Вароны (Віцебскі раён): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
ілюстрацыя
Радок 57: Радок 57:


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Назва вёскі паходзіць ад мянушкі і прозвішча Варона. Вёска вядома як маёнтак з [[XVI]] ст. у [[Віцебскае ваяводства|Віцебскім ваяводстве]] [[ВКЛ|Вялікага Княства Літоўскага]], уласнасць паноў Крывашэенкаў. У маёнтак уваходзілі вёскі Паповічы, Семянкова і Гонавічы. У [[1600]] г. уласнасць пана Івана Клызы, які ў [[1634]] г. прадаў маёнтак пану Васілю Абуховічу.
У пачатку XX стагоддзя маёнтак Вароны Каралёўскай воласці Віцебскага павета належала мешчаніну-стараверу Хлубнікаву. У двух дварах пражывала 15 чалавек. У час Вялікай Айчыннай вайны вёска была спаленая нямецкімі акупантамі, пасля вайны адноўлена.

У [[XIX]] ст. маёнтак у Каралёўскай воласці [[Віцебскі павет, Расійская імперыя|Віцебскага павета]] і [[Віцебская губерня|губерні]]. У кастрычніку [[1812]] г. на паўднёвай ускраіне вёскі, непадалёку ад шашы Віцебск—Смаленск адбыўся бой [[Вайна 1812 года|французска-расійскіх войск]], на месцы якога, на сродкі вайсковай часці Ямбургскіх уланаў пастаўлены помнік-абеліск з літым чыгунным крыжам. У [[1905]] г. маёнтак (2 двары, 15 жыхароў) належаў мешчаніну-стараверу Хруцкаму, які меў тут 100 дзесяцін зямлі.

З [[20 жніўня]] [[1924]] г. у Рудніцкім сельсавеце [[Віцебскі раён|Віцебскага раёна]] і [[Віцебская акруга|акругі]]. У [[1926]] г. у вёсцы 20 двароў, 87 жыхароў. У [[1936]] г. сюды пераселены жыхары вёсак Старынкі, Гаравічы, у [[1939]] г. — населеных пунктаў Лускі, Прудзіна, Пунькі і Кузьменкі. У [[1941]] г. у вёсцы 95 двароў, 380 жыхароў. Падчас [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]], у кастрычніку [[1943]] г., [[Нямецкая акупацыя Беларусі 1941-1944|нямецкія акупацыйныя ўлады]] знішчылі тут 90 двароў і 6 мірных жыхароў. Вывезена ў [[Трэці Рэйх]] 36 чал. На фронце загінула 13 вяскоўцаў. У баях за вызваленне вёскі і наваколля загінулі 3582 воіны Савецкай арміі і партызанаў. З [[16 ліпеня]] [[1954]] г. — цэнтр [[Варонаўскі сельсавет|сельсавета]]. У [[1969]] г. у вёсцы 180 двароў, 527 жыхароў.

На [[1 студзеня]] [[2003]] г. — 313 двароў, 659 жыхароў. У вёсцы размешчана цэнтральная сядзіба камунальнага ўнітарнага сельгаспрадпрыемства «Вароны».


== Насельніцтва ==
== Насельніцтва ==
Радок 68: Радок 74:
* Помнік на месцы бою расійскіх і французскіх войск у 1812 годзе (1912)
* Помнік на месцы бою расійскіх і французскіх войск у 1812 годзе (1912)
* Брацкая магіла савецкіх воінаў (1941—1944) — {{ГККРБ 4|213Д000269}}
* Брацкая магіла савецкіх воінаў (1941—1944) — {{ГККРБ 4|213Д000269}}
* [[Вароны, археалагічны помнік|Курганны могільнік]] — {{ГККРБ 4|213В000268}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==

Версія ад 00:08, 5 кастрычніка 2016

Аграгарадок
Вароны
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Вышыня цэнтра
200 м
Колькасць двароў
314
Насельніцтва
756 чалавек (1996)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 212
Аўтамабільны код
2
Вароны на карце Беларусі ±
Вароны (Віцебскі раён) (Беларусь)
Вароны (Віцебскі раён)
Вароны (Віцебскі раён) (Віцебская вобласць)
Вароны (Віцебскі раён)

Вароны — аграгарадок (да 2008 — вёска), цэнтр Варонаўскага сельсавета Віцебскага раёна на беразе возера Палонскага. У 12 км ад Віцебска на аўтадарозе Р21 Віцебск-Лёзна.

Гісторыя

Назва вёскі паходзіць ад мянушкі і прозвішча Варона. Вёска вядома як маёнтак з XVI ст. у Віцебскім ваяводстве Вялікага Княства Літоўскага, уласнасць паноў Крывашэенкаў. У маёнтак уваходзілі вёскі Паповічы, Семянкова і Гонавічы. У 1600 г. уласнасць пана Івана Клызы, які ў 1634 г. прадаў маёнтак пану Васілю Абуховічу.

У XIX ст. маёнтак у Каралёўскай воласці Віцебскага павета і губерні. У кастрычніку 1812 г. на паўднёвай ускраіне вёскі, непадалёку ад шашы Віцебск—Смаленск адбыўся бой французска-расійскіх войск, на месцы якога, на сродкі вайсковай часці Ямбургскіх уланаў пастаўлены помнік-абеліск з літым чыгунным крыжам. У 1905 г. маёнтак (2 двары, 15 жыхароў) належаў мешчаніну-стараверу Хруцкаму, які меў тут 100 дзесяцін зямлі.

З 20 жніўня 1924 г. у Рудніцкім сельсавеце Віцебскага раёна і акругі. У 1926 г. у вёсцы 20 двароў, 87 жыхароў. У 1936 г. сюды пераселены жыхары вёсак Старынкі, Гаравічы, у 1939 г. — населеных пунктаў Лускі, Прудзіна, Пунькі і Кузьменкі. У 1941 г. у вёсцы 95 двароў, 380 жыхароў. Падчас Другой сусветнай вайны, у кастрычніку 1943 г., нямецкія акупацыйныя ўлады знішчылі тут 90 двароў і 6 мірных жыхароў. Вывезена ў Трэці Рэйх 36 чал. На фронце загінула 13 вяскоўцаў. У баях за вызваленне вёскі і наваколля загінулі 3582 воіны Савецкай арміі і партызанаў. З 16 ліпеня 1954 г. — цэнтр сельсавета. У 1969 г. у вёсцы 180 двароў, 527 жыхароў.

На 1 студзеня 2003 г. — 313 двароў, 659 жыхароў. У вёсцы размешчана цэнтральная сядзіба камунальнага ўнітарнага сельгаспрадпрыемства «Вароны».

Насельніцтва

  • 756 жыхароў, 314 двароў (1996)

Інфраструктура

Сярэдняя школа. Дом культуры і бібліятэка. Камбінат бытавога абслугоўвання. Аддзяленне сувязі. Магазіны.

Памятныя мясціны

Літаратура

Спасылкі