Галіль (аўтамат)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Galil AR

Galil-Type Assault Rifle
Тып: штурмавая вінтоўка
Краіна: Сцяг Ізраіля Ізраіль
Гісторыя службы
Гады эксплуатацыі: 1973 — 2007
Выкарыстоўвалася:

См. Краіны-эксплуатанты

Войны і канфлікты: Ліванская вайна (1982),
Вайна за незалежнасць Намібіі, Іракская вайна
Гісторыя вытворчасці
Канструктар: Ісраэль Галілі
Распрацаваны: 1969 год
Вытворца: Israel Military Industries (IMI),
Bernardelli, Indumil, Ka Pa Sa State Factories
Гады вытворчасці: 1973 — 2006
Варыянты: См. Варыянты
Характарыстыкі
Маса, кг: 2,98 (5,56 мм MAR)
3,75 (5,56 мм SAR)

3,95 (5,56 мм AR)
4,35 (5,56 мм ARM)
3,85 (7,62 мм SAR)
3,95 (7,62 мм AR)
4,45 (7,62 мм ARM)
6,4 (Sniper без патронаў)
0,31 — пусты магазін
0,72 — падрыхтаваны магазін[1]

Даўжыня, мм: 706 / 445 (5,56 мм MAR)
850 / 614 (5,56 мм SAR)
987 / 742 (5,56 мм AR, ARM)
915 / 675 (7,62 мм SAR)
1050 / 810 (7,62 мм AR, ARM)
1112 / 845 (Sniper)
з раскладзеным / складзеным прыклáдам[1]
Даўжыня ствала, мм: 210 (5,56 мм MAR)
332 (5,56 мм SAR)
460 (5,56 мм AR, ARM)
400 (7,62 мм SAR)
535 (7,62 мм AR, ARM)
508 (Sniper)[1]
Патрон: 5,56×45 мм SS109/M855
(AR, ARM, SAR, MAR)
7,62×51 мм NATO (AR, ARM)[1]
Калібр, мм: 5,56 (AR, ARM, SAR, MAR)
7,62 (AR, ARM)
Прынцыпы працы: адвод парахавых газаў, паваротны затвор[1]
Хуткастрэльнасць,
выстралаў/хвіл: 		630—750 (5,56 мм)[1]
Пачатковая хуткасць кулі, м/с: 710 (5,56 мм MAR)
850 (5,56 мм SAR)
915 (5,56 мм AR, ARM)
800 (7,62 мм SAR)
850 (7,62 мм AR, ARM)
815 (Sniper)[1]
Прыцэльная далёкасць, м: 500 (5,56 мм)[1]
Максімальная
далёкасць, м: 		эфектыўная:
150—200 (MAR)
300 (SAR)
450 (5,56 мм AR, ARM)
500—600 (7,62 мм AR, ARM)[2]
Від боезабеспячэння: каробчаты магазін
на 35 / 50 патронаў (5,56 мм)
на 25 патронаў (7,62 мм)[1]
Прыцэл: дыяптрычны[2], можа ўсталёўвацца мацаванне для аптычных або начных прыцэлаў

Галi̇́ль, таксама Галi̇́л (іўр.: גליל, англ.: Galil) — ізраільскі аўтамат, распрацаваны канструктарам Ісраэлем Галілі на аснове аўтамата Калашнікава[3][4][5].

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Аўтаматы AMD-65 (венгерская копія АК), M16 і IMI Galil

Нягледзячы на перамогу ў Шасцідзённай вайне, камандаванне Цахала выявіла, што FN FAL, якія стаялі на ўзбраенні Ізраіля, былі меней прыстасаваны да ўмоў бою ў пустэльні, чым аўтаматы Калашнікава, з якімі ваявалі арабы. У выніку было прынята рашэнне аб стварэнні новага аўтамата пад патрон 5,56×45 мм, які б змог замяніць FN FAL.

У 1969 годзе адпаведныя прататыпы былі прадэманстраваны інжынерамі Узіэлем Галем і Ісраэлем Галілі[6], у выніку чаго перавага была аддадзена варыянту Галілі, у аснове якога ляжала канструкцыя фінскага аўтамата Valmet Rk 62 (копія АК), ліцэнзія на вытворчасць якога была набыта Ізраілем і які сам з’яўляўся ліцэнзійным варыянтам аўтамата Калашнікава. У 1973 годзе аўтамат Галіля паступае на ўзбраенне пад пазначэннем Galil, пры гэтым яго вытворчасць была наладжана кампаніяй Israel Military Industries з выкарыстаннем набытага ў Фінляндыі абсталявання.

У канцы 1980-х гадоў былі распрацаваны варыянты пад вінтовачны патрон 7,62×51 мм NATO. Напачатку 1990-х аўтаматы Галіль на ўзбраенні пяхотных падраздзяленняў былі заменены амерыканскімі аўтаматамі M16 («першай ластаўкай» сталі амерыканскія пастаўкі M16А1 і CAR-15 падчас араба-ізраільскіх войн 1967 года, якія абыходзіліся танней, чым вытворчасць Galil). Засталіся ў эксплуатацыі толькі скарочаныя варыянты, якія выкарыстоўваліся ў якасці персанальнай зброі самаабароны экіпажаў транспарту і танкаў, а таксама артылерыстаў.

Вытворчасць штурмавых вінтовак «Галіль» у Ізраілі была спынена ў 2006 годзе, у 2007 годзе «Галіль» былі канчаткова зняты з узбраення ЦАХАЛ (некаторая колькасць засталася на ўзбраенні рот ганаровай варты і асобных небаявых падраздзяленняў)[7]. У 2006 годзе ліцэнзія і абсталяванне для вытворчасці зброі былі прададзены ў Калумбію, у выніку чаго калумбійская кампанія «INDUMIL» стала адзіным вытворцам гэтае зброі ў свеце[8].

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Эстонскі салдат з Galil AR падчас вучэнняў
Складзены направа прыклáд (аўтамат у руках паліцыянта ў Гватэмале)
Скарочаны варыянт з каліматарным прыцэлам

З пункту гледжання ўнутранай канструкцыі Galil аналагічны аўтамату Калашнікава за выключэннем ужывання іншага патрона. Аўтаматыка працуе за кошт адводу часткі парахавых газаў з канала ствала праз газаадводную адтуліну, прасвідраваную пад вуглом 30 градусаў назад непасрэдна ў газавую камеру. Газавы поршань храміраваны. Ручка затвора ў адрозненне ад аўтамата Калашнікава загнута ўверх для таго, каб яе можна было выкарыстоўваць аберуч. Злева над пісталетнай ручкай маецца дадатковы сцяжок засцерагальніка-пераводніка рэжымаў стральбы.

Дыяптрычны прыцэл мае 2 становішчы: для стральбы на далёкасці 0-300 м і 300—500 м. Таксама маецца прыстасаванне з трыма кропкамі, якія свецяцца (адна на мушцы і дзве на прыцэле) для стральбы ва ўмовах нізкай асветленасці на далёкасці да 100 м. Аўтамат можа страляць вінтовачнымі гранатамі, пры гэтым выкарыстоўваюцца магазіны на 12 халастых патронаў. Таксама можа выкарыстоўвацца багнет-нож.

У аўтамата ёсць дзве асаблівасці, якія прызначаны для змагання са шкоднымі жаўнерскімі звычкамі. Так, у прыклáдзе маецца ключ для адкаркоўвання піўных бутэлек (раней для гэтых мэт карысталіся «губкамі» магазіна, што нярэдка цягнула за сабой небяспечныя наступствы).[9].

Пісталетная ручка выканана з пластыка, як і цаўё на позніх варыянтах (на ранніх цаўё было драўляным). Металічны шкілетны прыклáд складваецца на правы бок.

Адным з недахопаў зброі з’яўляецца цэлік, змесцаваны на вечку ствольнай скрынкі, якоя дэмантуецца пры кожнай зборцы-разборцы зброі, што ў сутнасці выключае магчымасці дакладнай прыстрэлкі. Яшчэ адной праблемай Galil з’яўляецца яго вялікая маса — 3,95 кг, што больш, чым у M16А1 (2,97 кг).

Варыянты[правіць | правіць зыходнік]

  • Galil AR (Assault Rifle) — базавы варыянт (патроны 5,56 мм НАТА і 7,62 мм НАТА).
  • Galil ARM (Assault Rifle and Machine gun) — варыянт лёгкага ручнога кулямёта, які адрозніваецца ад AR наяўнасцю сошак і ручкі для пераноскі (патроны 5,56 мм НАТА і 7,62 мм НАТА).
  • Galil SAR (Short Assault Rifle) — скарочаны варыянт для паветрана-дэсантных і бранятанкавых войскаў (патроны 5,56 мм НАТА і 7,62 мм НАТА).
  • Galil MAR (Micro Assault Rifle, Micro-Galil) — скарочаны варыянт SAR, прызначаны для спецпадраздзяленняў або выкарыстання ў якасці персанальнай зброі самаабароны (патроны толькі 5,56 мм НАТА). На цаўе маецца выступ, які прадухіляе саскальзванне пэндзлі ў бок рулі.
  • Magal — пісталет-кулямёт, створаны пад амерыканскі патрон .30 Carbine (7,62×33 мм) на аснове Galil MAR. Усяго было выпушчана каля 1000 штук.
  • Galil Sniper ці Galatz — самазарадны снайперскі варыянт з цяжкім ствалом, сошкай, аптычным прыцэлам і драўляным прыклáдам (патроны толькі 7,62 мм НАТА).
  • Galil Hadar — цывільны самазарадны варыянт з цаўём, аб’яднаным з прыклáдам.
  • SR-99 — мадэрнізаваная версія Galil Sniper.
  • Galil ACE — далейшае развіццё сямейства.

Краіны-эксплуатанты[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б в г д е ё ж з Апісанне на сайце вырабніка Архівавана 18 жніўня 2016. Israel Weapon Industries (англ.)
  2. ↑ а б Описание Galil на сайте world.guns.ru(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 лютага 2009. Праверана 23 чэрвеня 2009.
  3. ↑ AK-47 — Kalashnikov AK-47. Архівавана з першакрыніцы 31 снежня 2013. Праверана 11 лютага 2014.
  4. ↑ Valmet M76 (RK 62 76) — Assault Rifle — History, Specs and Pictures — Military, Security and Civilian Guns and Equipment. Архівавана з першакрыніцы 25 лютага 2021. Праверана 11 лютага 2014.
  5. ↑ Imi Galil<! У цэлым з'яўляецца вельмі сапсаванай копіяй аўтамата Калашнікава.-- Загаловак дададзены ботам -->(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 снежня 2002. Праверана 8 жніўня 2014.
  6. ↑ Yisrael Galili, Weapons Inventor, 72 // March 11, 1995 nytimes.com
  7. ↑ І. Левіцін. Вінтоўка «Галіль» канчаткова здымаецца з узбраення ізраільскага войска // «Зарубежное военное обозрение», № 11 (728), 2007. стар.84
  8. ↑ Colombia, única fábrica de los Galil Архівавана 16 ліпеня 2019. // «El Tiempo» от 7 апреля 2006
  9. ↑ Лаффин Д. Чаппел М. Израильская армия в конфликтах на Ближнем Востоке. 1948—1973. — М. Издательство «АСТ»: Издательство «Астрель» — 2002, с. 51.
  10. ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о Jones, Richard D. Jane’s Infantry Weapons 2009/2010. Jane’s Information Group; 35 edition (January 27, 2009). ISBN 978-0-7106-2869-5
  11. ↑ Haapiseva-Hunter, Jane. Israeli foreign policy: South Africa and Central America (англ.). — South End Press  (англ.) (бел., 1999. — С. 114. — ISBN 978-0896082854.
  12. ↑ Navy News Service — Eye on the Fleet(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 15 ліпеня 2007. Праверана 11 ліпеня 2010.
  13. ↑ Hogg, Ian (2002). Jane’s Guns Recognition Guide. Jane’s Information Group. ISBN 0-00-712760-X.
  14. ↑ Picture of the Knesset Guard on Israel’s 52nd Independence Day armed with Galil Архівавана 22 кастрычніка 2010., Israeli Knesset Official Website
  15. ↑ Kopassus & Kopaska - Specijalne Postrojbe Republike Indonezije (харв.). Hrvatski Vojnik Magazine. Архівавана з першакрыніцы 30 красавіка 2012. Праверана 12 чэрвеня 2010.
  16. ↑ INDUMIL — Industria Militar. Архівавана з першакрыніцы 8 красавіка 2016. Праверана 11 ліпеня 2010.
  17. ↑ маёр В. Сурыкаў. Ваенная прамысловасць Рэспублікі Калумбія // «Зарубежное военное обозрение», № 9 (822), верасень 2015. стар.37-40
  18. ↑ Martha Honey. Hostile Acts: U.S. Policy in Costa Rica in the 1980s. University Press of Florida, 1994. page 299
  19. ↑ Jones, Richard D. Jane’s Infantry Weapons 2009/2010. Jane’s Information Group; 35 edition (January 27, 2009). ISBN 978-0-7106-2869-5.
  20. ↑ Архіваваная копія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 7 снежня 2013. Праверана 6 лютага 2013.
  21. ↑ 084th division. Mongolian special task battalion - YouTube. Архівавана з першакрыніцы 9 жніўня 2016. Праверана 8 лютага 2013.
  22. ↑ Walter, John. Rifles of the World (англ.). — Krause, 2006. — С. 616. — ISBN 978-0896892415.
  23. ↑ Haapiseva-Hunter, Jane. Israeli foreign policy: South Africa and Central America (англ.). — South End Press  (англ.) (бел., 1999. — С. 115. — ISBN 978-0896082854.
  24. ↑ The Galil rifle system // часопіс «Soldier of Fortune», January 1983 page 2
  25. ↑ «1. Any of the firearms, or copies or duplicates of the firearms in any caliber, known as … Israeli Military Industries Galil.»
    Corey Sattler. Pre-Ban or Post-Ban: More than just a date // «Small Arms Review», August 1999
  26. ↑ .Rice Not Guns — German Arms in the Philippines Архівавана 7 верасня 2010.
  27. ↑ Chilean Army Selets Israeli Rifle. Архівавана з першакрыніцы 4 мая 2014. Праверана 4 мая 2014.
  28. ↑ Eesti Kaitsevagi — Tehnika — Automaat Galil AR. Архівавана з першакрыніцы 14 жніўня 2012. Праверана 11 ліпеня 2010.
  29. ↑ Kaitsevagi — Tehnika — Automaat Galil SAR. Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2011. Праверана 11 ліпеня 2010.
  30. ↑ Kaitsevagi — Tehnika — Automaat Galil ARM. Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2011. Праверана 11 ліпеня 2010.
  31. ↑ Kaitsevagi — Tehnika — Galil Snaiper. Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2011. Праверана 11 ліпеня 2010.
  32. ↑ Assault_Rifles.htm army.mil.za // weapon systems: infantry(недаступная спасылка)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Галіль_(аўтамат)&oldid=4654371"