Перайсці да зместу

Ї

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Кірылічны алфавіт
Кірыліца
А Б В Г Ґ Д Ђ
Ѓ Е (Ѐ) Ё Є Ж З
Ѕ И (Ѝ) І Ї Й Ј
К Л Љ М Н Њ О
П Р С Т Ћ Ќ У
Ў Ф Х Ц Ч Џ Ш
Щ Ъ Ы Ь Э Ю Я
Гістарычныя літары
(Ҁ) (Ѹ) Ѡ (Ѿ) (Ѻ) Ѣ
Ѥ ІѢ Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ
Ѯ Ѱ Ѳ Ѵ (Ѷ) Ын
Літары неславянскіх моў
Ӑ Ӓ Ә Ӛ Ӕ Ғ Ӷ
Ҕ Ӗ Ҽ Ҿ Ӂ Җ Ӝ
Ҙ Ӟ Ӡ Ӥ Ӣ Ӏ Ҋ
Қ Ҟ Ҡ Ӄ Ҝ Ԟ Ӆ
Ӎ Ҥ Ң Ӊ Ӈ Ӧ Ө
Ӫ Ҩ Ҧ Ҏ Ҫ Ҭ Ӳ
Ӱ Ӯ Ү Ұ Ҳ Һ Ҵ
Ӵ Ҷ Ӌ Ҹ Ӹ Ҍ Ӭ
Заўвага. Знакі у дужках
не маюць статусу
(самастойных) літар.

Ї ї — літара кірыліцы. Трынаццатая ва ўкраінскім алфавіце. Прысутнічае ў адным з варыянтаў русінскага. Абазначае ётаваны галосны [ji].

Сустракаецца

  • у пачатку слоў: їдальня, їжак;
  • пасля галосных: аїр, свої;
  • пасля апострафа: солов'їній;
  • пасля мяккага знака: Ананьїв.

Літара аддзялілася ад царкоўнаславянскай І ў XIX стагоддзі, графічна супадаючы з яе двухкропкавым варыянтам.

Ва Украіне ў канцы XIX — пачатку XX стагоддзя Ї выкарыстоўвалася ў якасці моцна памякчаючага І . Напрыклад: дїд, хлїб. Але ў 1928 годзе ва Усходняй, а затым і ў Заходняй Украіне ад такога выкарыстання адмовіліся.