Аўстралія ў Першай сусветнай вайне

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Ваенны мемарыял у гонар удзельнікаў Першай сусветнай вайны ў Брокен-Хіл, штат Новы Паўднёвы Уэльс.

Аўстралія ўступіла ў Першую сусветную вайну 4 жніўня 1914 года, абвясціўшы вайну Германіі.

Фельдмаршал лорд Кітчэнер і генерал Уільям Бідвуд на пазіцыях падчас бітвы пры Галіпалі 15 лістапада 1915 года.

Пасля абвяшчэння Вялікабрытаніяй вайны Германіі ў пачатку Першай сусветнай, рэакцыя аўстралійскага ўрада наступавала ўслед неадкладна пасля слоў прэм’ер-міністра Джозефа Кука ад 5 жніўня 1914 года: "… Калі Імперыя абвясціла вайну, то Аўстралія зробіць тое самае "[1], якія адлюстравалі меркаванне многіх аўстралійцаў, якія лічылі, што абвяшчэнне вайны неадкладна паступіць і ад Аўстраліі. Збольшага такая рэакцыя вызначалася з-за вялікай колькасці брытанскіх грамадзян і першага пакалення англа-аўстралійцаў, якія ўваходзілі ў той час у этнічны склад насельніцтва краіны. Сапраўды, па заканчэнні вайны амаль 20 % з тых салдат, хто служыў у аўстралійскіх вайсковых арганізацыях, нарадзілася ў Вялікабрытаніі [2]. Пасля вайны Аўстралія атрымала мандат на Германскую Новую Гвінею, паўночную частку Саламонавых астравоў і архіпелаг Бісмарка.

З-за таго, што апалчэнні (англ.: militia) не былі ў стане служыць за мяжой (марской) у адпаведнасці з палажэннем Акта аб абароне ад 1903 года, валанцёрскія рэсурсы, вядомыя як Аўстралійскія Імператарскія сілы (скар. АІС, ад англ.: Australian Imperial Force), былі ўтвораны і пачалі набор 10 жніўня 1914 года. Урад размеркаваў 20 000 чалавек у адну пяхотную дывізію і адну брыгаду лёгкай кавалерыі, а таксама дапаможныя падраздзяленні. Прыцягненне і арганізацыя былі рэалізаваны на рэгіянальным узроўні і трапілі пад планы па мабілізацыі, складзеныя ў 1912 годзе [3]. Першым камандзірам быў генерал Уільям Брыджэс, які таксама прыняў на сябе камандаванне над 1-м дывізіёнам [4]. На працягу ўсёй вайны аўстралійцы ў асноўным засяроджваліся на падпарадкаванні бою на зямлі, аднак таксама вядома аб невялікіх дзеяннях ваенна-марскіх і ваенна-паветраных сіл.

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. Odgers 1994, p. 58.
  2. Dennis 2008, p. 85.
  3. Dennis 2008, p. 63.
  4. Grey 1999, p. 81.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Dennis, Peter; Grey, Jeffrey; Morris, Ewan; Robin Prior. The Oxford Companion to Australian Military History. — Melbourne: Oxford University Press, 1995. — ISBN 0195532279.
  • Dennis, Peter; Grey, Jeffrey; Morris, Ewan; Prior, Robin; Jean Bou. The Oxford Companion to Australian Military History (англ.). — 2-е изд. — Melbourne: Oxford University Press Australia & New Zealand, 2008. — ISBN 9780195517842.
  • Grey Jeffrey. A Military History of Australia (англ.). — 2-е изд. — Port Melbourne: Cambridge University Press, 1999. — ISBN 0521644836.
  • Grey Jeffrey. A Military History of Australia. — 3-е изд. — Port Melbourne: Cambridge University Press, 2008. — ISBN 9780521697910.
  • Odgers, George. Diggers: The Australian Army, Navy and Air Force in Eleven Wars (англ.). — London: Lansdowne, 1994. — 543 p. — ISBN 1-86302-385-2.
  • Зайончковский А.М. Первая мировая война. — СПб.: Полигон, 2000. — 878 с. — ISBN 5-89173-082-0.
  • Бэзил Лиддел Гарт. 1914. Правда о Первой мировой. — М.: Эксмо, 2009. — 480 с. — 4 300 экз. — ISBN 978-5-699-36036-9.
  • История Первой мировой войны 1914—1918 гг. / под редакцией И. И. Ростунова. — в 2-х томах. — М.: Наука, 1975. — 25 500 экз.