Лепельскі павет: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дапаўненне |
дапаўненне |
||
Радок 4: | Радок 4: | ||
|губерня = Віцебская губерня |
|губерня = Віцебская губерня |
||
|губерні = |
|губерні = |
||
|герб = |
|герб = Lepiel, Pahonia. Лепель, Пагоня (1850).jpg |
||
|шырыня герба = |
|шырыня герба = |
||
|карта = Vitebskaya Gub Lepelskiy uezd.png |
|карта = Vitebskaya Gub Lepelskiy uezd.png |
||
Радок 24: | Радок 24: | ||
Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 156,7 тыс. чал.<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_gub_97.php?reg=5 Дадзеныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на "Демоскоп Weekly"]</ref> У тым ліку [[беларусы|беларусаў]] - 82,0%, [[яўрэі|яўрэяў]] - 11,6%, [[палякі|палякаў]] - 4,0%, [[рускія|рускіх]] - 1,7%. У павятовым горадзе Лепелі пражывала 6284 чал. |
Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 156,7 тыс. чал.<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/rus_gub_97.php?reg=5 Дадзеныя агульнага перапісу насельніцтва Расійскай імперыі на "Демоскоп Weekly"]</ref> У тым ліку [[беларусы|беларусаў]] - 82,0%, [[яўрэі|яўрэяў]] - 11,6%, [[палякі|палякаў]] - 4,0%, [[рускія|рускіх]] - 1,7%. У павятовым горадзе Лепелі пражывала 6284 чал. |
||
== Адміністрацыйны падзел == |
|||
У 1913 годзе ў склад павета ўваходзіла 27 [[воласць|валасцей]]. |
|||
== Вядомыя асобы == |
== Вядомыя асобы == |
||
Радок 44: | Радок 47: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{Крыніцы/БелЭн|9}} |
* {{Крыніцы/БелЭн|9}} |
||
{{зноскі}} |
|||
{{Паветы Віцебскай губерні}} |
{{Паветы Віцебскай губерні}} |
Версія ад 23:33, 15 красавіка 2017
Лепельскі павет | |||
---|---|---|---|
|
|||
Краіна | Расійская імперыя | ||
Уваходзіць у | Віцебская губерня | ||
Адміністрацыйны цэнтр | Лепель | ||
Дата ўтварэння | 1793 | ||
Дата скасавання | 1923 | ||
Насельніцтва | 156,7 тыс. (1 897) | ||
Плошча | 3,9 тыс. км² | ||
Ле́пельскі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на Беларусі ў 1793—1923 гадах. У 1793-96 гадах уваходзіў у склад Полацкай, у 1802—1923 гадах — Віцебскай губерні. Самы паўднёвы павет Віцебскай губерні. Цэнтр — горад Лепель.
Гісторыя
Утвораны ў 1793 г. на частцы тэрыторыі Полацкага ваяводства ВКЛ, далучанай да Расійскай імперыі ў выніку 2-га падзелу Рэчы Паспалітай. Першапачакова ўваходзіў у склад Полацкага намесніцтва.
У 1796 г. Лепельскі павет быў далучаны да Полацкага павета, а пасля ў 1802 г. быў адноўлены у складзе Віцебскай губерні. У 1923 г. быў перайменаваны ў Бачэйкаўскі павет. У выніку скасавання Віцебскай губерні ў сакавіку 1924 г. быў перададзены пад прамое падпарадкаванне Беларускай ССР. Канчаткова скасаваны ў ліпені 1924 г.
Насельніцтва
На тэрыторыі павета знаходзілася больш 330 маёнткаў, 14 мястэчак.
Па дадзеных перапісу 1897 года, ў павеце пражывала 156,7 тыс. чал.[1] У тым ліку беларусаў - 82,0%, яўрэяў - 11,6%, палякаў - 4,0%, рускіх - 1,7%. У павятовым горадзе Лепелі пражывала 6284 чал.
Адміністрацыйны падзел
У 1913 годзе ў склад павета ўваходзіла 27 валасцей.
Вядомыя асобы
- Канстанцін Абазоўскі (1919—1944) — лётчык, Герой Савецкага Саюза.
- Арцём Вярыга-Дарэўскі (1816—1884) — беларускі паэт, фалькларыст, драматург, публіцыст.
- Антон Грыневіч (1877—1937) — беларускі фалькларыст, выдавец, педагог.
- Леў Даватар (1903—1941) — савецкі ваеначальнік, генерал-маёр, Герой Савецкага Саюза.
- Сяргей Знаёмы (1909—1944) — беларускі журналіст, празаік, паэт.
- Аляксандр Пшчолка (1869—1943) — беларускі празаік, публіцыст, этнограф.
- Аляксандр Семянтоўскі-Курыла (1821-1893) — беларускі і ўкраінскі гісторык.
- Браніслаў Эпімах-Шыпіла (1859—1934) — дзеяч беларускай культуры, выдавец, фалькларыст, мовазнавец, літаратуразнавец.
- Саламон Юдовін (1894—1954) — расійска-яўрэйскі і савецкі графік, мастак, этнограф.
Спасылкі
- Старыя карты Лепельскага павета на сайце "Литера Ру"
- Мапа Лепельскага павета (1820) на Radzima.net
- Праваслаўныя цэрквы Лепельскага павета на сайце Згуртавання Беларускай Шляхты
- Рыма-Каталіцкія касцёлы Лепельскага павета на сайце Згуртавання Беларускай Шляхты
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).