Парэчча (Акцябрскі раён): Розніца паміж версіямі

Парэчча
Краіна	Беларусь
Вобласць	Гомельская
Раён	Акцябрскі
Сельсавет	Парэцкі
Каардынаты	52°38′19″ пн. ш. 28°45′22″ у. д.HGЯO
Першая згадка	XIV стагоддзе
Колькасць двароў	244
Насельніцтва	597 чалавек (2007)
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375-2357
Паштовы індэкс	247308
Аўтамабільны код	3
СААТА	3240824026

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 00:22, 10 верасня 2011

Парэ́чча — вёска (аграгарадок), цэнтр Парэцкага сельсавета Акцябрскага раёна Гомельскай вобласці Беларусі.

Геаграфія

Размяшчэнне

У 18 км на захад ад гарадскога пасёлка Акцябрскі, 218 км ад Гомеля, 11 км ад чыгуначнай станцыі Рабкор, размешчанай на чыгунцы Бабруйск — Рабкор, адгалінаванні лініі Асіповічы — Жлобін.

Гідраграфія

На рацэ Пціч (прыток Прыпяці), на захадзе меліярацыйны канал, злучаны з Прыпяццю.

Транспартная сетка

Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым аўтамабільнай дарозе Акцябрскі — Капцэвічы.

Інфармацыя

Планіроўка складаецца з доўгай прамалінейнай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага ўсходу на паўночны захад, да якой на поўдні далучаецца Г-падобная вуліца. Забудова двухбаковая, драўляная, сядзібнага тыпу. У 1987 годзе пабудаваны 50 цагляных хат, у якіх змесцаваліся перасяленцы з забруджаных радыяцыяй у выніку аварыі на Чарнобыльскай АЭС месцаў. Цэнтр сельскагаспадарчага ААТ «Парэчча-Арэса», 2 малочнатаварныя фермы, зерняток, механічны парк. Сярэдняя школа (пры ёй з 1983 года гісторыка-краязнаўчы музей, якому 04.06.1991 г. прысвоена званне «народны»), дзіцячы сад, участковая бальніца, аптэка, лясніцтва, аддзяленне сувязі, Цэнтр вольнага часу, бібліятэка, лазня, комплексны прыёмны пункт, 3 крамы^[1].

Гісторыя

Па пісьмовых крыніцах вядомая з XIV стагоддзя. Пад 1396 годам згадана ў лісце князя Гальшанскага як сяло ў Глускай воласці, якое было аддадзена Кіева-Пячэрскаму манастыру. Згадваецца ў 1559 годзе ў матэрыялах рэвізіі пушч. У 1683 годзе пазначана як цэнтр маёнтка, уладальніку якога Парэчча давала 292 злотых і 22,5 гроша ў год; акрамя таго, Парэчча — цэнтр воласці. Паводле інвентару 1748 года — буйное ўладанне Радзівілаў. У другой палове XVIII стагоддзя Парэчча становіцца цэнтрам шляхецкага ўладання Рэчыцкага павета Мінскага ваяводства. У вёсцы знаходзілася ўніяцкая царква ў імя Узнясення Маці Божай, заснаваная князем Альбрэхтам Радзівілам.

Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) у складзе Расійскай імперыі, належала генерал-маёру В. К. Вішчынскаму. Праз вёску праходзіў гасцінец Слуцк — Скрыгалаў. У 1846 годзе адкрыта народнае вучылішча. Большасць вясковых земляў належала, акрамя Вішчынскага, памешчыкам Ф. Валодзьку, К. Клецкаму і А. Быкоўскаму. Пазначана на карце 1866 года, якая выкарыстоўвалася Заходняй меліярацыйнай экспедыцыяй, што працавала ў гэтым раёне ў 1890-я гады. У 1870 ці 1876 годзе пабудавана драўляная праваслаўная царква ў гонар Нараджэння Маці Божай. З 1885 года дзейнічала вінакурня. Паводле перапісу 1897 года існавалі сяло Парэчча-I — 2 царквы, народнае вучылішча, хлебазапасны магазін, 2 лаўкі; вёска Парэчча-II — лаўка, пастаялы двор; сядзіба Парэчча-II — лаўка, гамарня, карчма, і засценак Парэчча — гамарня.

З 20 жніўня 1924 года цэнтр Парэцкага сельсавета Глускага, з 28 чэрвеня 1939 года Акцябрскага, з 25 снежня 1962 года Светлагорскага, з 30 ліпеня 1966 года — адноўленага Акцябрскага раёнаў. Да 26 ліпеня 1930 года ў складзе Бабруйскай акругі, з 20 лютага 1938 года — Палескай, з 20 верасня 1944 года — Бабруйскай, з 8 студзеня 1954 года Гомельскай абласцей. У 1931 годзе арганізаваны калгас «Камсамольская праўда», працавалі гамарня і вадзяны млын. Пачатковая школа ў 1930-я гады ператворана ў сямігадовую. У канцы 1930-х гадоў сяло, вёска, засценак і фальварак аб'яднаны ў адзін населены пункт — Парэчча.

Падчас Вялікай Айчыннай вайны партызаны разграмілі апорны пункт акупантаў які размяшчаўся ў вёсцы. У красавіку 1942 года карнікі спалілі 13 двароў і забілі 169 жыхароў. У 0,2 км на ўсход ад вёскі, па дарозе ў гарадскі пасёлак Акцябрскі з сакавіка 1943 года размяшчаўся аэрадром Палеска-Мінскага партызанскага злучэння (у 1973 годзе пастаўлены мемарыяльны знак). У баях каля вёскі загінулі 13 салдат (пахаваны на могілках). 83 жыхары загінулі на фронце, на ўшанаванне іх памяці ў 1967 годзе ў цэнтры вёскі адкрыты помнік — скульптура воіна. Адразу пасля вызвалення ў вёсцы быў адкрыты дзіцячы дом для дзяцей, бацькі якіх загінулі падчас вайны.

У 1957 годзе створаны саўгас, а ў 1958 годзе пачала выходзіць саўгасная шматтыражка «Савецкае Парэчча».

У склад Парэцкага сельсавета да Вялікай Айчыннай вайны ўваходзіла вёска Вовін, спаленая акупантамі і не адноўленая пасля вайны, да 1962 года — вёска Чырвоная Дуброва, да 1966 года — гарадскі пасёлак Багданаў.

Насельніцтва

Колькасць

2007 год — 244 гаспадаркі (132 дамы), 597 жыхароў.

Дынаміка

1748 год — 57 двароў,
1897 год — сяло Парэчча-I — 76 двароў, 378 жыхароў; вёска Парэчча-II — 74 двары, 449 жыхароў; сядзіба Парэчча-II — 9 двароў, 54 жыхары; засценак Парэчча — 31 двор, 204 жыхары (паводле перапісу).
1917 год — у сяле, вёсцы, засценку і фальварку 1401 жыхар.
1925 год — у сяле 122 двары, у вёсцы 104 двары, у засценку 39 двароў, у фальварку 9 двароў.
1940 год — 176 двароў, 810 жыхароў.
1959 год — 870 жыхароў (паводле перапісу).
1997 год — 316 двароў, 776 жыхароў.
2004 год — 249 гаспадарак, 591 жыхар.

Літаратура

Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0
Памяць: Гiсторыка-дакументальная хронiка Акцябрскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 1997.

Гл. таксама

Зноскі

↑ Аграгарадок Парэчча

[1] Аграгарадок Парэчча

[1]

@@ Радок 11: / Радок 11: @@
  |выява                   =
  |подпіс                  =
- |lat_dir = N|lat_deg = 52|lat_min = 42|lat_sec =
+ |lat_dir = N|lat_deg = 52|lat_min = 38|lat_sec = 19
- |lon_dir = E|lon_deg = 29|lon_min = 53|lon_sec =
+ |lon_dir = E|lon_deg = 28|lon_min = 45|lon_sec = 22
  |CoordAddon              = type:city_region:BY-HO
  |CoordScale              =
@@ Радок 20: / Радок 20: @@
  |вобласць                = Гомельская
  |раён                    = Акцябрскі
- |сельсавет               =
+ |сельсавет               = Парэцкі
  |пасялковы савет         =
  |карта краіны            =
@@ Радок 37: / Радок 37: @@
  |афіцыйная мова          =
  |афіцыйная мова-ref      =
- |двароў                  =
+ |двароў                  = 244
- |насельніцтва            = 591
+ |насельніцтва            = 597
- |год перапісу            = 2004
+ |год перапісу            = 2007
  |шчыльнасць              =
  |нацыянальны склад       =
@@ Радок 45: / Радок 45: @@
  |часавы пояс             = +2
  |DST                     = +3
- |тэлефонны код           =
+ |тэлефонны код           = +375-2357
- |паштовы індэкс          =
+ |паштовы індэкс          = 247308
  |паштовыя індэксы        =
- |аўтамабільны код        =
+ |аўтамабільны код        = 3
  |від ідэнтыфікатара      =
  |лічбавы ідэнтыфікатар   =
@@ Радок 65: / Радок 65: @@
  |add3                    =
 }}
-'''Парэ{{націск}}чча''' — вёска, цэнтр [[Парэцкі сельсавет|Парэцкага сельсавета]] [[Акцябрскі раён|Акцябрскага раёна]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]] [[Беларусь|Беларусі]].
+'''Парэ{{націск}}чча''' — вёска ([[аграгарадок]]), цэнтр [[Парэцкі сельсавет|Парэцкага сельсавета]] [[Акцябрскі раён|Акцябрскага раёна]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]] [[Беларусь|Беларусі]].
 == Геаграфія ==
 === Размяшчэнне ===
-У 18 км на захад ад гарадскога мястэчка [[Гарадскі пасёлак Акцябрскі|Акцябрскі]], 11 км ад чыгуначнай станцыі [[Станцыя Рабкор|Рабкор]] (на галінцы [[Бабруйск]] — Рабкор ад лініі [[Асіповічы]] — [[Жлобін]]), 218 км ад [[Гомель|Гомелю]].
+У 18 км на захад ад гарадскога пасёлка [[Гарадскі пасёлак Акцябрскі|Акцябрскі]], 218 км ад [[Гомель|Гомеля]], 11 км ад чыгуначнай станцыі [[Пасёлак Рабкор|Рабкор]], размешчанай на чыгунцы [[Бабруйск]] — Рабкор, адгалінаванні лініі [[Асіповічы]] — [[Жлобін]].
-== Гідраграфія ==
+=== Гідраграфія ===
-На рацэ Пціч (прыток ракі [[Рака Прыпяць|Прыпяць]]), на захадзе меліярацыйны канал, злучаны з ракой Прыпяць.
+На рацэ [[Рака Пціч|Пціч]] (прыток [[Рака Прыпяць|Прыпяці]]), на захадзе меліярацыйны канал, злучаны з Прыпяццю.
 == Транспартная сетка ==
+Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым [[Дарога|аўтамабільнай дарозе]] Акцябрскі — [[Вёска Капцэвічы, Петрыкаўскі раён|Капцэвічы]].
-Транспартныя сувязі па прасёлкавай, затым [[Дарога|аўтамабільнай дарозе]] Акцябрскі — [[Глуск]]. Планоўка складаецца з доўгай прасталінейнай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага ўсходу на паўночны захад, да якой на поўдні далучаецца Г-падобная вуліца. Забудова двухбаковая, драўляная, сядзібнага тыпу. У 1987 году пабудаваны 50 цагляных хат, у якіх змесцаваліся перасяленцы з забруджаных радыяцыяй у выніку [[Чарнобыльская аварыя|катастрофы на Чарнобыльскай АЭС]] месцаў.
+== Інфармацыя ==
+Планіроўка складаецца з доўгай прамалінейнай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага ўсходу на паўночны захад, да якой на поўдні далучаецца Г-падобная вуліца. Забудова двухбаковая, драўляная, сядзібнага тыпу. У 1987 годзе пабудаваны 50 цагляных хат, у якіх змесцаваліся перасяленцы з забруджаных радыяцыяй у выніку [[Чарнобыльская аварыя|аварыі на Чарнобыльскай АЭС]] месцаў. Цэнтр сельскагаспадарчага ААТ «Парэчча-Арэса», 2 малочнатаварныя фермы, зерняток, механічны парк. Сярэдняя школа (пры ёй з 1983 года гісторыка-краязнаўчы музей, якому 04.06.1991 г. прысвоена званне «народны»), дзіцячы сад, участковая бальніца, аптэка, лясніцтва, аддзяленне сувязі, Цэнтр вольнага часу, бібліятэка, лазня, комплексны прыёмны пункт, 3 крамы<ref >[http://www.oktiabrskiy.gomel-region.by/ru/agro/porechye Аграгарадок Парэчча]</ref>.
 == Гісторыя ==
-Па пісьмовых крыніцах вядомая з [[XIV]] стагоддзя. У 1396 году згадана ў лісце князя Гальшанскага як сяло ў Глускай воласці, якое было падорана [[Кіева-Пячэрская лаўра|Кіева-Пячэрскаму манастыру]]. Згадваецца ў 1559 году ў матэрыялах рэвізіі [[Пушча|пушч]]. У 1683 году пазначана як цэнтр маёнтка, уладальніку каторого Парэчча давала 292 злотых і 22,5 гроша ў год. У 1748 году валоданне [[Радзівілы|Радзівілаў]].
+Па пісьмовых крыніцах вядомая з [[XIV]] стагоддзя. Пад 1396 годам згадана ў лісце князя Гальшанскага як сяло ў Глускай воласці, якое было аддадзена [[Кіева-Пячэрская лаўра|Кіева-Пячэрскаму манастыру]]. Згадваецца ў 1559 годзе ў матэрыялах рэвізіі пушч. У 1683 годзе пазначана як цэнтр маёнтка, уладальніку якога Парэчча давала 292 злотых і 22,5 гроша ў год; акрамя таго, Парэчча — цэнтр воласці. Паводле інвентару 1748 года — буйное ўладанне [[Радзівілы|Радзівілаў]]. У другой палове XVIII стагоддзя Парэчча становіцца цэнтрам шляхецкага ўладання [[Рэчыцкі павет|Рэчыцкага павета]] [[Мінскае ваяводства|Мінскага ваяводства]]. У вёсцы знаходзілася ўніяцкая царква ў імя Узнясення Маці Божай, заснаваная князем Альбрэхтам Радзівілам.
-Пасля [[Падзелы Рэчы Паспалітай|2-га падзела Рэчы Паспалітай]] (1793 год) у складзе [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]. Праз вёску праходзіў [[Гасцінец, дарога|гасцінец]] [[Слуцк]] — Скрыгалаў. У 1846 году адкрыта народная вучэльня. Большасць вясковых земляў прыналежала абшарнікам Ф. Валадзько, К. Клецкаму і А. Быкоўскаму. Пазначана на карце 1866 года, якая выкарыстоўвалася Заходняй меліярацыйнай экспедыцыяй, што працавала ў гэтым раёне ў 1890-е года. У 1876 году пабудавана драўляная Нараджэння Багародзіцкая царква. З 1885 года дзейнічаў бровар. Паводле перапісу 1897 года знаходзіліся села Парэчча-I — 2 цэрквы, народная вучэльня, хлебозапасный крама, 2 крамы; вёска Парэчча-II — крама, заезны двор; сядзіба Парэчча-II — крама, гамарня, карчма і засценак Парэчча — гамарня.
+Пасля [[Падзелы Рэчы Паспалітай|другога падзелу Рэчы Паспалітай]] (1793 год) у складзе [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], належала генерал-маёру В. К. Вішчынскаму. Праз вёску праходзіў [[Гасцінец, дарога|гасцінец]] [[Слуцк]] — Скрыгалаў. У 1846 годзе адкрыта народнае вучылішча. Большасць вясковых земляў належала, акрамя Вішчынскага, памешчыкам Ф. Валодзьку, К. Клецкаму і А. Быкоўскаму. Пазначана на карце 1866 года, якая выкарыстоўвалася Заходняй меліярацыйнай экспедыцыяй, што працавала ў гэтым раёне ў 1890-я гады. У 1870 ці 1876 годзе пабудавана драўляная праваслаўная царква ў гонар Нараджэння Маці Божай. З 1885 года дзейнічала вінакурня. Паводле перапісу 1897 года існавалі сяло Парэчча-I — 2 царквы, народнае вучылішча, хлебазапасны магазін, 2 лаўкі; вёска Парэчча-II — лаўка, пастаялы двор; сядзіба Парэчча-II — лаўка, гамарня, карчма, і засценак Парэчча — гамарня.
-З 20 жніўня 1924 года цэнтр Парэчскага сельсавета Глускага, з 28 чэрвеня 1939 года Акцябрскага, з 25 снежня 1962 года Светлагорскага, з 30 ліпеня 1966 года Акцябрскага раёнаў [[Бабруйская акруга|Бабруйскай]] (да 26 ліпеня 1930 года) акругі, з 20 лютага 1938 года [[Палеская вобласць|Палескай]], з 20 верасня 1944 года [[Бабруйская вобласць|Бабруйскай]], з 8 студзеня 1954 года [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]]. У 1931 году арганізаваны калгас «Камсамольская праўда», працавалі гамарня і вадзяны млын. Пачатковая школа ў 1930-е года ператворана ў сямігадовую. У канцы 1930-х гадоў сяло, вёска, засценак і фальварак аб'яднаны ў адзін населены пункт — Парэчча.
+З 20 жніўня 1924 года цэнтр Парэцкага сельсавета [[Глускі раён|Глускага]], з 28 чэрвеня 1939 года Акцябрскага, з 25 снежня 1962 года [[Светлагорскі раён|Светлагорскага]], з 30 ліпеня 1966 года — адноўленага Акцябрскага раёнаў. Да 26 ліпеня 1930 года ў складзе [[Бабруйская акруга|Бабруйскай акругі]], з 20 лютага 1938 года — [[Палеская вобласць|Палескай]], з 20 верасня 1944 года — [[Бабруйская вобласць|Бабруйскай]], з 8 студзеня 1954 года Гомельскай абласцей. У 1931 годзе арганізаваны калгас «Камсамольская праўда», працавалі гамарня і вадзяны млын. Пачатковая школа ў 1930-я гады ператворана ў сямігадовую. У канцы 1930-х гадоў сяло, вёска, засценак і фальварак аб'яднаны ў адзін населены пункт — Парэчча.
-Падчас [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] партызаны разграмілі апорны пункт акупантаў які размяшчаўся ў вёсцы. У красавіку 1942 года карнікі спалілі 13 двароў і забілі 169 жыхароў. У 0,2 км на ўсход ад вёскі, па дарозе ў гарадское мястэчка Акцябрскі з сакавіка 1943 года месцаваўся аэрадром Палеска-Мінскага партызанскага злучэння. У баях каля вёскі загінулі 13 салдат (пахаваны на могілках). 83 жыхара загінулі на фронце. Адразу пасля вызвалення ў вёсцы быў адкрыты дзіцячы дом для дзяцей, бацькі якіх загінулі падчас вайны.
+Падчас [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] партызаны разграмілі апорны пункт акупантаў які размяшчаўся ў вёсцы. У красавіку 1942 года карнікі спалілі 13 двароў і забілі 169 жыхароў. У 0,2 км на ўсход ад вёскі, па дарозе ў гарадскі пасёлак Акцябрскі з сакавіка 1943 года размяшчаўся аэрадром Палеска-Мінскага партызанскага злучэння (у 1973 годзе пастаўлены мемарыяльны знак). У баях каля вёскі загінулі 13 салдат (пахаваны на могілках). 83 жыхары загінулі на фронце, на ўшанаванне іх памяці ў 1967 годзе ў цэнтры вёскі адкрыты помнік — скульптура воіна. Адразу пасля вызвалення ў вёсцы быў адкрыты дзіцячы дом для дзяцей, бацькі якіх загінулі падчас вайны.
+У 1957 годзе створаны саўгас, а ў 1958 годзе пачала выходзіць саўгасная шматтыражка «Савецкае Парэчча».
-У 1957 году створаны саўгас, а ў 1958 году пачала выходзіць саўгасная шматтыражка «Савецкае Парэчча». Паводле перапісу 1959 года цэнтр саўгаса «Парэчча». Дзейнічаюць сярэдняя школа (пры ёй краязнаўчы музей, якому 4 чэрвеня 1991 года прысвоена званне «народны»), бібліятэка, дзіцячы сад, лякарня, аптэка, аддзяленне сувязі, комплексны прыёмны пункт, лазня, пральня, лясніцтва, цэнтр адпачынку, маляўнічая галерэя (з лістапада 1990 года), філіял Кастрычніцкай музычнай школы, ветэрынарны пункт, 2 сталовыя, 4 крамы.
-У склад Парэчскага сельсавета да Вялікай Айчыннай вайны ўваходзіла вёска Вовін, спаленая акупантамі, да 1962 года — вёска Чырвоная Дуброва, да 1966 года гарадское мястэчка Багданаў.
+У склад Парэцкага сельсавета да Вялікай Айчыннай вайны ўваходзіла вёска Вовін, спаленая акупантамі і не адноўленая пасля вайны, да 1962 года — вёска Чырвоная Дуброва, да 1966 года — гарадскі пасёлак Багданаў.
 == Насельніцтва ==
 === Колькасць ===
-* 2004 год — 249 гаспадарак, 591 жыхар.
+* 2007 год — 244 гаспадаркі (132 дамы), 597 жыхароў.
 === Дынаміка ===
+* 1748 год — 57 двароў,
-* 1897 год — села Парэчча-I — 76 двароў, 378 жыхароў; вёска Парэчча-II — 74 двары, 449 жыхароў; сядзіба Парэчча-II — 9 двароў 54 жыхара; і засценак Парэчча — 31 двор, 204 жыхара (паводле перапісу).
+* 1897 год — сяло Парэчча-I — 76 двароў, 378 жыхароў; вёска Парэчча-II — 74 двары, 449 жыхароў; сядзіба Парэчча-II — 9 двароў, 54 жыхары; засценак Парэчча — 31 двор, 204 жыхары (паводле перапісу).
-* 1917 год — у селі, вёсцы, засценку і фальварку 1401 жыхар.
-* 1925 год — у селі 122 двары, у вёсцы 104 двары, у засценку 39 двароў, у фальварку 9 двароў.
+* 1917 год — у сяле, вёсцы, засценку і фальварку 1401 жыхар.
+* 1925 год — у сяле 122 двары, у вёсцы 104 двары, у засценку 39 двароў, у фальварку 9 двароў.
+* 1940 год — 176 двароў, 810 жыхароў.
 * 1959 год — 870 жыхароў (паводле перапісу).
+* 1997 год — 316 двароў, 776 жыхароў.
 * 2004 год — 249 гаспадарак, 591 жыхар.
 == Літаратура ==
-* Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: Белэн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0
+* Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т.1, кн.1. Гомельская вобласць/С. В. Марцэлеў; Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. 632с.: іл. Тыраж 4000 экз. ISBN 985-11-0303-9 ISBN 985-11-0302-0
+* Памяць: Гiсторыка-дакументальная хронiка Акцябрскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 1997.
 == Гл. таксама ==

Парэцкі сельсавет
Цэнтр	Парэчча
Вёскі	Альбінск · Беркаў · Забалацце · Ляскавічы · Мёдухаў · Ражаноў · Растаў · Харомцы