Lingua catolica

Lingua catolika (па іспанску — Lengua Católika — каталіцкая мова) — праект міжнароднай штучнай мовы, прапанаванай у 1890 годзе чылійскім марскім урачом Альбертам Ліптэем (Alberto Liptay). «Каталіцкі» ў назве мовы, перш за ўсё значыць «усеагульны» (ад значэння старажытнагрэчаскага слова «καθολιός»).

У пачатку 18900-ых Ліптэй публікуе сваю працу спачатку па-іспанску — «La lengua católika ó sea proyekto de un idioma internacional sin construccion gramatikal» (назву магчыма перакласці як «Усеагульная мова ці праект міжнароднай мовы без граматычных канструкцый»). Пазней былі надрукаваны французскае і нямецкае выданні кнігі (нямецкае выданне было выдадзена ў Лейпцыгу пад назвай «Eine Gemeimsprache der Kulturvölker» — «Агульная мова культурных народаў»).

У гэтай працы Ліптэй дае як крытычны разгляд некаторых існуючых моўных праектаў, так і накід новай міжнароднай мовы, апісваючы толькі ў агульных рысах яго слоўнік і граматыку, і абяцаючы яго поўную распрацоўку ў будучым.

Праект Ліптэя быў даволі высока ацэнены сучастнікамі. Так, у артыкуле Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона «Всемирный или международный язык» разглядзеўшы таксама некалькі іншых моўных праектаў таго часу (валапюк, пасілінгва, эсперанта, космас прызналі Lengua Católika «найбольш удалай з усіх існуючых спроб усеагульнай мовы», спасылаючыся пры гэтым на меркаванне вядомага англійскага даследчыка Макса Мюлера.

Але потым гэтая мова, у адрозненне ад эсперанта, не атрымала распаўсюджвання.