].

Працаваў у Фізіка-тэхнічным інстытуце імя А. Ф. Іофэ і ў Дзяржаўным аптычным інстытуце імя С. І. Вавілава. З 1999 года[5] працуе ў ЗША ў кампаніі Nanocrystals Technology Inc, штат Нью-Ёрк, у якасці Chief Scientist[6].

Быў запрошаным прафесарам у Політэхнічнай школе ў Парыжы, у Ліёнскім універсітэце імя Клода Бернара, ў Інстытуце Макса Планка і ва Універсітэце Осакі[6].

Аўтар больш за сто навуковых прац і некалькіх вынаходак[6].

У 2023 годзе атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі[7].

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

У 1970-х гадах удзельнічаў у даследаваннях аптычнай арыентацыі спіноў электронаў і ядраў ў паўправадніках.

У канцы 1970-х і пачатку 1980-х гадоў, працуючы ў Дзяржаўным інстытуцке імя С. І. Вавілава, распрацаваў і рэалізаваў метад атрымання крышталяў нанаметровых памераў у шклопадобных матрыцах[8][9]. Ужываючы дадзены метад, з дапамогай выбару тэмпературы і часу тэрмаапрацоўкі шкла, актываваных паўправаднікамі, стала магчымым атрымліваць крышталі з памерамі, якія ляжаць у шырокіх межах: ад адзінак да дзясяткаў і больш нанаметраў[10]. Пазней аб гэтым этапе работ А. Якімава акадэмік Ж. І. Алфёраў пісаў: «Першыя паўправадніковыя кропкі-мікракрышталі злучэнняў AIIBVI, сфармаваныя ў шкляной матрыцы, былі прапанаваны і рэалізаваны А. І. Якімавым і А. А. Анушчанка»[8].

Далей А. Якімаў даследаваў аптычныя і электрычныя ўласцівасці шкла, якія змяшчаюць нанакрышталі паўправаднікоў CdS, CdSe, CuCl і CuBr. Ён вызначыў ўзаемасувязь паміж памерамі гэтых крышталяў і спектраскапічныя параметрамі іх паглынання. Сумесна з А. Эфрасам, тэарэтыкам з ФТІ імя А. Ф. Іофэ, даў тлумачэнне назіральным аптычным уласцівасцям шкла з нанакрышталямі. У прыватнасці, былі вызначаны прычыны залежнасці аптычных уласцівасцяў нанакрышталяў ад іх памераў і ўстаноўлена, што нанакрышталі праяўляюць квантавыя ўласцівасці і паводзяць сябе падобна «штучным атамам»[11][12].

Пазней паўправадніковыя нанакрышталі і ім падобныя аб’екты сталі называць «квантавымі кропкам»; пачатак іх даследаванню ў свеце было пакладзена працамі, выкананымі А. Якімавым[12].

Прэміі[правіць | правіць зыходнік]

  • Дзяржаўная прэмія СССР 1976 года — за цыкл прац «Выяўленне і даследаванне новых з’яў, звязаных з аптычнай арыентацыяй спіноў электронаў і ядраў у паўправадніках» (1970—1974);
  • Прэмія Вуда 2006 года (сумесна з Л. Брусам І А.Эфрасам). Прысуджана Аптычным таварыствам (OSA) за «адкрыццё нанакрышталічных квантавых кропак і піянерскія даследаванні іх электронных і аптычных уласцівасцяў»[13].
  • Нобелеўская прэмія па хіміі 2023 года

Артыкулы пра нанакрыўталях[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Nanotechnology Timeline (англ.). National Nanotechnology Initiative (26 лістапада 2015). Архівавана з першакрыніцы 12 снежня 2016. Праверана 9 снежня 2016.
  2. Discovery of Quantum Dots (1981) (англ.). Jeremy Norman & Co., Inc. (2004—2016). Архівавана з першакрыніцы 20 снежня 2016. Праверана 14 снежня 2016.
  3. Екимов А. И. Оптическая ориентация спинов носителей в полупроводниках. Архівавана 30 снежня 2016. Автореферат диссертации на соискание ученой степени кандидата физико-математических наук : 01.04.10. Академия наук СССР. Физико-технический институт имени А. Ф. Иоффе. — Ленинград, 1974. — 18 с.
  4. Екимов А. И. Квантовые размерные явления в полупроводниковых микрокристаллах. Архівавана 30 снежня 2016. Автореферат диссертации на соискание ученой степени доктора физико-математических наук : 01.04.10. Академия наук СССР. Физико-технический институт имени А. Ф. Иоффе. — Ленинград, 1989. — 34 с.
  5. Aleksey Ekimov | Optica. Optica. Праверана 4 кастрычніка 2023.
  6. а б в Alexei Ekimov Ph.D. (англ.). Bloomberg. Праверана 9 снежня 2016.
  7. The Nobel Prize in Chemistry 2023 (англ.). NobelPrize.org. Праверана 4 кастрычніка 2023.
  8. а б Алфёров Ж. И. История и будущее полупроводниковых гетероструктур // Физика и техника полупроводников. — 1998. — Т. 32. — № 1. — С. 12. Архівавана з першакрыніцы 2 снежня 2020.
  9. Супольна з Онушчанка.
  10. Екимов А. И., Онущенко А. А. Квантовый размерный эффект в трёхмерных микрокристаллах полупроводников // Письма в ЖЭТФ. — 1981. — Т. 34. — № 6. — С. 363—366. Архівавана з першакрыніцы 16 снежня 2014.
  11. Dr. Alexander Efros Receives the E.F. Gross Medal for Pioneering Nanocrystal Research (англ.)(недаступная спасылка). Naval Research Laboratory (26 верасня 2013). Архівавана з першакрыніцы 21 снежня 2016. Праверана 9 снежня 2016.
  12. а б Editorial. Nanocrystals in their prime (англ.). Nature Nanotechnology. Macmillan Publishers Limited (7 мая 2014). Архівавана з першакрыніцы 20 снежня 2016. Праверана 9 снежня 2016.
  13. Twenty attain 2006 top honors from the OSA (англ.). Laser Focus World (30 жніўня 2006). Архівавана з першакрыніцы 20 снежня 2016. Праверана 9 снежня 2016.
  14. Ekimov A. I., Efros Al. L., Onushchenko A. A. Quantum size effect in semiconductor microcrystals(англ.) // Solid State Communications. — 1993. — Vol. 88. — № 11—12. — P. 947—950. — DOI:10.1016/0038-1098(93)90275-R