Вінніца

З пляцоўкі Вікіпедыя
Вінніца
Вінниця
Герб[d] Сцяг[d]
Герб[d] Сцяг[d]
Водонапірна вежа Вінниця.jpg
Краіна
Каардынаты
Кіраўнік
Заснаваны
Першае згадванне
Плошча
79,94 км²
Вышыня цэнтра
248 м
Водныя аб’екты
Насельніцтва
Часавы пояс
Тэлефонны код
+380-432
Паштовы індэкс
21000-21499
Афіцыйны сайт
Вінніца на карце Украіны
Вінніца (Украіна)
Вінніца

Ві́нніца (укр.: Вінниця) — горад абласнога значэння, адміністрацыйны цэнтр Вінніцкай вобласці Украіны. Плошча 79,94 км². Насельніцтва 369 160 чал. (2009). Знаходзіцца за 199 км на паўднёвы захад ад Кіева. Чыгуначны вузел.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Заснавана ў 2-й палове XIV ст. літоўскімі князямі Карыятавічамі. У 1395 годзе ўключана ў Вялікае Княства Літоўскае, пасля Люблінскай уніі (1569) у складзе Кароны. У XV—XVI ст. неаднаразова спусташалася татарамі. У 1640 годзе атрымала магдэбургскае права.

З 1793 года ў Расійскай імперыі, цэнтр павета Брацлаўскага намесніцтва, з 1798 — Падольскай губерні. Была значным гандлёвым цэнтрам Падоліі.

З 1917 года ў складзе Украіны. У 1918—1920 гадах акупіравана нямецка-аўстрыйскімі войскамі, белагвардзейцамі. З 1932 года цэнтр вобласці. Гл. таксама Вінніцкая трагедыя.

У Вялікую Айчынную вайну ў 1941—1944 гадах акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі.

Узброеныя сілы Расіі 14 ліпеня 2022 года нанеслі ўдар ракетамі марскога базіравання «Калібр» па будынку гарнізоннага дома афіцэраў у Вінніцы[2].

Асвета[правіць | правіць зыходнік]

Транспарт[правіць | правіць зыходнік]

Славутасці[правіць | правіць зыходнік]

Вядомыя асобы[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Державна служба статистики України Чисельність наявного населення України на 1 січня 2021 року — Київ: Державна служба статистики України.
  2. ↑ tass.ru

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Вінніца&oldid=4160502"