Жазэ Рамуш-Орта
| Жазэ Рамуш-Орта парт.: José Manuel Ramos-Horta |
|||
 |
|||
|
|||
|---|---|---|---|
| 20 мая 2007 — 20 мая 2012 | |||
| Папярэднік: | Шанана Гужмау | ||
| Пераемнік: | Таўр Матан Руак | ||
|
|||
| 26 чэрвеня 2006 — 19 мая 2007 | |||
| Папярэднік: | Мары Алкатыры(англ.) бел. | ||
| Пераемнік: | Эстаніслау да Сілва(англ.) бел. (в. а.), Шанана Гужмау | ||
| Партыя: | Беспартыйны | ||
| Адукацыя: | Акадэмія міжнароднага права Антыяхійскі каледж(англ.) бел. Міжнародны інстытут правоў чалавека(англ.) бел. Калумбійскі ўніверсітэт |
||
| Прафесія: | Адвакат, юрыст | ||
| Дзейнасць: | палітык, адвакат, юрысконсульт | ||
| Месца працы: | Оксфардскі ўніверсітэт | ||
| Веравызнанне: | Каталіцтва | ||
| Нараджэнне: | 26 снежня 1949 (68 гадоў) Дылі, Усходні Тымор[1][2][3] |
||
| Жонка: | Ана Пінта(англ.) бел. (у разводзе) | ||
| Дзеці: | Лора Орта парт.: Loro Horta | ||
| Сайт: | ramoshorta.com | ||
| Аўтограф: |  |
||
| Узнагароды: | |||
Жазэ Мануэл Рамуш-Орта (парт.: José Manuel Ramos-Horta, нар. 26 снежня 1949, Дылі) — дзейсны прэзідэнт Усходняга Тымору. Адзін з заснавальнікаў РФНУТ.
З пачатку 1970-х у руху за незалежнасць Усходняга Тымору. Займаў пасаду «міністра замежных спраў у выгнанні» (1975, 2000—2002).
У 1996 разам з біскупам Карлушам Белу атрымаў Нобелеўскую прэмію міру.
Пасля набыцця Усходнім Тыморам незалежнасці ў 2002 стаў міністрам замежных спраў новай дзяржавы, а ў 2006—2007 — прэм'ер-міністр Усходняга Тымору.
З 20 мая 2007 — другі прэзідэнт пасля абвяшчэння незалежнасці краіны.
10 лютага 2008 быў цяжка паранены ў жывот з прычыны замаху арганізаванага экстрэмісцкай арганізацыяй баевікоў Усходняга Тымору. Пры замаху лідар баевікоў, Алфрэду Рэйнаду, загінуў.
Зноскі
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Жазэ Рамуш-Орта
|
||||||||
|
